Το σύμπαν του Freedom Candlemaker είναι το μέρος όπου δημιουργεί ο Λευτέρης Μουμτζής

Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε τον Λευτέρη Μουμτζή, αλλά είναι η πρώτη φορά που τον γνωρίζουμε ως Freedom Candlemaker (που είναι η μετάφραση του ονόματός του με λίγη...ποιητική αδεία). Ο πολυσχιδής Κύπριος μουσικός έχει συμμετάσχει σε πολλά και με διαφορετικές ηχητικές κατευθύνσεις σχήματα ως τώρα, έχει βάλει το χέρι του σε μουσικά φεστιβάλ (Φέγγαρος), labels (Louvana Records) ενώ με το βαφτιστικό του όνομα κυκλοφόρησε πριν τρία χρόνια το Now Happiness.

Από την singer-songwriter κατεύθυνση αυτού του δίσκου ως το Beaming Light που κυκλοφόρησε πρόσφατα ως Freedom Candlemaker από την Inner Ear έχουν αλλάξει πολλά. Πλέον συνδυάζει την synth pop φρεσκάδα, την prog πολυπλοκότητα και τις ψυχεδελικές δονήσεις, σε έναν δίσκο που δεν χάνει το κέντρο βάρους του μέσα από τις πολλές αναφορές του. 

Ο Λευτέρης Μουμτζής ετοιμάζεται να «φορέσει» την προσωπικότητα του Freedom Candlemaker και να ανέβει στην σκηνή του Ρομάντσο το Σάββατο 13 Απριλίου. Ή μάλλον δεν το θέσαμε σωστά γιατί όπως λέει ο ίδιος ο μουσικός, ο Freedom Candlemaker δεν είναι μια περσόνα, αλλά το μέρος όπου δημιουργεί...

Έχουμε ακούσει το 2016 τον δίσκο σου Now Happiness που υπέγραφες ως Λευτέρης Μουμτζής ενώ φέτος κυκλοφορείς το Beaming Light μεταφράζοντας το όνομά σου, δηλαδή ως Freedom Candlemaker. Ακούμε και μια αρκετά διαφορετική ηχητική κατεύθυνση, ήταν αυτός ο λόγος της αλλαγής του ονόματος; Kατά κάποιον τρόπο ήταν ο λόγος της αλλαγής του ονόματος, παρόλο που για μένα το Beaming Light είναι μια φυσική εξέλιξη του Now Happiness. Περισσότερο όμως αποφάσισα να αλλάξω το όνομα διότι παίζοντας στο εξωτερικό αρκετά τα τελευταία δύο χρόνια συνειδητοποίησα ότι το όνομά μου δυσκόλευε τον κόσμο. Δηλαδή, το έβρισκε δύσκολο στην προφορά. Και επειδή το εξωτερικό είναι κάτι που με ενδιαφέρει και δεν ήθελα να εφεύρω ακόμα ένα stage name, απλά προσέφυγα στο να μεταφράσω το όνομά μου.

Τί διαφορετικό συμβαίνει στο σύμπαν του Freedom Candlemaker από αυτό του Λευτέρη Μουμτζή στην καθημερινότητά του; Πώς λειτουργεί για εσένα αυτή η περσόνα; Ας πούμε ότι το σύμπαν του Freedom Candlemaker είναι το μέρος όπου δημιουργώ. Είναι εκεί που συναντιέμαι με τον εαυτό μου. Κάθε άλλο παρά περσόνα θα έλεγα. Περισσότερο ένα φίλτρο που δείχνει τι πραγματικά είμαι. Πάντοτε μέσα στα τραγούδια μου έκρυβα όλες μου τις αλήθειες τις οποίες ανακαλύπτω όσο περνάει ο καιρός και συμφιλιώνομαι μαζί τους. Και κάπως έτσι συναντιούνται και ο Μουμτζής με τον Candlemaker, στη μέση της καθημερινότητας και του ονείρου.

