Αναστασία Βαϊτσοπούλου
Αυθεντική χαρά και ενθουσιασμός από ένα μικρό κορίτσι στο Twitter. Ο λόγος; Η ανακοίνωση για την πρώτη γυναίκα Doctor Who. Η επιλογή της Jodie Whittaker ως πρωταγωνίστρια της σειράς υπογραμμίζει την διαφορά της ανοχής του μοντερνισμού από την σωματοποίησή του. Από την άλλη, κάποιοι αντέδρασαν «Γιατί γιατρός;», «Γιατί όχι μια διαφορετική σειρά που να λέγεται Nurse Who;». Ένας αθάνατος ταξιδευτής στον χρόνο με δυο καρδιές που συνεχώς αψηφά τους νόμους της φυσικής είναι δεκτό. Αλλά σπάσε τους κανόνες της πατριαρχίας και δεν υπάρχει περίπτωση να δουν τη συνέχεια της σειράς. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα όμως έπαιρνε πάντα στα σοβαρά τη δύναμή του: περισσότερο από μια δεκαετία πριν, εισήγαγαν έναν omnisexual ταξιδιώτη στον χρόνο, τον Captain Jack HArkness, τον πρώτο μη ετεροφυλόφιλο χαρακτήρα. Η γυναίκα Doctor Who είναι μέρος μιας ευρύτερης φεμινιστικής ρητορικής που αλλάζει, όπως και με την περίπτωση της Wonder Woman και της θηλυκής βερσιόν «Bond» στη νέα ταινία “The Rythm Section” με τη Blake Lively. Και έχοντας μια ηρωίδα στην οθόνη που δεν είναι απλά υπερφυσικά δυνατή, αλλά μιλάει και λαμβάνει αποφάσεις, οι μύθοι γύρω από τον φεμινισμό πέφτουν σαν ντόμινο, ο ένας μετά τον άλλο…
My daughter watching the #DoctorWho announcement. #doctor13 #DoctorWho13 pic.twitter.com/eX0w1rW4E9
— Jenny Trout (@Jenny_Trout) July 16, 2017
Στην αντίπερα όχθη, ενώ τα στελέχη τηλεοπτικών σταθμών, όπως του BBC, συνεχώς υπογραμμίζουν την δέσμευσή τους για ισότητα, συνεχίζουν να αποδέχονται με ιλαρότητα την ανισότητα. Αλλά η πραγματικά άδικη ιστορία της εβδομάδας που πέρασε είναι «ο ήχος μιας χειροπέδας που κλείνει ενώ προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας». Η απόρριψη της αίτησης αναστολής της Ηριάννας και του Περικλή, δύο παιδιών που έχουν καταδικαστεί σε κάθειρξη 13 χρόνων, χωρίς επαρκή στοιχεία, χωρίς ελαφρυντικά, χωρίς μαρτυρικές καταθέσεις σε βάρος τους και με μοναδικό στοιχείο ένα μερικό και αμφιλεγόμενο δείγμα DNA, ενώ αναστολή ποινής έχουν λάβει χρυσαυγίτες, απαγωγείς, σωματέμποροι, τοκογλύφοι και καταχραστές δημόσιας περιουσίας.
Σταύρος Διοσκουρίδης
Τα ντοκιμαντέρ του Βέρνερ Χέρτζογκ. Μπορείτε να βρείτε αρκετά ελεύθερα στο Youtube. Ταξιδεύει από την παγωμένη Ανταρκτική μέχρι τις καυτές λάβες των ηφαιστείων και τα καλώδια του διαδικτύου. Ο Χέρτζογκ δεν θέλει ακριβώς να καταγράψει ή να παρουσιάσει νέες ανακαλύψεις ή δεδομένα αλλά περισσότερο να φιλοσοφήσει τη σχέση του ανθρώπου με την ίδια την καθημερινότητά του. Θα σας φανεί παράξενο αλλά μερικές φορές οι εικόνες, τα λόγια του, ακόμα και η ίδια η φωνή του είναι καθηλωτικά. Δείτε το παρακάτω στιγμιότυπο για να μπείτε στο κλίμα.
Οι περισσότεροι από τους μαγαζάτορες ρίσκαραν να μην κόψουν αποδείξεις και να τους σφραγιστούν τα μαγαζιά για κάποιο διάστημα παρά να είναι τυπικοί. Το να κλέψεις το κράτος πια μοιάζει η μόνη λύση.
Αλεξάνδρα Καστανιά
Η είδηση για το πρώτο παιδί στον κόσμο που υποβλήθηκε σε διπλή μεταμόσχευση χεριών με επιτυχία. Ο 10χρονος Ζάιον Χάρβεϊ από τη Βαλτιμόρη χρειάστηκε να υποστεί ακρωτηριασμό των χεριών και των ποδιών του σε ηλικία μόλις δύο ετών έπειτα από σηψαιμία. Σήμερα, 18 μήνες μετά την καινοτόμο επέμβαση, είναι σε θέση να γράφει, να τρώει και να ντύνεται μόνος του, αλλά και να πραγματοποιήσει το όνειρό του που δεν ήταν άλλο από το να … παίξει μπέιζμπολ! Mία ακόμη απόδειξη ότι η επιστήμη και, ειδικότερα, η ιατρική κάνει άλματα.
