15 feelgood ταινίες που αξίζει να (ξανα)δείτε για να την παλέψετε αυτές τις μέρες

Επειδή έχουμε πειστεί ότι δημιουργήθηκε μια ρωγμή στο χρόνο τη στιγμή που έχασε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας μέσα από τα χέρια του και τώρα ζούμε σε ένα εναλλακτικό timeline, ξεχάστε τα μικρά faux controversies που δημιουργήθηκαν γύρω από την ταινία (νοσταλγία = τραμπισμός, σωτήρας της τζαζ = Ράιαν Γκόσλινγκ) κι ανακαλύψτε για άλλη μια φορά το Λος Άντζελες μέσα από τα μάτια του Ντέμιεν Σαζέλ και του μοναδικού σύγχρονου κινηματογραφικού ζευγαριού που έχει χημεία ανάλογη με εκείνη των Χανκς-Ράιαν. Κι αν το τέλος σας στενοχωρεί, δείτε το γι’αυτό που είναι: μια επιτυχημένη επαγγελματική κατάληξη για τον Γκόσλινγκ και την Έμμα Στόουν, που τους εξασφάλισε οικονομική σιγουριά για το μέλλον τους. Υπάρχει κάτι πιο feelgood από αυτό;

Η Πιο Κουφή Μέρα του Φέρις Μπιούλερ/ Ferris Bueller’s Day Off (1986)

Τι έκαναν οι πρόγονοί μας για να αξίζουμε τον Τζον Χιουζ; Λίγες ταινίες καθόρισαν τα 80s κι ακόμα λιγότερες αποτύπωσαν με τόση ακρίβεια την εμπειρία της εφηβείας όσο αυτή η κωμωδία-φαντασίωση κάθε μαθητή, με τον Μάθιου Μπρόντερικ να κάνει σκασιαρχείο από το σχολείο παρέα με την κοπέλα και τον κολλητό του. Ο Χιουζ, φυσικά, έβαλε τη σφραγίδα του σε εκείνη τη δεκαετία και στο teen είδος γενικότερα με ένα σωρό κλασικές ταινίες όπως το The Breakfast Club/ Η Κουκλίτσα με τα Ροζ/ Sixteen Candles, αλλά εδώ ο ενθουσιασμός και η αγάπη του για πολλά πράγματα -για τα παιδιά, για τις σκανταλιές, για το θάρρος, αλλά πάνω απ’ όλα για την πόλη του, το Σικάγο- ξεχειλίζουν από την οθόνη και καταλήγουν κατευθείαν μέσα στην καρδιά μας.

Φονικό Όπλο 3 (1992)

Είναι γνωστό πλέον το origin story όλων των μπλοκμπάστερ δράσης από τα 90s και μετά, οφείλεται στο τρομερό μυαλό του σεναριογράφου Σέιν Μπλακ, δημιουργού του franchise του Φονικού Όπλου που ακόμα και μετά από 4 κεφάλαια, παραδόξως δεν κούρασε και δεν σάπισε. Δεν υπάρχει λάθος επιλογή - το πρώτο είναι κλασικό, το δεύτερο έχει τις καλύτερες ατάκες, το τέταρτο την προσθήκη του Κρις Ροκ που αποδείχθηκε ιδανικός παρτενέρ του Τζο Πέσι, αλλά στο Lethal Weapon 3 το αταίριαστο ζευγάρι των μπάτσων Μελ Γκίμπσον και Ντάνι Γκλόβερ συναντά την Ρενέ Ρούσο που αναζωογονεί την ισορροπία του χωρίς να είναι εκεί μόνο για το αναπόφευκτο ρομάντζο με τον Ριγκς, αλλά και για να ξεσκεπάσει ένα διεφθαρμένο συνάδελφό τους που διακινεί όπλα. Επίσης, η παρουσία του Πέσι στον ξεκαρδιστικό ρόλο του Λίο Γκετζ υπενθυμίζει πόσο παρανοϊκή ήταν η διετία 1990-92 για τον ηθοποιό, που εμφανίστηκε σε δύο Μόνος στο Σπίτι, στo Goodfellas και στο Το Ξαδερφάκι μου ο Βίνι. Όλα μέσα σε αυτό το διάστημα.