Οι σόλο δουλειές σου δεν είναι η μοναδική σου ενασχόληση με τη μουσική. Θες να μας πεις λίγο που αλλού βάζεις το χέρι σου μουσικά; Τα τελευταία χρόνια έχω σταματήσει αρκετά από τα συγκροτήματα με τα οποία ήμουν αναμειγμένος θέλοντας να αφοσιωθώ περισσότερο στην προσωπική μου δουλειά, βλέποντας ότι δεν υπήρχε αρκετός χρόνος και ενέργεια για να ασχολούμαι δημιουργικά με όλα. Συνεχίζω να παίζω και να ηχογραφώ με το Trio Tekke & Dave De Rose με το οποίο ετοιμάζουμε σιγά σιγά ένα καινούριο δίσκο, ενώ έχω δώσει περισσότερο χρόνο στο να κάνω παραγωγές στο στούντιο, όπως τον δίσκο Rise Love της Eleni Era, ο οποίος κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Louvana Records. Αρκετός από το χρόνο μου ξοδεύεται στη διοργάνωση του Φεστιβάλ Φέγγαρος.

Έχεις ζήσει στο Λονδίνο και τις ΗΠΑ, πλέον ζεις και δημιουργείς στην Κύπρο από όπου και κατάγεσαι. Όσον αφορά τις ευκαιρίες για έναν μουσικό, τί σε δίδαξε η πείρα σου στο εξωτερικό; Νομίζω όπου και να βρίσκεσαι πλέον σημασία έχει πόσο πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και πόσο πρόθυμος είσαι να δουλέψεις για αυτό. Έχοντας δημιουργήσει ένα κύκλο συνεργατών εντός και εκτός Κύπρου μέσα στα χρόνια, βρίσκω ότι πλέον μπορώ να κινούμαι ανάμεσα σε διάφορες χώρες και να δουλεύω με αυτό τον τρόπο. Οι ευκαιρίες πιστεύω είναι πλέον κάτι το οποίο μπορούμε με την ανάλογη θέληση και όρεξη να δημιουργήσουμε σε όποιο μέρος και αν μένουμε. Φτάνει να έχουμε όραμα.

Τί θέση έχει στην Κύπρο αυτό που θα λέγαμε σε γενικές γραμμές «αγγλόφωνος εναλλακτικός ήχος»; Υπάρχει κινητικότητα και συμβαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα; Πιστεύω βρισκόμαστε στην καλύτερη μας φάση από ποτέ όσον αφορά τη σκηνή αυτή. Γίνονται αρκετά αξιόλογες προσπάθειες με μπάντες και καλλιτέχνες στη δισκογραφία, αλλά και στο να βγούνε προς τα έξω, το οποίο παλαιότερα ήταν κάτι σαν άπιαστο όνειρο. Μην ξεχνάς είμαστε μια σταλιά τόπος με σχεδόν ανύπαρκτη παράδοση στο είδος, οπότε οτιδήποτε δημιουργείται, φτιάχνεται από το μηδέν χωρίς άμεσες επιρροές. Δηλαδή, ελάχιστα, αξιόλογα συγκροτήματα που περιοδεύουν θα περάσουν από την Κύπρο για παράδειγμα.  Παρόλα αυτά  με μεγάλη χαρά βλέπω, και μέσα από το Μουσικό Χωριό Φέγγαρος (σειρά μουσικών εργαστηρίων που διοργανώνουμε σαν Louvana Records), ότι αρκετοί νεαροί καλλιτέχνες ξεμυτίζουν, με σοβαρή άποψη και αισθητική και πολύ ώριμες συνθέσεις, το οποίο δημιουργεί προσδοκίες για το μέλλον.

Στο Beaming Light θα ακούσει κανείς πολλά στοιχεία: από synth pop μέχρι prog και από ανατολίτικα στοιχεία μέχρι ψυχεδέλεια. Αν έπρεπε να περιγράψεις σε έναν εξωγήινο που μόλις κατέβηκε στην Γη πώς είναι ο δίσκος σου, χωρίς να μιλήσεις για genres, πώς θα τον περιέγραφες; Θα του έλεγα ότι αυτό είναι το δικό μου soundtrack του πώς φαντάζομαι κάποιον από το δικό μου πλανήτη να βολτάρει μέσα σε ένα διαστημόπλοιο σαν το δικό του.

