Αν ξεκινήσω να μιλάω για το
Experience των
The Prodigy δεν θα μου φτάσει ούτε η εβδομάδα όλη. Είκοσι τρία χρόνια πέρασαν από την επίσημη κυκλοφορία αυτού του υπέροχου άλμπουμ από την
XL Recordings και η συγκίνηση μου είναι μεγάλη που το βελονιάζω πάλι. Αυτός ήταν ο πρώτος δίσκος που πήρα. Για να είμαι ειλικρινής, τον παράγγειλα στον πατέρα μου και μου τον αγόρασε. Εκείνο το μεσημέρι ήταν ένα απο τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τον περίμενα να επιστρέψει από την δουλειά σαν τρελός (ούτε για το
SEGA MegaDrive δεν είχα κάνει ετσι).
Οφείλω να πω βέβαια πως το
Experience τότε μας φαινόταν πολύ εμπορικό μπροστά στις εκατοντάδες
breakbeat 12'' που αγοράζαμε και σπινάραμε καθημερινά. Καταρχάς τότε δεν αγοράζαμε LPs και αυτός ήταν και άλλος ένας λόγος που το σνομπάραμε. Παρ' όλα αυτά το αγάπησα βαθιά και το έβαλα τόσο μέσα μου που δεν πήγαινε άλλο. Μετά απο κάποια χρόνια το πούλησα και το αγόρασα ξανά από τύψεις για τις αναμνήσεις που είχα γι' αυτό. Ακούγοντας το ξανά, νιώθω πραγματικά καλά. Αυτός ο δίσκος ήταν και είναι πολύ μπροστά από την εποχή του από άποψη παραγωγής κι ας μην περιέχει ούτε τσικ απο το κλασσικό Amen Break. Δώδεκα tracks, το ένα καλύτερο απο το άλλο. Απο τα ''Out Of Space'', ''Wind It Up'', ''Jericho'' κλπ που ξεβιδωνόμασταν όταν τα ακούγαμε μέχρι το τεράστιο downtempo ''Weather Experience'' με την απίστευτη σύνθεση και την τρελή αλλαγή με το Acid στην μέση.
Μπορεί οι
Prodigy μετά να μην κατάφεραν να μείνουν για μένα ψηλά στην συνέχεια αλλά κατάφεραν ωστόσο να γράψουν έναν από τους 1000 πιο σημαντικούς δίσκους στην ιστορία της μουσικής και έναν από τους 300 πιο σημαντικούς ηλεκτρονικούς δίσκους κι ας μου έλεγαν όλοι οι μεγαλύτεροι τότε ότι αυτό δεν είναι μουσική αλλά κατσαρολικά. Που να πιάσουν το πόσο Space και Psych δίσκος ήταν.