Ξαφνικά… 30 (2004)

Για ένα δευτερόλεπτο στις αρχές του 21ου αιώνα, η Τζένιφερ Γκάρνερ ήταν μια ανάσα από το να ανακηρυχθεί η νέα America’s Sweetheart - τότε που ο τίτλος είχε ακόμα ένα κάποιο νόημα. Φρέσκια από την επιτυχία της σειράς που έβαλε τον Τζέι Τζέι Έιμπραμς στο χάρτη, Alias (ένα binge που αξίζει σταθερά), έδωσε όλη την αξιαγάπητη ενέργειά της σε μια body swap κωμωδία (υπάρχει καλύτερο είδος; όχι - ρωτήστε το Shazam, το Freaky Friday, το Big, ακόμα και το Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς), στην οποία ο 13χρονος εαυτός της ξυπνά μια μέρα στο κορμί μιας πετυχημένης 30άρας διευθύντριας γυναικείου περιοδικού στο Μανχάταν. Η Γκάρνερ και το ομαδικό χορευτικό του “Thriller” χαρίζουν στην ταινία τη θέση της σε αυτή τη λίστα - κρίμα η Γκάρνερ δεν πλησίασε ποτέ ξανά σε αυτό το career high, εξαιτίας μιας φρικτής σόλο υπερηρωικής ταινίας (Elektra) και του γάμου της με τον Μπεν Άφλεκ. Τουλάχιστον σήμερα έχει αναγεννηθεί ως σταρ χριστιανικών ταινιών και fun μαμάς στο Instagram. 

Top Hat (1936)

Οι screwball κωμωδίες και τα μιούζικαλ του RKO τη δεκαετία του ’30 παραμένουν ασυναγώνιστα ακόμα και σήμερα. Το στούντιο, που κατά τη διάρκεια της πορείας του ήταν υπεύθυνο για τον Πολίτη Κέιν, το Cat People και το Αγγελικό Πρόσωπο, μπορεί να γνώρισε τεράστια εμπορική αποτυχία με τη Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη (που σήμερα θεωρείται η κορυφαία κωμωδία του είδους της), αλλά χτύπησε φλέβα χρυσού με το επί της οθόνης ζευγάρωμα του Φρεντ Αστέρ και της Τζίντζερ Ρότζερς. Κάθε στιγμή που οι δυο σταρ χόρευαν μοιάζει σαν να ήρθε από άλλο πλανήτη, αλλά στο Top Hat η αρμονία και ο ρυθμός τους λάμπουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά (“Cheek To Cheek”, anyone? Anyone? Bueller?). Φυσικά υπήρχε και μια τρίτη ιδιοφυία στην παρέα, ο Έρβινγκ Μπερλίν, που έγραψε για πρώτη φορά τραγούδια για το δίδυμο κι από τότε ο ίδιος, όπως και το αμερικάνικο μιούζικαλ, δεν ξανακοίταξαν ποτέ πίσω.

A Hard Day’s Night (1964)

Αν τόνισε κάτι το ντοκιμαντέρ του Ρον Χάουαρντ Eight Days A Week είναι το πόσο λίγες ήταν οι πραγματικά ανέμελες, ευχάριστες, πολύτιμες αναμνήσεις που πρόλαβαν να δημιουργήσουν οι Beatles πριν συμβούν Όλα Τα Υπόλοιπα. Η εκρηκτική ταινία του Ρίτσαρντ Λέστερ, που ξεκινά με την περίφημη magical mystery chord του ομώνυμου τραγουδιού, βρίσκει το συγκρότημα στο απόγειο της Beatlemania, αλλά και στην πιο διασκεδαστική, αθώα στιγμή της. Η μεταδοτική χαρά της ήταν αρκετά ισχυρή έτσι ώστε να βγάλει ολόκληρο το αγγλικό έθνος από τη μεταπολεμική καταχνιά (δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά κι ο σκηνοθέτης Ζαν Ρενουάρ που ξεκάθαρα μας αντέγραψε) - σίγουρα μπορεί να σας φτιάξει τη διάθεση κι εν μέσω πανδημίας.

