Μετά τον Χρυσό Φοίνικα που του απονεμήθηκε το 2018 για την ταινία Κλέφτες Καταστημάτων, ο Χιροκάζου Κόρε Έντα επιστρέφει στις Κάννες ένα χρόνο μετά το Broker με το Monster, μια οξυδερκή εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης που όμως αποτελεί και γλυκόπικρη αφορμή για να αποχαιρετήσει το κοινό το σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Ριουίτσι Σακαμότο, ο οποίος πέθανε τον περασμένο Μάρτιο στο Τόκιο, σε ηλικία 71 ετών, αφήνοντας πίσω ένα σπουδαίο έργο που περιλαμβάνει και κλασικά soundtracks όπως το Merry Christmas Mr. Lawrence, το Τσάι στην Σαχάρα, το Η Επιστροφή και φυσικά το Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας, για το οποίο κέρδισε Όσκαρ καλύτερης μουσικής το 1987.
Ο Ιάπωνας σκηνοθέτης πάντα ήθελε να συνεργαστεί με τον Σακαμότο, αλλά ποτέ δεν είχε τολμήσει να του το ζητήσει. «Η συνεργασία που ονειρευόμουν για πολλά χρόνια επιτέλους έγινε πραγματικότητα», είπε λίγο πριν την πρεμιέρα του Monster. Μέχρι να συναντήσει τον Σακαμότο, ακολουθούσε μια πολύ συγκεκριμένη, “εγκεφαλική” προσέγγισή του στη μουσική επένδυση των ταινιών του, οραματιζόμενος τα μουσικά όργανα με βάση τη μουσική που άκουγε την στιγμή που έγραφε το σενάριο της εκάστοτε ταινίας. Στη συνέχεια, αναζητούσε έναν ειδικό με ταλέντο στα συγκεκριμένα όργανα. Το Monster ήταν διαφορετική υπόθεση: «Αυτή τη φορά, δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής στο μυαλό μου εφόσον δεν έγραψα εγώ το σενάριο. Αλλά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και του μοντάζ, άκουγα τη μουσική για πιάνο του Ριουίτσι Σακαμότο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου και σκεφτόμουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω αυτή την ταινία χωρίς αυτή τη μουσική».
Στο Monster, μια μητέρα υποψιάζεται ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στην καθημερινότητα του μικρού γιου της όταν εκείνος αρχίζει να συμπεριφέρεται παράξενα. Ανακαλύπτει ότι ευθύνεται ένας δάσκαλος και πηγαίνει στο σχολείο οργισμένη και αποφασισμένη να τον αντιμετωπίσει και να μάθει τι συμβαίνει. Όταν, όμως, ξετυλίγονται τρεις διαφορετικές οπτικές της ιστορίας, μέσα από τα μάτια του παιδιού, του δασκάλου και της μητέρας, η αλήθεια αποδεικνύεται εντελώς διαφορετική και απρόσμενη.
Το soundtrack περιλαμβάνει δύο καινούργιες πρωτότυπες συνθέσεις του Σακαμότο ειδικά γραμμένες για την ταινία, καθώς και κομμάτια από προηγούμενους δίσκους του, όπως το 12. Ο Κόρε Έντα έστειλε στο συνθέτη μια επιστολή στην οποία περιέγραφε την ιδέα του και την επιθυμία να συνεργαστεί μαζί του, μαζί με ελάχιστα επεξεργασμένα πλάνα με υπόκρουση τη μουσική του Σακαμότο. Ο Σακαμότο απάντησε ότι ήταν πρόθυμος να αποδεχτεί την πρόταση, αν και δεν ένιωθε ότι είχε αρκετή ενέργεια για να κάνει ολόκληρο το soundtrack. Όμως προσέθεσε ότι μια-δυο μελωδίες είχαν σχηματιστεί στο μυαλό του βλέποντας τις σκηνές. To τελικό αποτέλεσμα ενθουσίασε τον σκηνοθέτη. «Αν ο Ριουίτσι Σακαμότο με είχε απορρίψει, θα το είχα αναγκαστεί να αλλάξω θεμελιώδη στοιχεία της σκηνοθεσίας μου. Είμαι πανευτυχής που ένας άνθρωπος που θαυμάζω και σέβομαι τόσο πολύ έγραψε μουσική για αυτή την ταινία».
