Η μουσική στη ζωή της Σαββέριας Μαργιολά είναι οικογενειακή υπόθεση αφού και ο πατέρας της Δημήτρης αλλά και ο παππούς της Γιώργος, ως μουσικοί και οι ίδιοι, της μετέδωσαν το… μικρόβιο. Έχει συνεργαστεί στη σκηνή με πολλούς καλλιτέχνες, ανάμεσά τους ο Μανώλης Μητσιάς, ο Κώστας Μακεδόνας, η Μαρινέλλα, η Χάρις Αλεξίου, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, η Γιώτα Νέγκα, ο Δημήτρης Μητροπάνος και ο Σωκράτης Μάλαμας.
Πρόσφατα συνεργάστηκε με τη Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης και κυκλοφόρησε το τραγούδι «Μικρό τραγούδι για μεγάλους έρωτες», ένα ντουέτο μαζί με τον Παντελή Κυραμαργιό, το οποίο αποτελεί την αφετηρία του νέου της άλμπουμ. Μέσα στο επόμενο διάστημα θα την απολαύσουμε με πολλές συμμετοχές και σε άλλα πρότζεκτ.
ΜΟΥΣΙΚΗ: Κατάγομαι από μουσική οικογένεια. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική, ακούγοντας από τα πρώτα μου χρόνια τους ήχους από το μπουζούκι του πατέρα μου και το βιολί του παππού του Γιώργου. Από τη μία τα λαϊκά και τα νησιώτικα, καθότι Ναξιώτες και από την άλλη κλασική, τζαζ και ροκ. Η πληροφορία ερχόταν από παντού κι εμένα η διασκέδασή μου ήταν να κάθομαι δίπλα στον πατέρα μου, να τον ακούω να μελετά και να μου μαθαίνει τραγούδια. Τον ακολουθούσα στις πρόβες, στις συναυλίες, παντού... Θυμάμαι επίσης με τι λαχτάρα έβαζα τις κασέτες και τα CD στο σπίτι και δεν τα έβγαζα μέχρι να μάθω όλα τα τραγούδια. Αυτό το περιβάλλον με επηρέασε αναμφίβολα πολύ και καλλιέργησε την αγάπη μου για τη μουσική. Ξεκίνησα πολύ νωρίς με σπουδές στο πιάνο και αργότερα στη φωνητική. Η μουσική είναι ανάγκη μου και χαρακτηρίζει τη ζωή μου.
ΒΙΒΛΙΑ: Αγαπώ πολύ το διάβασμα αν και τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκω συχνά την ηρεμία και το χρόνο και έτσι δεν διαβάζω όσο θα ήθελα. Το διάβασμα με αποφορτίζει, με χαλαρώνει, με κάνει να συγκεντρώνομαι και λειτουργεί θεραπευτικά σε ψυχολογικό επίπεδο. Είναι κάπως μαγικό γιατί στα βιβλία μπορείς να βρεις τα πάντα... λύσεις, αλήθειες, ρομαντισμό, ρεαλισμό...ότι ψάχνει κανείς σίγουρα βρίσκεται σε κάποιο βιβλίο. Αγαπώ ιδιαίτερα τους Έλληνες ποιητές όπως τον Λειβαδίτη, τον Γκανά, τον Χριαστιανόπουλο, τον Ρίτσο και πάρα πολλούς ακόμα. Από τους ξένους συγγραφείς μου αρέσει ο Milan Kundera, θαυμάζω την τόσο ιδιαίτερη γραφή της Simone de Beauvoir και ξεχωρίζω το Kahlil Gibran στον οποίο ανατρέχω ξανά και ξανά όταν θέλω να ισορροπήσω και να εστιάσω στην ουσία της ζωής και της ύπαρξης. Τον τελευταίο καιρό σέρνω μαζί μου στην περιοδεία το «Φτου ξελευτερία για όλους» του Αποστολάκη, που ήθελα εδώ και πολλά χρόνια να διαβάσω και με έχει συνεπάρει. Τα βιβλία είναι ένας ολόκληρος, ξεχωριστός και μοναδικός κόσμος.
