
Υπάρχουν στιγμές που γυρνάς σε μια παλιά φωτογραφία. Οι πρωταγωνιστές της, οι άνθρωποι της, είναι καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι. Βλέπεις την εικόνα των φαγητών αλλά δεν θυμάσαι τι τρώγατε. Βλέπεις τα βλέμματα και θυμάσαι την ένταση τους. Κάποιοι χαμογελούν, κάποιοι έχουν φύγει, κάποιοι είναι τσακωμένοι χρόνια τώρα. Η οικογένεια είναι το πρώτο σου θεατρικό έργο: εκεί πρωτοέμαθες ρόλους που δεν διάλεξες, εκεί ανακάλυψες την τρυφερότητα και το χάδι, εκεί βούλιαξες μέσα σε ένα συνεχόμενο τραύμα. Και μετά, ξόδεψες μισή ζωή –και ίσως περισσότερη– προσπαθώντας να αποδράσεις ή να ξαναφτιάξεις το έργο από την αρχή.
Φέτος, η Στέγη γίνεται ο τόπος αυτής της «επιστροφής». Γιορτάζει τα δεκαπέντε της χρόνια βάζοντας την οικογένεια στο κέντρο της. Όχι μόνο τη βιολογική, την εύθραυστη, την αντιφατική, τη συχνά τραυματική αλλά πάντα καθοριστική, αλλά και αυτή που φτιάχνουμε εμείς μόνοι μας, με φίλους, με συντρόφους, με τις κοινότητες που επιλέγουμε. Μια οικογένεια που προτιμά να αισιοδοξεί από το να μελαγχολεί, να ανασαίνει από το να πνίγεται.
Δίπλα της, σταθερά, το Ίδρυμα Ωνάση μετρά μισό αιώνα ζωής. Πενήντα χρόνια προσφοράς στην υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό. Από το πρώτο μεταμοσχευτικό νοσοκομείο στην Ελλάδα και τα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία, έως την Ωνάσειο Βιβλιοθήκη που ψηφιοποιείται και τον νέο χώρο Onassis Ready που ανοίγει τις πόρτες του για πρόβες, καινοτομία και δράσεις. Γιατί πολιτισμός δεν είναι μόνο οι παραστάσεις και τα μεγάλα ονόματα. Είναι και τα σχολεία, οι αρχειοθήκες, οι κοινότητες που στήνονται γύρω από τη γνώση και τη μνήμη.
Και ανάμεσα σε όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα που είναι είναι κι αυτά εδώ. Από την Τίλντα Σουίντον, την Νταιάνα Μόργκαν (Φιλομένα Κανκ) και τον Βιμ Βέντερς μέχρι τον Γιώργο Λάνθιμο και τον Γιούργκεν Τέλλερ, από τη Μιράντα Τζουλάι, τον Μαριάνο Πενσότι και τον Γιάννη Οικονομίδη, μέχρι τον Γιάννη Αγγελάκα, τον The Boy και τον Γιάννη Πετρίδη ο οποίος σε μια αναπάντεχη και φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή για τον ίδιο, ανακοίνωσε την δωρεάν προσφορά του μεγαλύτερου μέρους της συλλογής του στην Στέγη.
Φωνές δηλαδή που συνομιλούν με τα δικά μας οικογενειακά τραπέζια, με τις δικές μας σιωπές και συγκρούσεις.
Από τον Οκτώβριο του 2025 έως τον Ιούνιο του 2026, η Στέγη στήνει ένα πολυπρόσωπο οικογενειακό πορτρέτο. Έργα που μιλούν για την εγγύτητα και την απόσταση, την απώλεια και την επιθυμία, την ανάγκη να ανήκεις και τον φόβο να χαθείς. Ένα μωσαϊκό από ιστορίες που μας θυμίζουν ότι κάτω από την ατομική μας καθημερινότητα είμαστε όλοι πλεγμένοι στον ίδιο ιστό – και πως τελικά, αυτός ο ιστός είναι η οικογένεια. Με ή χωρίς εισαγωγικά.

