Στα γρήγορα: Νέος δίσκος για τον μπροστάρη των My Morning Jacket στην ΑΤΟ, σε δική του παραγωγή.
Την ακούσαμε: Ο Jim James δεν σταματά να ατενίζει με κάποιον τρόπο το παρελθόν, κάθε φορά επινοώντας (ή απλά χρησιμοποιώντας) κάποιον άλλο τρόπο. Στο Eternally Even έπεσε στα βαθιά της κρίσης μέσης ηλικίας με ένα σύγχρονο ψυχεδελικό soul υβρίδιο. Στο περσινό Tribute To 2 τίμησε τις αναφορές του με απογυμνωμένο ακουστικό ήχο. Και το Uniform Distortion μοιάζει σαν ένα γράμμα αγάπης σε μια άλλη εποχή. Δεν φαίνεται καθόλου περίεργο ότι μία φωτογραφία από περιοδικό των 70s υπήρξε η έμπνευση για το δίσκο. Οι cheesy και ανέμελες μελωδίες «βρωμίζουν» από πλούσια κιθαριστικά σόλο, με μία ηθελημένα θολή -όσο και η εικόνα του εξωφύλλου- παραγωγή. Η αγωνία του χρόνου είναι βέβαια εδώ, αυτή τη φορά με ένα πιο φωτεινό και ανέμελο αντιστάθμισμα για να την ξορκίζει.
Τρέξε μακριά: Εάν δεν σου αρέσει το Mad Men.
Τ' είπες τώρα; «Το μείγμα της μουσικής χαράς της ζωής και της στιχουργικής άβολης αλήθειας αποδεικνύεται σθεναρά αποτελεσματικό.» -The Guardian
Να τ' αφήσω; 77/100 -Metacritic
