Παιδιά, έφηβοι και ενήλικες λόγω του πολέμου, του βίαιου εκτοπισμού, λόγω ασθενειών και κοινωνικών αλλά και φυλετικών στερεοτύπων, της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης στερήθηκαν και στερούνται το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση. Ανοικτή και ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση και δια βίου ευκαιρίες προς όλους, αυτό πρέπει να είναι το πρωταρχικό μας μέλημα για να σπάσει ο φαύλος κύκλος που αφήνει τους ανθρώπους φτωχούς πνευματικά.
Η εκπαίδευση αποτελεί απάντηση στη φτώχεια, στο ρατσισμό, στη διάκριση των φύλων, οδηγεί στην ενσωμάτωση και στην ενδυνάμωση. Το SolidarityNow κάνει πράξη το επόμενο βήμα, αυτό της κοινωνικής ένταξης προσφύγων και μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, ενώ παράλληλα δημιουργεί τις ευκαιρίες και τις προϋποθέσεις για την ενίσχυση δεξιοτήτων όλων των ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων -Ελλήνων και ξένων- παρέχοντάς τους δωρεάν πρόσβαση σε εξειδικευμένη γνώση.
Στο πλαίσιο του δια βίου εκπαιδευτικού προγράμματος της οργάνωσης με τίτλο “Education Matters | Η Εκπαίδευση Μετράει”, που υλοποιείται από το Δεκέμβριο του 2017, το SolidarityNow προσαρμόζει δράσεις που ανταποκρίνονται σε καθημερινές ανάγκες των συμμετεχόντων, με στόχο την ενίσχυση των δεξιοτήτων τους και την εύρεση εργασίας. Τον τελευταίο χρόνο (2017-2018), σχεδόν 6.000 εκπαιδευτικές δράσεις διοργανώθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος στέγασης, ενώ 2.000 μαθήματα πραγματοποιήθηκαν στο Κέντρο Υποστήριξης Προσφύγων στη Θεσσαλονίκη.
Το SolidarityNow μέσα από το αφιέρωμα #ReadyStudyGo μάς συστήνει τον Καμέλ, τον Μ. και τον Άμπντο -όλοι τους ωφελούμενοι της οργάνωσης- οι οποίοι έχουν τη θέληση, το όνειρο και την πίστη να συνεχίσουν τις σπουδές τους.
Αυτές είναι οι ιστορίες τους.
Ο Καμέλ κέρδισε υποτροφία
Η ιστορία του Κάμελ είναι πολύ διαφορετική από εκείνες που έχουμε συνηθίσει να ακούμε. Μέσα σε διάστημα τριών χρόνων, από πρόσφυγας κατάφερε όχι μόνο να βρει δουλειά, να συντηρεί οικονομικά τον εαυτό του, να νοικιάζει το δικό του σπίτι αλλά και να διεκδικήσει υποτροφία από την Αμερικάνικη Πρεσβεία για να σπουδάσει στο Perrotis College. Έχει σπουδάσει μηχανικός αγροτικού περιβάλλοντος και έχει δουλέψει για 5 χρόνια σε μια εταιρεία ως διερμηνέας. Στην Ελλάδα έφτασε το Μάρτιο του 2016. Αρχικός του στόχος ήταν να πάει στην Ολλανδία, αλλά όπως και οι άλλοι αιτούντες άσυλο, παγιδεύτηκε στη «φαβέλα» της Ειδομένης. Εκεί ξεκίνησε να βοηθάει τους συμπατριώτες τους κάνοντας μεταφράσεις εθελοντικά για τις διάφορες οργανώσεις που ήταν εκεί. Όταν άρχισε να αναζητάει εργασία, ο δρόμος του τον έφερε στο SolidarityNow, όπου εργάστηκε ως διερμηνέας. Ο Κάμελ μέχρι στιγμής έχει δουλέψει με διάφορες διεθνείς αλλά και ελληνικές οργανώσεις και σε διάφορα πόστα.
Τα αδιέξοδα και τα εμπόδια στη ζωή του Κάμελ ήταν πολλά, αλλά εκείνος έμαθε να δημιουργεί τις δικές του διεξόδους και να βρίσκει πάντα διόδους. Η αισιοδοξία και ο θετικός τρόπος σκέψης είναι κάτι που κατακτάται. Ο Κάμελ πέρυσι κέρδισε μια υποτροφία για να φοιτήσει στο Perrotis College-Αμερικανική Γεωργική Σχολή για το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, στο πλαίσιο του προγράμματος “Education Unites: From Camp to Campus” που προσέφερε η Πρεσβεία των ΗΠΑ. Λόγω των καλών αποδόσεων τού δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει τις σπουδές του πάνω στο BSc International Business.
Ο Καμέλ είναι πλέον ενεργό μέλος της ελληνικής κοινωνίας, έχει πολλούς Έλληνες φίλους και το μόνο που μένει είναι να βελτιώσει τα ελληνικά του. Αυτό που θέλει να συμβουλέψει του ανθρώπους που έχουν βρεθεί στην ίδια θέση με εκείνον είναι «να μην τα παρατάτε, να αρπάζετε όλες τις ευκαιρίες που σας δίνονται, ποτέ δε ξέρεις που θα σας οδηγήσουν!»