Όπως ανέφερε και η Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην παρουσίαση του προγράμματος στο υπέροχο σαν κρυφό σινεμά Onassis Mandra, εκεί στις αρχές της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, «η καρδιά της Στέγης χτυπάει στην Αθήνα, που μας ρουφάει, μας πετάει, αλλά μας αγαπάει, όπως συμβαίνει στις οικογένειες. Γιατί η Αθήνα είναι η μεγάλη μας οικογένεια».
Το πρόγραμμα της σεζόν περιλαμβάνει παραγωγές θεάτρου, χορού και μουσικής, συζητήσεις, ταινίες, εκθέσεις και φεστιβάλ στη φυσική σκηνή και στον ψηφιακό κόσμο, αλλά και πολλές πρωτοβουλίες εκτός Στέγης. Η προπώληση αρχίζει στις 15 Σεπτεμβρίου για τους Φίλους της Στέγης και στις 20 Σεπτεμβρίου για το Γενικό Κοινό, ενώ για δεύτερη χρονιά οι σκηνές την Κυριακή «παίζουν ματινέ», στις 14:00 στην Κεντρική Σκηνή και στις 17:00 στη Μικρή Σκηνή.
Αναλυτικά το πρόγραμμα:
Θέατρο
Le Passé

Η έναρξη της θεατρικής σεζόν γίνεται στην Κεντρική Σκηνή με Το Παρελθόν (Le Passé) από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Odéon Théâtre de l’Europe στο Παρίσι, Julien Gosselin (16 - 19 Οκτωβρίου 2025), μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα του Ρώσου συγγραφέα Λεονίντ Αντρέγεφ. Με ένα επικό θεατρικό έργο, στο οποίο συντελούνται διάφορες ακρότητες στο όνομα του έρωτα, της αγάπης, της οικογένειας, ο Γκοσλέν πλάθει ένα μεταμοντέρνο ρέκβιεμ για τον 20ό αιώνα, τον έρωτα και τον ουμανισμό, με ζωντανή κινηματογράφηση και δυνατές ερμηνείες από έναν επταμελή θίασο.
Οιδίποδας

Ακολουθεί ο Οιδίποδας του Robert Icke με ελληνικό θίασο (20 Νοεμβρίου – 28 Δεκεμβρίου 2025) στην Κεντρική Σκηνή, όπου το πιο διάσημο οικογενειακό δράμα όλων των εποχών γίνεται ένα σαρδόνιο θρίλερ με αμείωτη ένταση και σκηνές που ακροβατούν ανάμεσα στο πολιτικό θρίλερ και την τραγωδία, σε μια συνάθροιση χωρίς έξοδο κινδύνου.
Αχόρταγη Σκιά
Ο Αργεντινός σκηνοθέτης και συγγραφέας Mariano Pensotti, στην τρίτη συνεργασία του με τη Στέγη, ανεβάζει στη Μικρή Σκηνή την ελληνική εκδοχή του νέου έργου του, Αχόρταγη Σκιά (A Voracious Shadow, 5 Μαρτίου – 26 Απριλίου 2026), με ήρωες έναν ορειβάτη και τον ηθοποιό που τον ενσαρκώνει σε μια ταινία. Μια παράσταση για απόντες πατέρες που τα παιδιά τους μυθοποιούν και παρόντες πατέρες που τα παιδιά τους περιφρονούν. Όπως η κλιματική αλλαγή λιώνει τους πάγους του κόσμου, έτσι και ο χρόνος φαίνεται να αποδομεί τους μύθους που οι οικογένειες πλάθουν γύρω τους.
Μπλουζ του Μικρού Πρίγκιπα
Στο Μπλουζ του Μικρού Πρίγκιπα (12 Μαρτίου – 26 Απριλίου 2026) ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Γιώργος Γούσης στήνουν στην Κεντρική Σκηνή ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα από λόγια, μουσικές και τραγούδια που διαπερνούν τη ψυχή και το σώμα, τους επί γης πολέμους και τα διαπλανητικά ταξίδια, τον Πιλότο και τον Μικρό Πρίγκιπα. Η σκηνή γίνεται σύμπαν, φτιαγμένο από λόγια και σκέψεις που εκπέμπουν φως σε μια παράσταση-κατάφαση στη ζωή, την αγάπη, τη φιλία, τις οικογένειες που επιλέγουμε.
Ο Χορός των Εραστών/ Απόσταση/ By Heart