ΒΟΛΤΑ: Με τις βόλτες χαίρομαι τόσο πολύ όσο τα σκυλιά μου. Νομίζω πως ψάχνω συνέχεια κάποια αφορμή για να βγω από το σπίτι έστω και για λίγο. Αν και πολύ θα το ήθελα, δεν ζω στο κέντρο, αλλά ευτυχώς οι δουλειές και οι φίλοι με τραβούν συνεχώς εκεί. Απολαμβάνω τις βόλτες που περιλαμβάνουν αργό περπάτημα στους δρόμους των Εξαρχείων και στην Αρεοπαγίτου, νιώθω πως αφουγκράζομαι τους ρυθμούς της πόλης και των ανθρώπων. Αγαπημένα στέκια τα καφενεία του Κεραμεικού και ο Λυκαβηττός που όταν έχω λίγο παραπάνω χρόνο περνάω ολόκληρα απογεύματα να χάνομαι κοιτώντας τα φώτα της πόλης από ψηλά. Έχω μεγάλη σύνδεση με αυτό το μέρος γιατί ήταν ξεχωριστή βόλτα των παιδικών μου χρόνων και έχω έντονες αναμνήσεις με τους γονείς και τα αδέρφια μου εκεί. Όταν βρίσκομαι σ’ αυτό το μέρος γεμίζω με μια απέραντη αισιοδοξία για τη ζωή... για όσα θα έρθουν και δεν σταματώ να ονειρεύομαι.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Τις έχω συνδυασμένες με το σινεμά που αγαπώ πολύ, ειδικά το θερινό, όμως τα τελευταία χρόνια δεν καταφέρνω να πηγαίνω συχνά. Η τελευταία φορά ήταν πολύ πριν την πρώτη καραντίνα και φέτος το καλοκαίρι πάλι δεν τα κατάφερα. Η αλήθεια είναι ότι όλο και πιο σπάνια θα βρω μία ταινία που θα με επηρεάσει και θα θέσει προβληματισμούς και αυτό είναι κάτι που μου λείπει, καθώς δεν προτιμώ τις κωμωδίες. Αγαπημένη Ελληνική ταινία, αξεπέραστη, «Τα φτηνά τσιγάρα», όλες οι ταινίες του Almodovar με ένα αστεράκι παραπάνω στο «Volver», «Η θάλασσα μέσα μου», του Alejandro Amenabar, που με έκανε να μην μπορώ να μιλήσω για αρκετή ώρα μετά, αλλά και το «Incendies», του Denis Villeneuve, που ήταν από τις τελευταίες ταινίες που είδα και με σόκαρε, ακόμα τη σκέφτομαι.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί την αγόρασα. Ως παιδί θυμάμαι να μου αρέσει, ως έφηβη έπρεπε να είναι κλειστή για να διαβάζω, σήμερα μου φαίνεται τρομερά ενοχλητική. Πέρα από κάποιες λίγες ενδιαφέρουσες εκπομπές που ευτυχώς ακόμα υπάρχουν, λειτουργεί στο σπίτι ως ένα ακόμα έπιπλο που θέλει και ξεσκόνισμα.
INTERNET: Μου άρεσαν πολύ εκείνα τα χρόνια που δεν ήμασταν κολλημένοι στις οθόνες του υπολογιστή και του κινητού. Σήμερα είναι αλλιώτικο το τοπίο και αισθάνομαι ότι η εποχή μας σέρνει μαζί της κι αυτούς που θέλουν αλλά και όσους προσπαθούμε να παραμείνουμε ρομαντικοί. Follow λοιπόν κι εγώ, έχω απ’ όλα τα social και κανάλι στο YouTube και Spotify και πολλά ακόμα. Η καθημερινότητα πια το καθιστά αναγκαίο. Το χρησιμοποιώ κυρίως για να επικοινωνήσω τη μουσική μου, για να ενημερώνομαι και έχω αδυναμία στα ancient memes.
ΦΛΕΡΤ: Ζήτω! Που λέει κι ένας φίλος!
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Μεγάλωσα στο Γαλάτσι, σε ένα όμορφο στενό δρομάκι, γεμάτο παιδιά, γελαστούς γείτονες και πολύ παιχνίδι. Σ’ εκείνο τον δρόμο ήμασταν όλοι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Άπειρες μνήμες, χρόνια όμορφα, γεμάτα ξεγνοιασιά και ελευθερία. Αργότερα μετακομίσαμε στον Διόνυσο. Μου κακοφάνηκε πολύ στην αρχή. Αυτή η ατελείωτη ησυχία μου φαινόταν τόσο παράξενη. Σιγά-σιγά το συνήθισα και τώρα το εκτιμώ και το απολαμβάνω. Σήμερα μοιάζει πολυτέλεια η φύση, η ησυχία και ο καθαρός αέρας και πολλές φορές επιστρέφοντας σπίτι νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη. Μα ακόμα όταν ακούω «γειτονιά» το μυαλό μου τρέχει αυτόματα σ’ εκείνο τον δρόμο των παιδικών μου χρόνων.
