Ο Σεπτέμβριος έφτασε και η επιστροφή σιγά σιγά στα θρανία για χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες σε όλον το κόσμο είναι γεγονός. Η πίεση για την εφαρμογή των μέτρων αποφυγής της διασποράς του κορωνοϊού είναι μεγάλη. Τα παιδιά και οι δάσκαλοι και δασκάλες θα πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα της απόστασης μεταξύ τους, της χρήσης της μάσκας, της συνεχούς απολύμανσης.
Πόσο εφικτό είναι αυτό και για πόσο διάστημα, σ' έναν χώρο που ορίζεται κατεξοχήν από ελευθερία, κοινωνικότητα και αλληλεπίδραση;
ΙΣΠΑΝΙΑ
ΚΡΟΑΤΙΑ
ΑΥΣΤΡΙΑ
ΙΤΑΛΙΑ
ΚΑΜΠΟΤΖΗ
ΔΥΤΙΚΗ ΟΧΘΗ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Στη Βρετανία ήδη, μερικά από τα πρώτα σχολεία που άνοιξαν τις πόρτες τους έκλεισαν επ' αόριστον, αφού δεν κατάφεραν να αποφύγουν την μετάδοση του ιού.
Έστω και με την μάσκα όμως, ως το καινούργιο κι επιβεβλημένο αξεσουάρ παντού, να καλύπτει τα πρόσωπα δασκάλων και μαθητών, η ανάγκη των ανθρώπων να εκπαιδεύσουν τις νέες γενιές και να τις προετοιμάσουν για ένα καλύτερο μέλλον που έρχεται, φαντάζει πάνω και πέρα από κάθε δυσκολία. Και καθιστά το σχολείο τόσο απαραίτητο για την ελπίδα όλης της ανθρωπότητας, όσο το οξυγόνο είναι για την αναπνοή.