BY HEART
Το πρόγραμμα της σεζόν συμπληρώνει ένα αφιέρωμα στον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν, Tiago Rodrigues, Ο Χορός των Εραστών, το έργο-ύμνος στις σχέσεις αγάπης και τη συντροφικότητα (4 Δεκεμβρίου 2025 – 18 Ιανουαρίου 2026 στη Στέγη, 22 – 25 Ιανουαρίου 2026 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης), επαναλαμβάνεται και αποδεικνύει ότι οι πρωταγωνιστικοί του χαρακτήρες δεν είναι οικογένεια μόνο επειδή είναι παντρεμένοι, αλλά γιατί ζουν με το πάθος εκείνων που διαλέγουν ο ένας τον άλλον κάθε μέρα από την αρχή, κόντρα στον χρόνο και τη φθορά. Στην Απόσταση (La Distance, 7 – 10 Μαΐου 2026), το πιο πρόσφατο έργο του Ροντρίγκες, μια κόρη και ένας πατέρας κατοικούν σε δύο διαφορετικούς πλανήτες – κυριολεκτικά. Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης μάς παραδίδει ένα γράμμα αγάπης για την οικογένεια, υφαίνοντας μια συγκινητική ιστορία για έναν δεσμό πέρα από πλανήτες και περιβαλλοντικές καταστροφές. Δύο ζωές σε τροχιά πάνω σε μια περιστροφική σκηνή, μακριά, κι όμως πιο κοντά από ποτέ. Ακολουθεί το By Heart (11 – 12 Μαΐου 2026), το οποίο παρουσιάζεται στη Στέγη για δεύτερη φορά, μια δεκαετία μετά την αρχική του παρουσίαση. Στο έργο, που έλαβε σάρκα και οστά όταν η γιαγιά του συγγραφέα άρχισε να χάνει την όρασή της, η οικογένεια γίνεται συλλογική πράξη: το κοινό, μέσα από αποστήθιση, κρατά στη μνήμη του ένα σαιξπηρικό σονέτο και, μαζί, μια κληρονομιά. Για να μας υπενθυμίσει ότι είμαστε ό,τι θυμόμαστε.
Χορός
Ο Φεβρουάριος φέρνει το φεστιβάλ σύγχρονου χορού Onassis Dance Days (5 – 8 Φεβρουαρίου 2026), που φέτος εστιάζει στο «οικείο και το ανοίκειο», στις έννοιες της καταγωγής, της οικογένειας, των γνωστών, των αγνώστων όσο και των εκλεκτικών συγγενειών. Η φετινή ξένη παραγωγή που εντάσσεται στο φεστιβάλ ανήκει στην εκρηκτική Marlene Monteiro Freitas με το NÔT (6 – 8 Φεβρουαρίου 2026), μια υπερβατική, υπνωτιστική χορογραφική αφήγηση, γεμάτη θραύσματα από ονειροφαντασίες και εφιάλτες. Σαν μια ανάμνηση από τις Χίλιες και μία νύχτες και την πράξη επιβίωσης της Σεχραζάντ, που έλεγε κάθε βράδυ ημιτελείς ιστορίες στον γυναικοκτόνο βασιλιά και σύζυγό της για να γλιτώσει τη θανάτωσή της.
Εκθέσεις
you are invited

'With My Own Eyes', The Holy See Pavilion, 60th Venice Art Biennale, Giudecca Women’s Prison
Η Στέγη εγκαινιάζει τον νέο της βιομηχανικό χώρο, Onassis Ready, με την έκθεση you are invited του Juergen Teller (18 Οκτωβρίου – 28 Δεκεμβρίου 2025). Ένα ωμό και τρυφερό οικογενειακό πορτρέτο, μέσα από φωτογραφίες που αποτυπώνουν πρόσωπα αγαπημένα, σώματα καθημερινά και ευάλωτα, στιγμές οικειότητας, φθοράς και αναγνώρισης. Κάθε φωτογραφία του μοιάζει με μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια νέα οικογένεια, όχι απαραίτητα από συγγένειες, αλλά από βλέμματα και κοινές αλήθειες.
Ongoing

Στο Onassis Ready θα ζήσουμε λίγη από τη μαγεία της Tilda Swinton. Στο Ongoing, μια διεθνή συμπαραγωγή της Στέγης με το EyeMuseum (2 Μαΐου – 14 Ιουνίου 2026), η Τίλντα συναντά τους συγγενείς που επέλεξε και στήνει μαζί τους μια ρετροσπεκτίβα στο έργο και τη ζωή της: Pedro Almodóvar, Luca Guadagnino, Joanna Hogg, Derek Jarman, Jim Jarmusch, Olivier Saillard, Tim Walker και Apichatpong Weerasethakul. Μια έκθεση-παράσταση μνήμης για να ξαναδούμε τις ταυτότητες και τις οικογένειες που κατοικούν μέσα μας.
The Photographs

