Οραματιστής, πληθωρικός και ένας από τους ανθρώπους που συνέβαλλε καθοριστικά στην προβολή και εξέλιξη της τέχνης στη χώρα μας, πέθανε σήμερα στο
Ήταν ένας κορυφαίος κλασσικός αρχαιολόγος που αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έλαβε τον μεταπτυχιακό του τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία το 1956 και το 1965 διορίσθηκε στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία οπού υπηρέτησε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 1973 ανακηρύχθηκε πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, στη σχολή Ecole Pratique des Hautes Etudes.
Ο ρόλος στον οποίο όμως έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ήταν όταν ανέλαβε το 1973 τη διεύθυνση του Μουσείου Μπενάκη, το οποίο μεταμόρφωσε ριζικά. Παρέμεινε στη θέση για πάνω από 40 χρόνια και κατάφερε να διπλασιάσει την επιφάνεια και το όνομα του μουσείου.
Χάρη σε αυτόν διπλασιάστηκαν οι ωφέλιμες επιφάνειες του κτηρίου της Κουμπάρη, δημιούργησε το κτήριο στην Πειραιώς, άνοιξε την Πινακοθήκη Γκίκα και αυτονόμησε τη συλλογή Ισλαμικής τέχνης μεταξύ άλλων.
Το 1992 αναγορεύτηκε καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2000 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με Αργυρό Μετάλλιο, ενώ στο Μουσείο Μπενάκη απονεμήθηκε το «Χρυσό Μετάλλιο». Στις 31 Οκτωβρίου 2014, σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου, ανακοινώθηκε η αποχώρησή του από τη θέση του διευθυντή, καταλαμβάνοντας πλέον μια θέση στη Διοικητική Επιτροπή του ιδρύματος.
Τον Ιούνιο του 2016 εξελέγη από την ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών τακτικό μέλος στην προκηρυχθείσα έδρα Αρχαιολογία-Μουσειολογία.
