Για δύο ημέρες, δηλαδή στις 29 και 30 Ιουνίου, η δράση Drag Queen Story Hour_Athens Chapter θα προβάλλει τη φαντασία και τη ρευστότητα των φύλων, βασικά χαρακτηριστικά της παιδικής ηλικίας, φέρνοντας τα παιδιά σε επαφή με λαμπερά και θετικά παραδείγματα queer ατόμων.
Οι drag queens Imiterasu και Holly Grace θα αφηγηθούν στα παιδιά ιστορίες που τα προτρέπουν να σκεφτούν ελεύθερα και να διαχωρίσουν τις φυσικές ταυτότητες που σχετίζονται με τη βιολογία από τις κοινωνικές που καθορίζονται από το περιβάλλον που συνιστούν οι άνθρωποι γύρω τους.
Η Δώρα Ανδρουλιδάκη, ιδρυτικό μέλος της Over the rainbow story time στο Βερολίνο η οποία συντονίζει και επιμελείται τη συγκεκριμένη δράση εξηγεί στην Popaganda τη χρησιμότητα και καταλληλότητα του Drag Queen Story Hour_Athens Chapter.
Τι σημαίνει drag; Διευκρινιστικά πρέπει να αναφέρω πως δεν ασχολούμαι η ίδια με την τέχνη του drag, αλλά συνεργάζομαι με καλλιτέχνες του χώρου. Από σεβασμό απέναντι στους καλλιτέχνες θα αναφέρω κάποιους ορισμούς που δόθηκαν από περφόρμερ της Ελλάδας. Όπως είχε δηλώσει η Zackie Oh! το drag είναι τέχνη, είναι επαναστατική πράξη, είναι τρόπος έκφρασης, ενώ για την Κόνι Drag είναι μια καλλιτεχνική μορφή έκφρασης, ένα extravagant show που απαιτεί κόπο, έμπνευση, ταλέντο και μεγάλο ψυχικό σθένος. Κατά τη ΔούKISSα drag είναι μια τέχνη και όχι φυλομετάβαση [...] και άντρες και γυναίκες, gay ή straight, μπορούν να κάνουν drag.
Οι καλλιτέχνες «χτίζουν» μια περσόνα διαφορετική από αυτήν που έχουν στην καθημερινή τους ζωή, μια περσόνα που συνήθως έχει χαρακτήρα, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και όνομα, μεταμφιέζονται και κάνουν παραστάσεις ξεδιπλώνοντας πτυχές του απελευθερωμένου εαυτού τους. Έτσι προκύπτει ένα πλήθος ρόλων, drag queens/kings, drag πρίγκιπες/ πριγκίπισσες, ρόλοι που υπερασπίζονται με τραγούδι και χορό το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης.
Πὠς πρέπει να αποκαλώ μια Drag Queen; Να χρησιμοποιώ το θηλυκό ή το αρσενικό γραμματικό γένος; Μπορείτε να τους ρωτάτε τι επιθυμούν σε κάθε περίπτωση. Υπενθυμίζουμε πώς τα άτομα αυτά εμπλέκουν τον εαυτό τους σε ένα παιχνίδι ρόλων , επομένως το γένος που αποδίδουν οι ίδιοι στον εαυτό τους εναλλάσσεται διαρκώς. Κάποιοι από αυτούς υιοθετούν μια συγκεκριμένη κοινωνική ταυτότητα, άλλοι επιλέγουν την γυναικεία ή αντρική ταυτότητα ανάλογα με το αν λαμβάνουν μέρος σε μια περφόρμανς ή όχι. Σε κάθε περίπτωση ο/η drag καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος όμοιος με εμάς που έχει επιλέξει να εκφράζει την προσωπικότητα του μέσα από αυτή την τέχνη και μπορούμε να τον πλησιάζουμε και να του ζητάμε να μας εξηγήσει ό,τι επιθυμούμε να καταλάβουμε
«Παρέχουμε ένα θέαμα συνδυάζοντας την τέχνη του drag και των εικονοβιβλίων και σίγουρα σκοπός μας δεν είναι να προκαλέσουμε οποιαδήποτε σύγχυση, αλλά να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με διαφορετικές μορφές τέχνης και το ίδιο το διαφορετικό».
