Για τους Bonnie Nettles, η τέχνη είναι καθρέφτης του υπερθετικού εαυτού που θέλει να δείξει η κοινωνία μας

Οι Bonnie Nettles, έχουν τη ψυχεδέλεια στις φλέβες τους. Έπειτα από την κυκλοφορία του ομώνυμου ντεμπούτου άλμπουμ, The Bonnie Nettles, αυτή την περίοδο δουλεύουν πάνω στο νέο τους υλικό, για το οποίο μου μιλάει με χαρά ο Διονύσης, καθώς πίνουμε τον καφέ μας στο Dope Roasting Co. της Κυψέλης. «Αποφασίσαμε αυτή τη φορά να μην κινηθούμε με τον πατροπαράδοτο τρόπο της κυκλοφορίας ενός δίσκου, αλλά να βγάλουμε κάθε νέο κομμάτι ως single, μαζί με music video».

«Θέλαμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό, καθώς οι εποχές αλλάζουν γρήγορα και μας αρέσει να είμαστε σε άμεση επαφή με αυτό. Ο μέσος χρήστης που κάθεται στο σπίτι και ακούει μουσική, περιμένει το καμπανάκι του Spotify και του YouTube. Κυκλοφορώντας τα κομμάτια διαδοχικά, μπορείς να καταλάβεις πιο εύκολα πού κινείσαι και ποια είναι η απήχησή τους».

Η αισθητική των video που θα συνοδεύουν τα tracks τους, θα έχει έντονες επιρροές από cult αμερικανικές ταινίες των 80s, όπως το Drugstore Cowboy και το Altered States. Παράλληλα, η φωτογράφισή τους γι' αυτή τη συνέντευξη και την προώθηση του πρώτου τους χειμερινού live στο Bad Tooth, την Κυριακή 21 Νοεμβρίου, έγινε στο «πιο κακόφημο μπαρ της Αθήνας», όπως τους αρέσει να λένε.

«Η φωτογράφιση που κάναμε έχει επίσης cult αισθητική (και ευχαριστούμε πολύ τον Dido που μας άφησε να την κάνουμε στο χώρο του). Θέλουμε να δώσουμε στη μουσική των Bonnie Nettles, την ατμόσφαιρα που υπήρχε μέχρι το 1995 στην Αθήνα, που ήταν μια πόλη η οποία ισορροπούσε τέλεια μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Προτού εμφανιστούν τα μεγάλα εμπορικά κλαμπ, η Αθήνα ήταν μια πόλη στην οποία τα Βαλκάνια, η Ανατολή και η αισθητική της Δυτικής Ευρώπης βρίσκονταν σε τέλεια ισορροπία». 

«Νιώθουμε ότι τα κομμάτια που ετοιμάζουμε, μας εκφράζουν πιο πολύ ως Bonnie Nettles συγκριτικά με το προηγούμενο υλικό μας. Η επιρροή των Happy Mondays και των Charlatans για παράδειγμα, είναι αισθητή. Ο καθένας από εμάς έχει καταφέρει να βάλει την πινελιά του σε αυτή τη δουλειά και έχουμε φροντίσει να υπάρχει οργάνωση. Μπορεί το promotion του υλικού να είναι εξίσου σημαντικό με την ποιότητα των κομματιών και της παραγωγής τους, όμως η δημιουργία μουσικής είναι το άλφα και το ωμέγα για ‘μας».

Στιχουργικά, στο νέο τους υλικό έχουν στραφεί περισσότερο στο universal truth, παρά στις προσωπικές τους εμπειρίες. «Πηγαίνουμε τα βιώματά μας ένα βήμα παραπέρα, σε ένα καθολικό επίπεδο. Γύρω μας συμβαίνουν καθημερινά πολλά πράγματα. Δεν θέλουμε και δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε. Ένας από τους ρόλους της τέχνης, είναι να αντικατοπτρίζει το όποιο επίπεδο μπορεί να φτάσει μια κοινωνία. Είναι καθρέφτης του υπερθετικού εαυτού που θέλει να δείξει η κοινωνία μας».

Έπειτα από ενάμιση χρόνο μακριά από τα stages, οι Bonnie Nettles βρέθηκαν τον περασμένο Οκτώβρη στο roof του Ρομάντσο. «Εκείνο το βράδυ καταλάβαμε πως η φάση έχει μηδενιστεί. Στα live αρχίζει να έρχεται κόσμος που απλά θέλει να ακούσει μουσική - κάτι που είχε στερηθεί στην καραντίνα. Δεν έρχεται μονάχα κόσμος που θέλει να δει εμάς και να ακούσει τη μουσική που παίζουμε, αλλά άνθρωποι που θέλουν γενικότερα να ζήσουν ξανά τον παλμό ενός live. Υπήρχαν πρόσωπα ανάμεσα στο κοινό που δεν είχαμε δει ποτέ ξανά, άτομα από διάφορες κοινωνικές ομάδες».

Η συζήτησή μας στρέφεται στο κατά πόσο ένα συγκρότημα στην Ελλάδα μπορεί να ζήσει από τη μουσική και να δημιουργήσει μια καριέρα που θα ταξιδέψει εκτός συνόρων. «Έχουμε αποδεχτεί πως αυτό που κάνουμε ως μπάντα, είναι ένα προϊόν "συμβιβασμού". Ο συμβιβασμός ξεκινάει από τη στιγμή που δεν ζούμε από τη μουσική, αλλά από τις σταθερές δουλειές μας. Γενικότερα το να υπάρχει ένα συγκρότημα στην Ελλάδα που να παίζει αγγλόφωνη, ανεξάρτητη μουσική, είναι ένα προϊόν συμβιβασμού εφόσον κατά κύριο λόγο αποτελείται από ανθρώπους που εργάζονται το πρωί και το απόγευμα πηγαίνουν για πρόβα».

«Επίσης, το κοινό που μπορεί να ακολουθήσει τη μουσική μας είναι άκρως ραδιοφωνικό, όχι συναυλιακό. Η stoner σκηνή για παράδειγμα, που έχει προσελκύσει τους ακροατές του metal ήχου, διαθέτει περισσότερη ενότητα. Εμείς εστιάζουμε στο revival των 60s και των 70s, με την ποπ αισθητική να κυριαρχεί, στην οποία δεν υπάρχει το unity που συναντάται στο stadium rock στη χώρα μας».

Ολοκληρώνοντας την κουβέντα μας, ο Διονύσης μοιράζεται τον ενθουσιασμό του για το live της ερχόμενης Κυριακής. «Θέλαμε να γίνει σε έναν μικρό χώρο, ώστε το πρώτο μας χειμερινό live, να έχει τον χαρακτήρα του show σ’ ένα μπαρ, με κόσμο που θα αγοράσει εισιτήρια με φυσικό τρόπο, μόνο από τον χώρο διεξαγωγής του event. Θέλουμε να αποκτήσει έναν ρομαντικό και νοσταλγικό χαρακτήρα αυτή η εμφάνισή μας».