Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν από μιαν άλλη ζωή και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες μας. Είμαι μόνος, η κάμαρα άδεια και δεν έχω παρά ένα μοναδικό στόμα
για τόσα χαμένα πράγματα.
24.09.2023
Χρυσάνθεμα, του Τάσου Λειβαδίτη
Από τη συλλογή «Εγχειρίδιο ευθανασίας», εκδόσεις Κέδρος (1979).
