Το καλοκαίρι του Γιώργου Παπαγεωργίου των Polkar

Αν ήταν ταινία το καλοκαίρι μου θα ήταν το Arizona dream

Και τραγούδι το Kiss me των Sixpence none the richer

Το βιβλίο που θα πάρω φέτος είναι το Ο επιτάφιος θρήνος του Γιώργου Ιωάννου

Πάντα θα θυμάμαι το μπάνιο στην καψοχώρα Χαλκιδικής με τον φίλο μου, τον Βασίλη, να ψαρεύουμε αχινούς. Οι διακοπές τελικά με τον μπαμπά και τη μαμά είναι πάντα οι καλύτερες.

Και ότι ήθελα ν’ αγοράσω ένα σπίτι στο Παγκράτι. Δεν θα θελα να αγοράσω σπίτι σε νησί. Έχω τόσα να ανακαλύψω.

Μια φωτογραφία που μου θυμίζει πολλά είναι η φωτογραφία που τραβήξαμε με τον Κλείτο, τον Μιχάλη και το Γιάννη για την πρώτη αφίσα των Polkar.

Και η ανάμνηση που έχω σαν παιδί είναι να έχει πάει 20:00-20:30 και να επιστρέφουμε με το honda του μπαμπά στη Θεσσαλονίκη μετά από μπάνιο στη θάλασσα.

 Το πρώτο φιλί που έδωσα ήταν που έδωσα ήταν στις γυμναστικές επιδείξεις στην 6η δημοτικού με τη συμμαθήτρια μου τη Χαρίκλεια. Δεν έπαιζε και κάνας έρωτας. Απλό φιλί. Χωρίς γλώσσα εννοείται.

Πάντα στις διακοπές ήθελα να βγάζω το σκασμό και να ακούω τον αέρα.

 Αυτό που με εκνευρίζει είναι  όλοι όσοι παίζουν ρακέτες στην παραλία. Καθιζήματα.

Το 1998 είχα φάει 84 παγωτά και είχα κάνει 34 μπάνια στο Πήλιο σε διακοπές με τη γιαγιά μου το Ελενακι.