Στο -1 της Στέγης (7 Μαρτίου – 17 Μαΐου 2026) θα έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε ένα σπάνιο καλλιτεχνικό γεγονός. Ο Γιώργος Λάνθιμος, ένας από τους πιο σημαντικούς κινηματογραφιστές παγκοσμίως, έχει ξεχωρίσει για τους φανταστικούς του κόσμους και τις τολμηρές εξερευνήσεις των ανθρώπινων σχέσεων. Στη Στέγη παρουσιάζει τη φωτογραφική του έκθεση, The Photographs. Παρουσιάζονται τέσσερα φωτογραφικά σύνολα της τελευταίας πενταετίας, τρία εκ των οποίων γεννήθηκαν στο περιθώριο των γυρισμάτων των πρόσφατων ταινιών του. Το τέταρτο, που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, παρουσιάζεται για πρώτη φορά παγκοσμίως, αποτυπώνοντας το βλέμμα του σε Αθήνα και Αιγαίο, με μια στοχαστική ματιά στην έννοια της οικειότητας και των οικογενειακών δεσμών.
Λέξεις & Σκέψεις
Wim Wenders

Crédit Instagram : @odieuxboby
(Συζήτηση & Κινηματογραφικό αφιέρωμα, 14 – 16 Νοεμβρίου 2025). Στα 80 χρόνια από τη γέννησή του, η Στέγη παρουσιάζει ένα τριήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα στον πιο εμβληματικό Ευρωπαίο σκηνοθέτη της γενιάς του, με ταινίες του από το 1970 έως και σήμερα, και μια συζήτηση μαζί του στην Κεντρική Σκηνή.
Diane Μorgan
(7 Ιανουαρίου 2026). Γνωστή και ως Philomena Cunk, το παγκόσμιο κωμικό φαινόμενο έρχεται να μιλήσει στην Κεντρική Σκηνή. Μπορεί η Philomena Cunk να αλλάξει τον τρόπο που γυρίζεται ένα ντοκιμαντέρ σήμερα; Η απάντηση οδηγεί στην Diane Morgan, που έχει τελειοποιήσει τον ρόλο της παρουσιάστριας, ψευδοντοκιμαντέρ μέσα από το κωμικό alter ego της. Η Cunk είναι εκκεντρική, κακώς πληροφορημένη και σχεδόν πάντα λάθος. Τον χειμώνα του 2026 φέρνει τις εντελώς παράλογες ερωτήσεις της στη Στέγη.
Miranda July
(30 Απριλίου 2026). Σκηνοθέτρια, συγγραφέας, εικαστικός, περφόρμερ και μια από τις πιο τολμηρές φωνές της εποχής μας. Με αφορμή το νέο της μυθιστόρημα, με τίτλο All Fours, η Μιράντα Τζουλάι έρχεται από το Λος Άντζελες στη Στέγη και μας προκαλεί να ξανασκεφτούμε τον θεσμό του γάμου και της οικογένειας. Τη συζήτηση θα πλαισιώσουν hidden gems ταινίες μικρού μήκους της δημιουργού και η εμβληματική ταινία της, Me and You and Everyone We Know.
Gabor Maté
(23 Μαΐου 2026). Ο κορυφαίος ομιλητής και συγγραφέας πέντε διεθνών μπεστ σέλλερ έρχεται στη Στέγη για να μιλήσει σχετικά με όλα όσα δεν τολμάμε να αγγίξουμε: το άγχος που γίνεται αρρώστια, τα παιδικά τραύματα που κουβαλάμε για μια ζωή, τις αξίες του σύγχρονου ανθρώπου που μας αρρωσταίνουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Η παρουσία του στη Στέγη πλαισιώνεται από την προβολή του ντοκιμαντέρ The Wisdom of Trauma (2022) και το εργαστήριο «Τραύμα, ασθένεια και ίαση σε μια τοξική κουλτούρα», εμβαθύνοντας στη σκέψη και το έργο ενός από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής μας γύρω από την υγεία και την ψυχή.
Μουσική
Το μουσικό πρόγραμμα ξεκινάει με το καθιερωμένο Block party στη γειτονιά της Στέγης, που θα γιορτάσει τα 15 της χρόνια με ένα μεγάλο, προσβάσιμο street party στις 9 Οκτωβρίου. Headliners του φετινού street party της Στέγης o Daniel Avery και οι Optimo με ένα εκλεκτικό, ηλεκτρισμένο σετ που φέρνει την club culture στον δρόμο. Δίπλα τους, ο Buzz μοιράζεται τον παλμό των Δυτικών Προαστίων, η Madam X φέρνει τη δυναμική του grime, ο Metaman και special guests φτιάχνουν ένα μουσικό σύμπαν όπου synths και beats χτυπούν μαζί, ενώ η pink.wav στήνει ένα ηλεκτρονικό dancefloor χωρίς όρια.
Για τρίτη χρονιά, το web radio της Στέγης STEGI.RADIO κάνει κατάληψη σε όλο το κτίριο με το STEGI.RADIO TakeOver (13 & 14 Φεβρουαρίου 2026). Δύο εκρηκτικές νύχτες αφιερωμένες στην επιθυμία, τη συμπερίληψη και την απελευθερωτική δύναμη του clubbing. Από τον ambassador της techno του Ντιτρόιτ, Carl Craig, και τον εμβληματικό Moodymann έως την ανατρεπτική MC Yallah και τον οργιώδη Omar Souleyman, το TakeΟver επιστρέφει με εγχώριους και διεθνείς καλλιτέχνες από όλες τις γωνιές της παγκόσμιας ηλεκτρονικής σκηνής και ένα lineup που υπόσχεται να γεμίσει κάθε χώρο της Στέγης. Μια κοινότητα στο ίδιο dancefloor.