Ροζ Πάνθηρας: Λαγωνικό 24 Καρατίων (1964)

In & Out (1997)

Εδώ και 30 χρόνια, η Τζόαν Κιούζακ παραμένει ο πιο παραγνωρισμένος κωμικός θησαυρός και μια από τις πιο αξιόπιστες scene stealers του αμερικάνικου σινεμά. Στο In & Out, που βασίζεται στον οσκαρικό λόγο του Τομ Χανκς για το Φιλαδέλφεια μερικά χρόνια πριν όταν ο ηθοποιός ευχαρίστησε τον γκέι δάσκαλο υποκριτικής του στο Λύκειο, η Κιούζακ προτάθηκε για Όσκαρ ερμηνείας για το ρόλο της αφελούς συζύγου ενός δασκάλου (Κέβιν Κλάιν) που παρακολουθεί το διάσημο πλέον πρώην μαθητή του να κάνει coming out για λογαριασμό του στην τηλεόραση. Woke (και λίγο αδέξιο) για την εποχή του, το In & Out φέρει την υπογραφή του Πολ Ράντνικ, που έγραφε με ψευδώνυμο την ξεκαρδιστική στήλη κριτικών "If You Ask Me" στο κινηματογραφικό περιοδικό Premiere στα 90s.

Το Κελεπούρι (1986)

Μήπως αυτή η λίστα έχει βαλθεί υποσυνείδητα να δικαιώσει υποτιμημένες κομεντιέν των 80s και 90s; Ίσως έτσι εξηγείται η ομολογουμένως random αναφορά μας σε αυτή την κωμωδία με τον Τομ Χανκς και το ετοιμόρροπο αχούρι που προσπαθεί να επιδιορθώσει, πέρα από την παρουσία της Σέλεϊ Λονγκ στο ρόλο της αγαπημένης του. Η Λονγκ ήταν στα πάνω της τότε λόγω Cheers, ενώ η καριέρα του Χανκς μόλις άρχιζε τη σταθερά ανοδική πορεία της, δύο χρόνια μετά τη Γοργόνα. Άλλη μια εξήγηση για την παρουσία της ταινίας σε αυτή τη λίστα; Είναι πραγματικά πάρα πολύ αστεία (editor's note: αληθινά χαμένη ευκαιρία για κακό αστείο με Τομ Χανκς θετικό στον ιό)

Πολύ Κακό Για Το Τίποτα (1993)

Ο Kένεθ Μπράνα, που τώρα κινδυνεύει να κάνει το όνομά του παίζοντας μια οριακά-καρτουνίστικη-αλλά-όχι-αρκετά-οπότε-κάπως-αμήχανη εκδοχή του Ηρακλή Πουαρό, έκανε το όνομά του ως σκηνοθέτης του Σαίξπηρ τη δεκαετία του ’90. (Ποιος έχει ξεχάσει τον 4ωρο Άμλετ του; Εμείς.) Η πιο ανάλαφρη, επιδέξια στιγμή του ήταν σε αυτή τη μεταφορά της romcom παρεξηγήσεων και μεταμφιέσεων του Βάρδου για τον “merry war” των φύλων, με τον ίδιο (τον Μπράνα, όχι τον Σαίξπηρ) στον πρωταγωνιστικό ρόλο, την τότε σύζυγό του Έμμα Τόμσον, τον Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ (περασμένα μεγαλεία), τον υποψήφιο για Χρυσό Βατόμουρο (!) Κιάνου Ριβς και την Κέιτ Μπέκινσεϊλ στο ντεμπούτο της. 