Και πάνω που ένα τέτοιο δημοσίευμα φέρνει χαρά και αισιοδοξία, μόλις λίγα «κλικ» παραπέρα διαβάζουμε ότι η Ελλάδα παραμένει τελευταία στην Ε.Ε. όσο αφορά στη δωρεά οργάνων και, κατ’ επέκταση, τις μεταμοσχεύσεις.
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
To Μαγχεστριανοί τιμούν τον Ένγκελς με ένα σοβιετικό γλυπτό. Ο μπουρζουάς βιομήχανος με την Ιρλανδή μετανάστρια σύντροφο με τις αντιφάσεις του θα ήταν η ιδανική προσωποποίηση του Μάντσεστερ ακόμα κι αν δεν είχε μείνει εκεί για πάνω από 20 χρόνια, αφού εκεί γεννήθηκε ουσιαστικά ο καπιταλισμός αλλά και το εργατικό κίνημα. Παρατηρώντας τις άθλιες συνθήκες των βιομηχανικών εργατών έγραψε εκεί (ίσως είναι και ο πρώτος που έγραψε για την άθλια αγγλική κουζίνα) ένα από τα σημαντικότερα έργα του, την «Κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία». Κι αν το Μάντσεστερ του 19ου αιώνα είναι γνωστό για τη βιομηχανία του το Μάντσεστερ του 20ου αιώνα είναι γνωστό για τη μουσική του όποτε πολύ ταιριαστά το άγαλμα στήθηκε στη νεότευκτη Tony Wilson Place παίρνοντας το όνομα του ιδρυτή της Factory Records κι ενός από τους σημαντικότερους πρεσβευτές της μαγχεστριανής κουλτούρας.
Παναγιώτης Μένεγος
Στο Yupiyaya είχα την ευκαιρία να φάω για πρώτη φορά στην ταβέρνα «Η Κόρη του Μιχάλη» στη Δονούσα (στο Μερσίνι, πάνω από την υπέροχη παραλία Λιβάδι). Μιλάμε για εμπειρία ελληνικής κουζίνας, όσο πειραγμένη χρειάζεται (κι αντέχεις) 8 ώρες από την Αθήνα. Σαλάτα με ξερό πεπόνι, βλήτα τσιγαριαστά με ξινομυζήθρα, δονουσιώτικο φιρμάνι, λαδένια, χειροποίητη τυροκαυτερή να θες να βουτήξεις το μυαλό σου, φεστιβαλικό μπιφτέκι και μια συγκλονιστική, καπνιστή στον κέδρο, χοιρινή μπριζόλα για την οποία πάω αναχωρώ ανά πάσα στιγμή αυθημερόν. Η κυρία Κούλα ακόμα και στο φαλάφελ που φτιάχνει για τους μοδάτους κάνει χειροποίητες μέχρι και τις αράβικες πιτούλες.
Μάλλον συμβαίνει κάθε καλοκαίρι, αλλά εμένα φέτος μου τα έχει σκάσει τόσο. Δεν μπορώ άλλο τις διασκευές. Νιώθω ότι με κυνηγάνε. Ότι με παρακολουθούν με μια αυτοσχέδια candid camera και μου κάνουν πλάκα πατώντας play. Παντού. Κάθεσαι να φας κάπου πρόχειρα; Pink Floyd σε ρεγκε. Κάθεσαι να φας κάπου καλά; Εύκολο, Nouvelle Vague. Απογευματινό ποτό; Κάποια «ξυπόλητη ντίβα» από κάποιο χρωματιστό ακρωτήρι ή ένα πρώην δεξί εξτρέμ της«σελεσάο» κάνουν «εξωτική» μια «ροκιά». Και πάντα κάπου παραμονεύει μια, μαραμένη από την τόση κάβλα, γυναικεία φωνή να ξαναπεί ξέπνοα ένα χιτάκι των 80s. Πότε γίναμε ρε γαμώτο τόσο βαρετοί που μας φαίνεται πιο σημαντικό να αναγνωρίζουμε τη μουσική από το να μας αρέσει;
Θεοδόσης Μίχος
Παραδίνομαι αξιότιμοι κύριοι δικαστές. Έχω πάει 7 ή 8 φορές στη Βαρκελώνη για ισάριθμα Πριμαβέρα («πριμαβέρα το λέμε τώρα») #free_irianna
Ζωή Παρασίδη
Τιμώντας τη μνήμη του Σωτήρη Πέτρουλα, το Αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποίησε σπάνιο φωτογραφικό υλικό του φωτορεπόρτερ Αριστοτέλη Σαρρηκώστα από την περίοδο των Ιουλιανών το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ.
Λίνα Ρόκου
Πέρασαν 10 χρόνια από την προβολή του πρώτου επεισοδίου της καλύτερης σειράς όλων των εποχών, δηλαδή του Mad Men. Ποτέ μια τηλεοπτική σειρά δεν είχε το βάθος και τους ρυθμούς σπουδαίας λογοτεχνίας, ποτέ δεν ξαναείδαμε στους τηλεοπτικούς δέκτες ένα τέτοιο αριστουργηματικό ποίημα για τη μοναξιά. Ώρα να το δούμε ξανά.
Ελένη Τζαννάτου
Είσαι indie ρομαντική ψυχή; Νιώθεις πονεμένος αλλά δε θες να κάνεις τη φάση και μελόδραμα; Προσκυνάς τον Morrissey; Πιστεύεις πως για όλα φταίνε τα τραγούδια; Με τους νέους Dears (αλλά και με τους παλιούς) θα βρείς την υγεία σου.