Στα γρήγορα: Τρίτο album για της μπάντα από την Washington έξι χρόνια μετά το Helplessness Blues και ενώ ο ντράμερ τους aka Josh Tillman aka Father John Misty ακολούθησε...ναπολεόντεια solo καριέρα.
Την ακούσαμε: Ενώ το (επίσης πρόσφατο) Pure Comedy του κυρίου Tillman έχει έπαρση καβαλημένου, το Crack-Up αφήνει στην άκρη τέτοιους εγωκεντρισμούς και είναι μεγαλόπνοο μέσα από τον πολυεπίπεδο ήχο. Πονεμένη -αλλά δυναμική- εσωστρέφεια στα lead φωνητικά και folk ηχητική βάση. Τα αρμονικά back vocals και η «γεμάτη» ενορχήστρωση σε κάνουν να ανεβάζεις λίγο την ένταση για να ακούσεις όλα τα επιμέρους στοιχεία. Στην «βλαχιά» που θα του καταλόγιζε κάποιος λόγω genre αντιπαραβάλει έναν ακομπλεξάριστο λυρισμό.
Τρέξε μακριά: Αν νιώθεις πολύ θυμωμένος και ζόρικος για τέτοιες «κλάψες».
Τ' είπες τώρα; «Το Crack-Up παίρνει την οπτική του πιο κλονισμένου και ενθουσιασμένου μαθητή του κόσμου -χωρίς να είναι σίγουροι για την "μεγάλη εικόνα", τις απαντήσεις στα μεγάλα μυστήρια της ζωής αλλά με αδιαμφισβήτητη θέληση να τα μάθουν.» -Pitchfork
Να τ' αφήσω; 82/100 -Metacritic