Τι είναι το Drag Queen Story Hour και ποιος ο σκοπός του; Το Drag Queen Story Hour είναι ένα διαδραστικό πρόγραμμα αφήγησης το οποίο διδάσκει στα παιδιά να αποδέχονται τη φύση τους και τη φύση των άλλων, τα βοηθάει να καλλιεργήσουν τη δεξιότητα της ενσυναίσθησης και να αποβάλλουν συναισθήματα όπως τον φόβο, την ενοχή ή την ντροπή, όταν συνειδητοποιούν ότι μπορεί να διαφέρουν. Προτρέπει τα παιδιά να σκεφτούν ελεύθερα και να διαχωρίσουν τις φυσικές ταυτότητες που σχετίζονται με τη βιολογία από τις κοινωνικές που καθορίζονται από το περιβάλλον που συνιστούν οι άνθρωποι γύρω τους.
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι η ταυτότητα του φύλου είναι κοινωνική και καθόλου «φυσική» («Κοινωνικές Ταυτότητες», Φραγκουδάκη Άννα, Πανεπιστήμιο Αθηνών). Ειδικά στην Ελλάδα η επαφή με τέτοια προγράμματα και η ευαισθητοποίηση καθίσταται περισσότερο επιτακτική από ποτέ μετά την πρόσφατη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και την ομοφοβική στάση που διαπιστώθηκε ότι χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.
«Οι γονείς που πιστεύουν πως η κοινωνία δεν χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια, αλλά αναγνωρίζουν την ύπαρξη του διαφορετικού μπορούν να έρθουν να το γιορτάσουμε μαζί στο Φεστιβάλ Αθηνών».
Πώς γράφονται τα κείμενα για το Drag Queen Story Hour; Τα βιβλία που χρησιμοποιούνται στις δράσεις δεν γράφονται συγκεκριμένα για το Drag Queen Story Ηour. Εξαίρεση αποτελεί το βιβλίο που κάνουμε τώρα με αφορμή την παρουσίαση του DQSH στο Φεστιβάλ Αθηνών , το οποίο βρίσκεται υπό έκδοση (Ουράνιο τόξο μαζί, εκδ. Βάρφη). Σε γενικές γραμμές, επιλέγονται εικονοβιβλία με θέμα τη διαφορετικότητα που έχουν ήδη κυκλοφορήσει. Για τις δράσεις στο Βερολίνο έχω δημιουργήσει μια μικρή βιβλιοθήκη σε τέσσερις γλώσσες, που όλο και μεγαλώνει. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε τόσο διευρυμένη βιβλιογραφία και τα περισσότερα βιβλία μιλούν απλά για την διαφορετικότητα σε ένα πιο γενικό πλαίσιο. Όταν έκανα λοιπόν την πρώτη συζήτηση με τον κ. Θεοδωρόπουλο, τον καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ Αθηνών, ήμασταν έτοιμοι να μεταφράσουμε κάποια από τα βιβλία. Με μεγάλη έκπληξη στην τελευταία επίσκεψη μου στην Αθήνα ανακάλυψα ότι δύο από τα βιβλία που είχα στο μυαλό μου να παρουσιάσουμε μεταφράστηκαν και εκδόθηκαν και στην ελληνική γλώσσα.
Στη συγκεκριμένη δράση θα διαβαστούν τα εξής μικρά αφηγήματα: Πώς να είσαι λιοντάρι του Εd Vere, Ξεχωρίζω και σφυρίζω του Rob Biddulph, Τα φτερά του Νόρμαν του Tom Percival, Έχασα το χρώμα μου και ψάχνω να το βρω της Λίζας Βαρβόγλη, Ιmagine του John Lenon σε μετάφραση Φοίβου Δεληβοριά.
Εικονογράφηση του Νίκου Ζάρρα από το νέο βιβλίο της «Νάστα», που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά Drag Queen Story Hour_Athens Chapter.
