Κανένα άλμα προς τα εμπρός, της Νίκης Μαραγκού

Κανένα άλμα προς τα εμπρός
δε θέλω πια να κάνω
μόνο βήματα αργά
που να μου επιτρέπουν
να παρατηρώ
τον κάλυκα του άνθους
πώς τεντώνεται
τις τελευταίες ακτίνες
να αγγίξει
του φωτός
και πώς αλλάζει χρώμα
πώς φθίνει, στεγνώνει, πώς μαραίνεται.