Στα γρήγορα: Δεύτερος δίσκος για τους Αλγερινούς νομάδες στην City Slang, σε παραγωγή του Eyadou Ag Leche των Tinariwen.
Την ακούσαμε: Οι Imarhan συνδιαλέγονται ισόποσα με το δυτικότροπο και το ανατολίτικο στοιχείο και αυτό μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερη συσχέτιση σε συγκεκριμένα ακροατήρια. Εάν κανείς απομονώσει τα ορχηστρικά μέρη, o εξωτισμός περιορίζεται, σχεδόν εξαφανίζεται σε στιγμές ή γίνεται επαναδιαπραγματεύσιμος με όρους όχι λιγότερο «ποπ» από αυτούς που έθεσε προ δεκαετιών ο David Byrne ("Ehad wa dagh"). Φυσικά παραμένουν νομάδες και παίζουν τα blues της ερήμου -απλά με τσαγανό που δεν τους κάνει τουριστικό σουβενίρ.
Τρέξε μακριά: Στην Graceland, "you can call me Al". Τι εννοείς μιλάω με γρίφους, γέροντα;
Τ' είπες τώρα; «Είναι αλήθεια πως όλες οι Tuareg μπάντες ακούγονται πάνω-κάτω ίδιες [...] αλλά μπορώ να πω ένα πράγμα γι' αυτούς τους Αλγερινούς: είναι γρηγορότεροι.» -Noisey
Να τ' αφήσω; 78/100 -Metacritic