Ο Μ. κάνει μεταπτυχιακό
Τα χρώματά του Μ. φανερώνουν την αφρικανική του καταγωγή. Είναι μόλις 25 χρονών και βρίσκεται στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Σε πολύ μικρή ηλικία έχασε τους γονείς του, αλλά στάθηκε τυχερός γιατί πήρε πολλή αγάπη από τη θετή του μητέρα. Η ζωή του ως παιδί και ως έφηβος ήταν δύσκολη. «Τα κατάφερα όμως, γιατί πάντοτε είχα μια θετική στάση απέναντι στη ζωή και ειλικρινά πίστευα ότι όλα θα πάνε καλά», μας λέει. Και πράγματι όλα πήγαν καλά, αφού κατάφερε και πέρασε στο Πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα στη νομική σχολή.
Τα πράγματα πήραν πραγματική στροφή όταν κέρδισε μια υποτροφία για φοίτηση στο Perrotis College-Αμερικανική Γεωργική Σχολή για το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018, στο πλαίσιο του προγράμματος “Education Unites: From Camp to Campus” που προσέφερε η Πρεσβεία των ΗΠΑ. Στο κολλέγιο παρακολούθησε μαθήματα του προπτυχιακού προγράμματος “Business Environment” και λόγω καλών αποδόσεων του δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει τις σπουδές του. Επειδή όμως εκκρεμούσε η απόφαση για τη χορήγηση ασύλου, δεν μπόρεσε πάρει την υποτροφία.
Κάθε εμπόδιο σε καλό, λένε, κι αυτό ισχύει στη περίπτωση του Μ. Η θέλησή του να συνεχίσει τις σπουδές του και η αισιοδοξία του, τον οδήγησαν στο να παρακολουθήσει δωρεάν μαθήματα στο πρόγραμμα «Ευρωπαϊκό Αστικό Δίκαιο» της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Με τη βοήθεια της καθηγήτριάς του έκανε αίτηση και έγινε αποδεκτός στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα LLM in Transnational and European Commercial Law, Banking Law, του International Hellenic University στη Θεσσαλονίκη. Το μοναδικό «αγκάθι» σε όλα, ήταν τα δίδακτρα που έπρεπε να πληρώσει, τα οποία ήταν αρκετά ακριβά. Η διοίκηση όμως του Πανεπιστημίου αποφάσισε να καλύψει το 50% των διδάκτρων του, ενώ μέσω της καμπάνιας crowdfunding που διοργάνωσε κατάφερε να συγκεντρώσει το ποσό που χρειαζόταν για τις σπουδές του! «Αυτή είναι η ζωή, φίλε μου. Αν σκέφτεσαι αρνητικά, είναι σα να αυτοκτονείς», καταλήγει.
Ο Άμπντο είναι χαρούμενος γιατί σπουδάζει
Ο Άμπντο έγινε 18 χρονών στην Ελλάδα, μετά από ένα μακρύ ταξίδι όχι μόνο προς την ασφάλεια αλλά και προς την ενηλικίωση, αφού αυτή ήρθε απότομα προκειμένου ο Άμπντο να ανταποκριθεί στις συνθήκες. Στις συνθήκες που αυτό που κυρίως απαιτούσαν από αυτόν ήταν να παλέψει για τη ζωή του. Όλα τα υπόλοιπα θα έρχονταν μετά. Και ήρθαν.
Μένει με άλλους 24 νέους άνδρες στον Ξενώνα Νέων Ενηλίκων Προσφύγων, που λειτουργεί το SolidarityNow σε συνεργασία με το Σύλλογο Μερίμνης Ανηλίκων και Νέων και ο οποίος εντάσσεται στο ευρύτερο Πρόγραμμα Στέγασης που υλοποιεί η οργάνωση. Σήμερα σπουδάζει πληροφορική, παρακολουθεί μαθήματα ελληνικών και αγγλικών στο Διαπολιτισμικό Εκπαιδευτικό Κέντρο «Διαδρομές» του SolidarityNow. Μάλιστα, πρόσφατα συμμετείχε μαζί με άλλους συγκατοίκους του, στα μαθήματα φωτογραφίας και ραδιοφώνου που πραγματοποιήθηκαν από την οργάνωση για τα παιδιά του Ξενώνα, και πια στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που απομένει, περπατά. «Μου αρέσει να περπατώ στην πόλη, είτε μόνος μου είτε με φίλους. Τώρα φοβάμαι λιγότερο. Θέλω να ζήσω στην Ελλάδα, αλλά μάλλον όχι στην Αθήνα. Είναι μεγάλη για μένα, θα προτιμούσα να μείνω σε μια άλλη πόλη, όπως τα Χανιά, η Καλαμάτα, η Σπάρτη».
Προς το τέλος της συζήτησής μας, συγκινεί η διήγησή για την οικογένειά του. Οι γονείς, τα αγαπημένα αδέρφια, η Συρία – οι γονείς του και τα περισσότερα μεγαλύτερα αδέρφια του βρίσκονται ακόμα εκεί. Πάντως υπογραμμίζει ότι ακόμη τού είναι πολύ δύσκολο να εκφράζει τα αληθινά του αισθήματα όταν συνομιλεί με τους δικούς του, «για να μην ανησυχούν…». «Τους μιλώ μόνο για τον πρώτο και κύριο λόγο για τον οποίο είμαι χαρούμενος. Κι αυτός είναι οι σπουδές μου!»
Ο Μ. είναι ωφελούμενος στο Κέντρο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης το οποίο ιδρύθηκε και λειτουργεί με τη χρηματοδοτική υποστήριξη του Open Society Foundation (OSF/OSIFE).
Ο Ξενώνας Νέων εντάσσεται στο πρόγραμμα Στέγασης του SolidarityNow που είναι μέρος του ESTIA–Πρόγραμμα Έκτακτης Ανάγκης Υποστήριξης για την Ένταξη & τη Στέγαση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR GREECE) και τη χρηματοδότηση του DGHome.
