Blade Runners, της Μυρτώς Τάσιου

Είμαστε ελάχιστοι σ’ όλο τον κόσμο
που μοιάζουμε.
Έχουμε λέπια
έχουμε ημερομηνία λήξης
είμαστε φτιαγμένοι για να πολεμήσουμε
τους ανθρώπους-νυχτερίδες.
Εμείς παίρνουμε εντολές
από τον Μεγάλο Δράκο.
Σκοτώνουν πριν σκοτωθούν.
Ζούμε νύχτα
τη μέρα πέφτουμε σε λήθαργο.
Είμαστε προγραμματισμένοι να αγωνιστούμε
για τους συντρόφους μας.
Γινόμαστε ένα και πετάμε σε σκούρο ουρανό
χίλια και ένα αστεράκια
λαμποκοπάνε.
Η ζωή αρχίζει τώρα
η αγάπη δεν έχει ώρα
είναι παντού μέρα νύχτα.
Μάνα, πατέρα, συγχωρήστε με
μα είμαι ταγμένη να θυσιαστώ
για να σώσω τη ράτσα μου.