Σταθμός, της Ερμοφίλης Τσότσου

Τι άχαρο που είναι να σε κοιτάζω                    
στα μάτια.

Ήταν τότε που με αντάμωσες και με λαχτάρησες
στης δράκαινας τα στενά.
(με τρόμαξες)

Τι άχαρο που είναι να σε κοιτάζω
στα μάτια.

Τότε που το νερό ήταν λιγοστό και
βυζαίναμε,
αλωνίζαμε στα στήθη της τα παιδικά.
(μου έγνεψες)

Τι άχαρο που είναι να σε κοιτάζω
στα μάτια.

Τότε που ο Χάρος έγινε μικρός και
οι μέλισσες σύχναζαν στα συγκαλά μας.
(μου τόνισες)

Τι άχαρο που είναι να σε διαλέγουν οι ανεμώνες.