Ντετέκτιβ Ζώον/ Ace Ventura (1993)

Το Ace Ventura βρίσκεται πίσω μόνο από το Bridesmaids και το This Is Spinal Tap στην πολύ μικρή, πολύ prestigious λίστα Κάθε (Μα Κάθε) Σκηνή Είναι Αστεία, χάρη στο φυσικό slapstick του Τζιμ Κάρεϊ και την προθυμία του να δοθεί ολοκληρωτικά στην ανοησία ενώ λύνει ένα μυστήριο με μια φανταστικά γελοία αποκάλυψη (η Σον Γιανγκ έχασε πολλές ευκαιρίες λόγω της ρετσινιάς «δύσκολη», αλλά εδώ σίγουρα δεν το δείχνει). Μεγάλες στιγμές (undercover στο τρελάδικο) και μικρές (το σκούντηγμα στο μέλος της ορχήστρας που παίζει βιολοντσέλο) αξίζουν το ίδιο, ενώ η ταινία είναι και τρομερά relatable: ποιος δεν έχει οδηγήσει με το κεφάλι έξω από το παράθυρο επειδή δεν βλέπει καλά από το παρμπρίζ; 

Bell Book & Candle (1958)

Την ίδια χρονιά που τον γοήτευσε ανεπανόρθωτα στο Δεσμώτη του Ιλίγγου του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Τζέιμς Στιούαρτ πιάστηκε πάλι στον ιστό της Κιμ Νόβακ, αυτή τη φορά ως μάγισσας που του κάνει ξόρκι για να την ερωτευτεί στη ρομαντική κωμωδία Bell Book & Candle. Ένα φιλμ που φιλοξενεί τον Τζακ Λέμον σε ένα μικρό ρόλο και είναι φημισμένο για την πανέμορφη απεικόνιση της Νέας Υόρκης στα τέλη της δεκαετίας του ’50 από το θρυλικό διευθυντή φωτογραφίας Τζέιμς Γουονγκ Χόου (του οποίου η καριέρα στο Χόλιγουντ ξεκίνησε από το βωβό κινηματογράφο και έφτασε ως τα 70s). Το Bell Book & Candle ήταν πολύ hip για το κοινό της εποχής του, αλλά είναι ό,τι πρέπει για να το ανακαλύψετε σήμερα.

Το Κύκλωμα (1987)

Το αριστούργημα του Τζέιμς Λ. Μπρουκς με την Χόλι Χάντερ ως αρχισυντάκτρια σε τηλεοπτικό σταθμό που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο ρεπόρτερ (τον όμορφο, αλαζόνα Γουίλιαμ Χαρτ και τον ταλαντούχο φίλο της, Άλμπερτ Μπρουκς, που είναι κρυφά ερωτευμένος μαζί της) δεν είναι μόνο μια πρώτης τάξεως ρομαντική κωμωδία, αλλά και μια αναπολογητικά κυνική και προφητική καταδίκη της κατάντιας της ενημερωτικής τηλεόρασης -σκεφτείτε το ως το Δίκτυο με πολύ λιγότερα νεύρα. Υποψήφιο για 7 Όσκαρ, περιλαμβάνει ένα πολύ αστείο cameo του Τζακ Νίκολσον κι ένα από τα εξυπνότερα σενάρια που έχουν γραφτεί ποτέ. 

O Αρχάριος (2015)

Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο παρήγορο από τις κουζίνες στις ταινίες της Νάνσι Μάγιερς - εδώ, όμως, υπάρχουν τα έξτρα ατού των γραφείων και λοιπών επαγγελματικών χώρων, συν μια ευχάριστη πλοκή με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο που στα 70 του προσλαμβάνεται ως μαθητευόμενος στην εταιρεία online μόδας της Αν Χάθαγουεϊ. Προστατέψτε τους ηλικιωμένους!