«Η ανάθεση του έργου για το Εnter του ιδρύματος Ωνάση μου έδωσε την ευκαιρία να εξερευνήσω τη χορογραφία σε ιδιαίτερες συνθήκες, της απομόνωσης αλλά και της απόστασης, καθώς επέλεξα να χορογραφήσω από το Παρίσι δύο χορευτές στον Μόντρεαλ του Καναδά.
Δεν ένιωσα αναγκασμένος να παράγω έργο, αντιθέτως ένιωσα ελεύθερος να εκφραστώ αλλά και να συνδεθώ ξανά έστω εξ αποστάσεως με χορευτές χρησιμοποιώντας την τεχνολογία. Και στο παρελθόν είχα αναγκαστεί να κάνω πρόβα από απόσταση μέσω video call, αλλά ήταν ένα πρόσθετο βοηθητικό μέσο για μία μέρα που δεν μπόρεσα να είμαι παρών στο στούντιο και όχι η μοναδική συνθήκη δημιουργίας όπως τώρα.
Η συγκεκριμένη δημιουργία ήταν όντως προκλητική για πολλούς λόγους.
Το έργο χορογραφήθηκε (με οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται ως προς την εκμάθηση, και διόρθωση της κίνησης) και βιντεοσκοπήθηκε από τους χορευτές (σύμφωνα με τις δικές μου πάντα οδηγίες) εξ αποστάσεως μέσω των κινητών τηλεφώνων μας.
Τα αρχεία έφταναν σε εμένα με wetransfer, τα μελετούσα, έκανα διορθώσεις και αναλόγως ή τα επικύρωνα ή ζητούσα να βιντεοσκοπηθούν ξανά.
Καθώς εμπνεύστηκα επίσης από το τραγούδι του Active Child, Color Me, ξεκίνησα μία διαδικασία να ζητήσω άμεσα την έγκριση για τη χρησιμοποίηση του τραγουδιού στο έργο μου. Μία διαδικασία προκλητική που όμως εν τέλη με έφερε πιο κοντά στον τραγουδιστή Patrick James Grossi, καθώς ήταν συζητήσιμος, φιλικός και περίεργος για το τελικό αποτέλεσμα
Έπρεπε να βρω τρόπο να οργανώσω το timing της χορογραφίας με τη μουσική με μαθηματικό τρόπο για να λειτουργεί σε κάθε πλάνο με ακρίβεια, χωρίς όμως να υπάρχει μέτρημα, και χωρίς οι χορευτές να ακούν τη μουσική.
Η διαδικασία του μοντάζ ήταν αρκετά πολύπλοκη, καθώς το βίντεο επεξεργάστηκε σε ειδικά apps του iphone και με κράτησε ξύπνιο αρκετά βράδια. Καθώς έβλεπα το έργο να υλοποιείται σταδιακά έπρεπε να διορθώσω τις τελευταίες τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά και να επιλέξω την τελική εκδοχή του βίντεο.
Στιγμές εγρήγορσης και διέγερσης άκρως απολαυστικές σε μέρες καραντίνας. Ένα δώρο.»