ΣΠΟΡ: Ασχολήθηκα για χρόνια ολόκληρα με τον χορό που λατρεύω. Σε μεγάλη ηλικία αναγκάστηκα να αφήσω πίσω το όνειρο της μπαλαρίνας, μετά από κάποιους σοβαρούς τραυματισμούς και έλλειψη χρόνου για επαναφορά, αλλά δεν σταμάτησα να ασχολούμαι με τη γυμναστική. Βαριέμαι πολύ τα γυμναστήρια και πάντα ψάχνω κάτι με περισσότερο ενδιαφέρον. Ασχολήθηκα με το kick boxing και τα τελευταία χρόνια με το crossfit. Προτιμώ την έντονη γυμναστική αλλά εδώ και πολύ καιρό φλερτάρουν στο μυαλό μου και κάποιοι εναλλακτικοί τρόποι άσκησης που θα ήθελα να δοκιμάσω. Η άσκηση με κάνει να νιώθω καλά ψυχικά και σωματικά και τώρα είμαι σε μία φάση που μου λείπει, μετά την καραντίνα που τα αποσυντόνισε όλα. Τρελαίνομαι για πεζοπορίες ενώ πριν λίγο καιρό έκανα για πρώτη φορά flying fox και rafting στον Νέστο και ενθουσιάστηκα.
ΤΑΞΙΔΙ: Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας λόγω περιοδείας αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει ποτέ αρκετός χρόνος για να δω τις ομορφιές τους. Από το εξωτερικό λίγα πράγματα, Παρίσι, Βερολίνο, Φρανκφούρτη, Στοκχόλμη, λίγο Αμερική και Κωνσταντινούπολη, μια πόλη που αισθάνθηκα ότι θα μπορούσα να ζήσω κάποια στιγμή. Τελευταία έχω κολλήσει με το Μαρόκο που θέλω πολύ να επισκεφτώ για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω και όνειρο ζωής το εικοσαήμερο ταξίδι στην Ανταρκτική που εύχομαι να καταφέρω κάποτε να πραγματοποιήσω.
ΤΩΡΑ: Οι καλοκαιρινές συναυλίες ολοκληρώνονται και ήδη έχω αρχίσει να κάνω σχέδια για τον χειμώνα που έρχεται. Μετά από μια μεγάλη παύση λόγω της πανδημίας, νιώθω ότι μπαίνω ξανά στους ρυθμούς μου. Η συνεργασία μου με τη Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης που έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιους μήνες, μου έχει ανοίξει έναν άλλο ορίζοντα και η χαρά μου είναι απερίγραπτη γιατί ο κόσμος της μουσικής του Θεοδωράκη κρύβει απέραντη δύναμη και μαγεία.
Επίσης αναμένεται να κυκλοφορήσουν κάποια τραγούδια που αφορούν τη συμμετοχή μου σε νέους δίσκους αγαπημένων καλλιτεχνών όπως ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Περικλής Κυπραίος και ο Κώστας Ματσίγκος, καθώς και η συμμετοχή μου με ένα τραγούδι στον δίσκο που ετοιμάζει το «Δίκτυο», το σωματείο προάσπισης των δικαιωμάτων του παιδιού.
Τέλος, μόλις κυκλοφόρησε ένα καινούργιο τραγούδι με τίτλο «Μικρό τραγούδι για μεγάλους έρωτες» το οποίο τραγουδάμε μαζί με τον Παντελή Κυραμαργιό και αποτελεί την αφετηρία του νέου μου – μας άλμπουμ, στο οποίο ο Παντελής υπογράφει τη μουσική και τους στίχους όλων των τραγουδιών χαρίζοντάς μου απλόχερα την ψυχή και την ευαισθησία του και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό το δώρο. Έχω λαχτάρα και χαρά για όσα έρχονται.