Το Borderline Festival (3 & 4 Απριλίου 2026) στη 15η εκδοχή του καταλαμβάνει το Onassis Ready και βυθίζεται ακόμη πιο βαθιά σε θυελλώδη ηχητικά τοπία, εξερευνώντας τα όρια ανάμεσα στον πειραματισμό και τις νέες club φόρμες. Δύο ημέρες, δεκάδες DJ sets και live acts και ένας χώρος που πάλλεται σαν ζωντανός οργανισμός.

O The Boy έρχεται τον Ιούνιο στη Στέγη (5 & 6 Ιουνίου 2026) με ένα αλλόκοτο takeover. «Δεν ταξίδεψα ποτέ στην Αυστραλία» λέει – προτού ξεδιπλώσει σε κάθε γωνιά της Στέγης τη δική του Αυστραλία, που κάπως έτσι παίρνει τη μορφή συναυλίας, παράστασης, κινηματογραφικού αφιερώματος, βίντεο εγκατάστασης, ψυχεδελικού ταξιδιού σε όλες τις σκηνές, τους διαδρόμους και τα φουαγιέ, μαζί με τους φίλους και συνεργάτες του.
Κινηματογράφος
Στη Στέγη θα προβληθούν οι πανελλήνιες πρεμιέρες ταινιών: The Harvest της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (23 Σεπτεμβρίου 2025) και The Secret Agent του Kleber Mendonça Filho, στο πλαίσιο του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας (2 Οκτωβρίου 2025).

Το How to Shoot a Ghost του Charlie Kaufman, γυρισμένο στην Αθήνα
Σε συμπαραγωγή του Onassis Culture, θα παιχτούν στη Στέγη σε πανελλήνια πρεμιέρα οι ταινίες των: Sacrifice του Romain Gavras (30 Οκτωβρίου 2025), Σπασμένη Φλέβα του Γιάννη Οικονομίδη (24 Νοεμβρίου 2025), How to Shoot a Ghost του Charlie Kaufman (10 Δεκεμβρίου 2025) και Gorgoná της Εύης Καλογηροπούλου, ενώ τον Ιανουάριο του 2026 θα κάνει αθηναϊκή πρεμιέρα στη Στέγη η παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση, Η Καρδιά του Ταύρου της Εύας Στεφανή, που παρατηρεί από απόσταση αναπνοής τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τους συνεργάτες του κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και της περιοδείας του Εγκάρσιου Προσανατολισμού.

