“This so weird!” αναφώνησε στο Zoom η Λίλι Κόλινς, και είναι μια από τις λίγες φορές που θα συμφωνήσουμε με την Έμιλι στο Παρίσι. Η φετινή τελετή απονομής των Χρυσών Σφαιρών, η πρώτη εν μέσω πανδημίας (δεν μετράμε τα Έμμυ γιατί είναι τηλεόραση άρα κατώτερα), ήταν περισσότερο μια glam δυστοπία παρά η λαμπερή συγκέντρωση ελαφρώς μεθυσμένων αστέρων της μεγάλης και της μικρής οθόνης που έχουμε συνηθίσει τα προηγούμενα 78 χρόνια που την παρακολουθούμε ανελλιπώς (ναι, είμαστε 100 χρονών) - αν και “παρευρισκόμενοι” όπως ο υποψήφιος για το Μανκ Ντέιβιντ Φίντσερ φρόντισαν να κρατήσουν το αλκοόλ για παρέα με πολύ εμφανή τρόπο: ο σκηνοθέτης έπινε ένα σφηνάκι on camera κάθε φορά που έχανε ένα βραβείο. Και δεν ήταν λίγες οι αφορμές, αφού το ασπρόμαυρο throwback του Netflix στο παλιό Χόλιγουντ έφυγε εντελώς με άδεια χέρια, χάνοντας και στις 6 κατηγορίες στις οποίες διαγωνιζόταν. Μεγάλος νικητής στις δραματικές κινηματογραφικές κατηγορίες ήταν, όπως αναμενόταν, η Χώρα των Νομάδων, που κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Δραματικής Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την Κλόε Τζάο, σηματοδοτώντας μια από τις πολλές νίκες-ορόσημα “πρώτη φορά που...” της βραδιάς - συγκεκριμένα, η Τζάο έγινε η πρώτη ασιατικής καταγωγής γυναίκα που βραβεύεται στην κατηγορία της σκηνοθεσίας, και μόλις η δεύτερη (μετά την Μπάρμπρα Στρέιζαντ) στην ιστορία του θεσμού. Στις κωμικές κατηγορίες, θριαμβευτής ήταν το σίκουελ του Μπόρατ (καλύτερη κωμωδία ή μιούζικαλ) και προσωπικά ο Σάσα Μπάρον Κόεν (καλύτερος ηθοποιός σε κωμωδία ή μιούζικαλ), που δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει το “νέο κωμικό ταλέντο” που ανέδειξε η ταινία, τον Ρούντι Τζουλιάνι.
Σάσα Μπάρον Κόεν
Έιμι Πόλερ και Τίνα Φέι
Με τους σταρ απομονωμένους στις επαύλεις ή σε σουίτες ξενοδοχείων ανά τον κόσμο (πολλές φορές ήταν δύσκολο να καταλάβει ο θεατής για τι από τα δύο επρόκειτο), η τελετή, που για πρώτη φορά μοιράστηκε στην Ανατολική και τη Δυτική Ακτή και τις Έιμι Πόλερ και Τίνα Φέι να εκτελούν χρέη οικοδέσποινας στην κάθε τοποθεσία αντίστοιχα, βασίστηκε στην παντοδυναμία του Zoom για να συγκεντρώσει τους διάσημους υποψήφιους, ενώ τις θέσεις τους στους χώρους από τους οποίους μεταδόθηκε γέμισαν εργαζόμενοι που προσφέρουν πρώτες βοήθειες (προφανώς το Χόλιγουντ θεωρεί ότι αποτελεί η μεγαλύτερη επιβράβευση για το έργο τους είναι να καθίσουν στις ίδιες καρέκλες που ενδεχομένως έχουν κάτσει οι πλούσιοι επώνυμοι που τους βλέπουν τώρα μέσω Zoom.) Οι δύο παρουσιάστριες, με τα σχετικά ανώδυνα, αλλά σε καμία περίπτωση δηλητηριώδη, αστεία τους εγγυήθηκαν ένα ανάλαφρο τρίωρο, αλλά η μορφή της τηλεοπτικής μετάδοσης δεν σωζόταν εύκολα: από τον πρώτο κιόλας νικητή της βραδιάς, τον Ντάνιελ Καλούγια στον β’ ανδρικό ρόλο για το Judas