Ακριβώς επειδή ο ήχος σου είναι πολυσυλλεκτικός, θα θέλαμε να μας πεις 5 δίσκους που άκουγες στο repeat όσο έφτιαχνες το Beaming Light. Alice Coltrane - The Ecstatic Music Of Alice Coltrane Turiyasangitananda, Andy Shauf – The Party, Joan As Police Woman – Damned Devotion, Son Lux – Brighter Wounds, The Beach Boys – Surf’s up. Χωρίς απαραίτητα αυτοί οι δίσκοι να έχουν επηρεάσει άμεσα το αποτέλεσμα, ήταν πέντε δίσκοι που άκουγα αρκετά.

Θες να μας πεις δυο λόγια και για το πολύ ενδιαφέρον artwork/φωτογράφηση του δίσκου; Xαίρομαι που το βρίσκεις ενδιαφέρον. Είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μου με τον παιδικό μου φίλο, φωτογράφο και συγγραφέα μόδας, Filep Motwary, ο οποίος έκανε το styling, αλλά και τις φωτογραφίες. Ήταν μια πολύ ευχάριστη και ενδιαφέρουσα διαδικασία της οποία η προετοιμασία πήρε αρκετό χρόνο. Η εκτέλεση ήταν πιο σύντομη. Ο Filep είχε ετοιμάσει τα κουστούμι και τα props και φτάνοντας στην τοποθεσία που διάλεξε αυτοσχεδιάσαμε αρκετά. Ένιωσα τρομερή ελευθερία μέσα στη διαδικασία αυτή και πιστεύω βγήκε κάτι όμορφο και αυθόρμητο, το οποίο ταιριάζει και στην αίσθηση και την αισθητική της μουσικής του Beaming Light.

Δημιουργείς σε μια εποχή που η μουσική κινείται κυρίως ψηφιακά. Ποιά θεωρείς τα θετικά και τα αρνητικά αυτού; Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει κανείς μας τι ακριβώς σημαίνει ακόμα αυτό, ειδικά για τους καλλιτέχνες. Δηλαδή και σαν ανεξάρτητος δημιουργός πλέον διερωτάσαι ποια θα ήταν η καλύτερη επιλογή για να κάνεις μια κυκλοφορία της μουσικής σου. Και αν αυτό πλέον αξίζει να είναι αυτό που λέμε δίσκος σαν διάρκεια, ή να είναι ένα EP ή μια σειρά από singles ή βίντεο. Δεν ξέρω πλέον ή ακόμα, τουλάχιστον, τι είναι αρνητικό και τι θετικό. Αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές οι οποίες συνεχώς μεταβάλλονται και ταυτόχρονα έχω μια αίσθηση ότι η τόσο εύκολη προσβασιμότητα κάπως αφαιρεί και αξία από το έργο. Αυτό από την άλλη πιστεύω σε προκαλεί να δουλέψεις περισσότερο για να κάνεις κάτι που πραγματικά θα ξεχωρίσει, με κάποιο τρόπο τουλάχιστον, γιατί τα μέτωπα είναι πλέον πολλά. Γενικά, για μένα είναι μια μπερδεμένη κατάσταση μέσα στην οποία καλείσαι να είσαι σε εγρήγορση και ενεργός και δεν ξέρω αν αυτό είναι απόλυτα υγιές. Είναι πάντως ενδιαφέρον.

Αν ξυπνούσες μια μέρα και δεν υπήρχε μουσική, πώς θα φανταζόσουν τη ζωή σου από εκεί κι έπειτα; Καταρχήν θα χρειαζόμουν να γυρέψω δουλειά, διότι τίποτα από όλα αυτά που κάνω δε θα ίσχυε. Θα επιβίωνα όμως.