Μαίρη του Δομήνικου Ιγνατιάδη
Παράλληλα, ετοιμάζονται ταινίες σε παραγωγή του Onassis Culture από τους Αριστοτέλη Μαραγκό (T[he] Last D[ays] of My Fat[her]), Τάσο Λάγγη (Η Δημόσια Ιδιωτική Οικία: 9 Στροφές για την Αθήνα) και Γιώργο Τελτζίδη για τη ζωή, το έργο και τη συλλογή του Γιάννη Πετρίδη, ενώ υλοποιούνται σε συμπαραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση ταινίες από τους Αργύρη Παπαδημητρόπουλο (Oh how fun), Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη (Τιτανικός Ωκεανός) και Δομήνικο Ιγνατιάδη (Μαίρη).
ΝΕΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ
Onassis Ready
Στην καρδιά του Αγίου Ιωάννη Ρέντη, ένα παλιό εργοστάσιο πλαστικών έχει μεταμορφωθεί σε κάτι εντελώς καινούριο: το Onassis Ready. Είναι ένας αυθεντικός, γενναιόδωρος χώρος στον οποίο οι καλλιτέχνες καλούνται να ονειρευτούν, να κάνουν πρόβες και να ρισκάρουν. Εκτεινόμενο σε 3.760 τετραγωνικά μέτρα, αποτελεί τον πιο πρόσφατο δημιουργικό κόμβο στο διαρκώς διευρυνόμενο οικοσύστημα του Ιδρύματος Ωνάση. Το Onassis Ready δεν είναι απλώς ένα κτίριο. Είναι ένας χώρος που αφουγκράζεται, προσαρμόζεται και προσκαλεί, έτοιμος να αγκαλιάσει την καλλιτεχνική δημιουργία και των Onassis AiR/ONX Fellows – χτίζοντας μια γέφυρα ανάμεσα στον φυσικό και τον μεταψηφιακό κόσμο. Εκεί όπου η Αθήνα συναντά τη Νέα Υόρκη και τον υπόλοιπο κόσμο και όπου το μεταψηφιακό τέμνεται με το βαθιά ανθρώπινο. Εκεί όπου οι ιδέες του αύριο μπορούν να δοκιμαστούν, δυνατά, σιωπηλά, ελεύθερα.
Συλλογή Γιάννη Πετρίδη

Ο Γιάννης Πετρίδης μάς διαμόρφωσε, την ίδια στιγμή που διαμόρφωνε μια από τις πιο εντυπωσιακές και ολιστικές μουσικές ιδιωτικές συλλογές που έχουν συγκροτηθεί ποτέ στην Ελλάδα. Η συλλογή του δεν είναι απλώς ένα μουσικό αρχείο. Είναι ένα πολιτιστικό σύμπαν. Μια συμπυκνωμένη μνήμη που καταγράφει, ανασυνθέτει και ερμηνεύει πάνω από πέντε δεκαετίες μουσικής, κοινωνίας και αισθητικής. Η απόκτηση της σπουδαίας συλλογής του Γιάννη Πετρίδη από το Ίδρυμα Ωνάση συνδυάζεται με τη μελλοντική διαμόρφωση ενός νέου, ειδικά διαμορφωμένου χώρου για ακρόαση, έρευνα και απόλαυση. Επίσης, ετοιμάζεται ένα ντοκιμαντέρ για τον ίδιο και την πλούσια συλλογή του, σε σκηνοθεσία Γιώργου Τελτζίδη.
Αρχείο Σπύρου Στάβερη
Το Ίδρυμα Ωνάση, σε συνεργασία με τον επιδραστικό φωτογράφο Σπύρο Στάβερη και μια ειδική ομάδα αρχειονόμων, επιμελητών και ψηφιοποιητών, ταξινόμησαν και ψηφιοποίησαν το Αρχείο Στάβερη – ένα αρχείο εικόνων για την καθημερινή ζωή, για τον κόσμο της εργασίας, του θεάματος και της πολιτικής, για την Αθήνα. Στο σώμα του αρχείου περιλαμβάνονται επίσης εικόνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μέσα από ταξίδια και αποστολές του φωτογράφου. Αφού ολοκληρώθηκε η έρευνα του πρότζεκτ «Σπύρος Στάβερης 1980–σήμερα: Μια οπτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας», το Ίδρυμα Ωνάση προχωρά στην ολοκλήρωση και διάθεση του Φωτογραφικού Αρχείου Στάβερη.