and the Black Messiah, η τεχνολογία απογοήτευσε, με τα προβλήματα ήχου να μην του επιτρέπουν να βγάλει ευχαριστήριο λόγο (αν και ξεπεράστηκαν γρήγορα και ο Καλούγια κατάφερε να τον ολοκληρώσει.) Άλλες παράλογες στιγμές: ο Άαρον Σόρκιν, νικητής για το σενάριο της Δίκης των 7 του Σικάγο, φαίνεται πως διάβασε λόγο για άλλη κατηγορία (σκηνοθεσίας, που τελικά δεν κέρδισε), ο υποψήφιος για το On The Rocks Μπιλ Μάρεϊ εμφανίστηκε με χαβανέζικο πουκάμισο και ήταν ο μόνος που τόλμησε να ενεργοποιήσει ένα προεγκατεστημένο Zoom background, και πολλοί σταρ, από τη νικήτρια-έκπληξη Τζόντι Φόστερ (β’ γυναικείος για το Μαυριτανό) μέχρι τον παρουσιαστή Χοακίν Φίνιξ και τον Τζέισον Σουντέικις (καλύτερος κωμικός ηθοποιός για το τηλεοπτικό Ted Lasso) αποτίναξαν τις fashion επιταγές εμφανιζόμενοι η μεν με (ακριβή) πιτζάμα, οι δε με hoodies.
Bill Murray
Μιλώντας για εκπλήξεις, οι γυναικείες κινηματογραφικές κατηγορίες επεφύλασσαν τις πιο γνήσιες ανατροπές της βραδιάς: πέρα από την προαναφερθείσα Φόστερ, εντελώς απρόσμενη ήταν η νίκη της Ρόζαμουντ Πάικ (καλύτερη ηθοποιός σε κωμωδία ή μιούζικαλ) για το άρτι αφιχθέν στο Netflix I Care A Lot και της ανερχόμενης Άντρα Ντέι (καλύτερη ηθοποιός σε δράμα) για την ενσάρκωση της θρυλικής Μπίλι Χόλιντεϊ στο The United States vs. Billie Holiday.
Η 35χρονη Ντέι, τζαζ τραγουδίστρια που κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στη βιογραφική ταινία του Λι Ντάνιελς, νίκησε φαβορί σαν την Κάρεϊ Μάλιγκαν του Promising Young Woman και την Ολίβια Κόλμαν του The Father. Η δικαίως σοκαρισμένη αντίδρασή της ήταν απολαυστική. Όμως η πραγματικά συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήρθε με τη μεταθανάτια βράβευση του αδικοχαμένου Τσάντγουικ Μπόουζμαν (καλύτερος δραματικός ηθοποιός για τη Θρυλική Μα Ρέινι), εκ μέρους του οποίου μίλησε με αναφιλητά η χήρα του, Τέιλορ Σιμόν Λέντουαρντ:
Chadwick Boseman’s wife Simone delivers an emotional acceptance speech for his win for 'Ma Rainey's Black Bottom' #GoldenGlobes pic.twitter.com/cmqtb0Up8e
— The Hollywood Reporter (@THR) March 1, 2021
Οι Χρυσές Σφαίρες, αλώβητες στο παρελθόν από οποιοδήποτε controversy, αναγκάστηκαν φέτος να αντιμετωπίσουν τις ολοένα και αυξανόμενες επικρίσεις για τις αντιδεοντολογικές μεθόδους επιλογής των υποψηφίων τους (συνηθισμένο φαινόμενο η δωροδοκία των μελών από τα στούντιο με αντάλλαγμα μερικές υποψηφιότητες), καθώς και την έλλειψη μειονοτήτων στην 87μελή σύνθεση της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών του Χόλιγουντ, που αποφασίζει για τα βραβεία, δίνοντας μια αόριστη υπόσχεση ότι θα αλλάξουν. Υποθέτουμε ότι δεν κρατάει όλη η βιομηχανία την ανάσα της. Ό,τι συμβαίνει στο Zoom μένει στο Zoom και είναι το μόνο σίγουρο για αυτή την παράξενα καταθλιπτική απονομή-φάντασμα.