Τι ηλικίας παιδιά μπορούν να το παρακολουθήσουν και δεν είναι πολύ πιθανό, ένα παιδί να βιώσει μια σύγχυση σχετικά με τις ταυτότητες και τα φύλα; Η κόρη μου είναι τριών χρονών και έχει παρακολουθήσει σχεδόν όλες τις δράσεις. Τα σύγχρονα παιδιά μεγαλώνουν σε έναν πολυδιάστατο κόσμο, γεμάτο αντιφάσεις και η σύγχυση μπορεί να προκληθεί από δεκάδες θέματα και απόψεις με τα οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα. Προσωπικά φροντίζω να έχω πάντα στο νου και μεταφέρω και στα παιδιά ότι οι ενήλικες δεν γνωρίζουν όλες τις απαντήσεις και σε κάθε περίπτωση αυτό που έχει σημασία είναι να διατυπώνονται ερωτήσεις. Οι απόψεις στην καθημερινότητα μας είναι τόσες πολλές που το ζητούμενο δεν είναι οι απόλυτες και συγκεκριμένες απαντήσεις, αλλά η μύηση των παιδιών στη διαλεκτική, την πολυφωνία και τη συνεχή πνευματική διέγερση.
Παρέχουμε ένα θέαμα συνδυάζοντας την τέχνη του drag και των εικονοβιβλίων και σίγουρα σκοπός μας δεν είναι να προκαλέσουμε οποιαδήποτε σύγχυση, αλλά να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με διαφορετικές μορφές τέχνης και το ίδιο το διαφορετικό.
Ποιες είναι οι πιο ενδιαφέρουσες/συγκινητικές αντιδράσεις που έχεις βιώσει από παιδιά στα προηγούμενα Drag Queen Story Hour που έχεις διοργανώσει; Στην πρώτη εκδήλωση που κάναμε η drag queen Antina Christ είχε φέρει μαζί της glitter κι έβαλε σε όσα παιδιά ήθελαν.
Ένα από αυτά, ο Όσκαρ ηλικίας 5 χρονών, μόλις του έδειξε το πρόσωπο του στον καθρέφτη φώναξε δυνατά ‘’Put me MOOOORE’’ [Βάλε μου κι άλλο]. Τα μάτια του έλαμπαν κι έδειχνε ενθουσιασμένος με τον εαυτό του. Οι συγκινητικές στιγμές έρχονται κυρίως από ενήλικες που αναφέρουν συχνά πως η ζωή τους μπορεί να ήταν διαφορετική αν γίνονταν τέτοιες δράσεις όταν ήταν οι ίδιοι παιδιά.
«Δεν θέλω να δώσω στο παιδί μου την λανθασμένη εντύπωση πως η κοινωνία είναι ομοιογενής, αφού μια τέτοια πεποίθηση είναι επικίνδυνη».
Τι θα έλεγες σε γονείς για να τους πείσεις ότι είναι χρήσιμο να φέρουν τα παιδιά τους στο Drag Queen Story Hour; Οι γονείς που πιστεύουν πως η κοινωνία δεν χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια, αλλά αναγνωρίζουν την ύπαρξη του διαφορετικού μπορούν να έρθουν να το γιορτάσουμε μαζί στο Φεστιβάλ Αθηνών. Ως γονέας θεωρώ καθήκον μου να παρέχω στο παιδί μου ποικίλα ερεθίσματα, αντιπροσωπευτικά όχι μόνο της κυρίαρχης κοινωνικής ομάδας, θεωρώ απαραίτητη την επαφή με άτομα και έργα λογοτεχνίας που καταρρίπτουν τις στερεοτυπικές αντιλήψεις. Δεν θέλω να δώσω στο παιδί μου την λανθασμένη εντύπωση πως η κοινωνία είναι ομοιογενής, αφού μια τέτοια πεποίθηση είναι επικίνδυνη.
Ο Δρ. Joe Kort ψυχοθεραπευτής διδάκτορας και συγγραφέας, μιλώντας για το DQSH αναφέρει πως αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να μας προβληματίσει είναι τα ποσοστά αυτοκτονιών παιδιών, εφήβων και ενηλίκων που ανεβαίνουν παγκοσμίως και σχετίζονται με το bullying και τη λεκτική ή σωματική βία, κι όχι η σύγχυση που μπορεί να προκαλέσουμε στα παιδιά με τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα. Προγράμματα σαν το DQSH αποτελούν ένα μικρό βήμα για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο να εξασφαλίσουμε μελλοντικά ένα ασφαλέστερο περιβάλλον για τα παιδιά μας.
