Η Sofia Coppola παρουσιάζει θρίλερ εποχής, η Kristen Stewart κι η Vanessa Redgrave δοκιμάζουν την πίσω πλευρά της κάμερας με μικρού μήκους ταινία η μία και ντοκιμαντέρ για το προσφυγικό η άλλη, ο Γιώργος Λάνθιμος επιχειρεί βραβειακό σερί εμπνευσμένος απ’ την αρχαιοελληνική μυθολογία, ο Michael Haneke πάει για το hat-trick, κι η Popaganda μαζεύει όλα τα SOS των Καννών στον πιο βασικό απ’ τους βασικούς οδηγούς που θα χρειαστείτε, ώστε να παρακαλουθήσετε χωρίς άγνωστες λέξεις τις ανταποκρίσεις από τα κόκκινα χαλιά του πιο γκλάμορους των ευρωπαϊκών φεστιβάλ.
The Killing of a Sacred Deer
Ο Γιώργος Λάνθιμος στρέφει το βλέμμα στο μεγάλο Χρυσό
Έχοντας ήδη δυο βραβεία στην προθήκη του (βραβείο Un Certain Regard με τον Κυνόδοντα και Βραβείο Επιτροπής για τον Αστακό), ο πιο πολυσυζητημένος Έλληνας δημιουργός των τελευταίων ετών μοιάζει φέτος να έχει καρφώσει το βλέμμα του στο μεγάλο βραβείο: με τον Collin Farrel να σηκώνει ξανά επ’ ώμου το βάρος του πρωταγωνιστή, και την Nicole Kidman να στέκεται αυτή τη φορά απέναντί του ως γυναικείο alter ego, το μόνο που είναι στ’ αλήθεια γνωστό απ’ την ως συνήθως κρυπτική παραγωγή του Έλληνα σκηνοθέτη, είναι πως το πυκνό σεναριακό σύμπαν που έχει για άλλη μια φορά συνθέσει με τον μόνιμο συνεργάτη του, Ευθύμη Φιλίππου, ο Λάνθιμος, αντλεί την έμπνευσή του από κάποια αρχαιοελληνική τραγωδία. Το βέβαιο είναι πάντως πως το ντουέτο των επιτυχιών έρχεται στις Κάννες με την πιο νορμάλ σύνοψη που έχει συνταχθεί ποτέ στα λανθιμικά χρονικά (ένα χειρουργός βλέπει τη ζωή του να εκτροχιάζεται, όταν αποφασίζει να πάρει ένα νεαρό αγόρι υπό την προστασία του) και παρ’ ότι η κρυπτική περιγραφή βρωμάει Οιδιπόδειες αναφορές, όταν μιλάμε για έναν μαέστρο του παραλόγου, το μόνο που θα αποτελούσε έκπληξη θα ήταν το να μην μας εκπλήξει.
The Beguiled
Η Sofia Coppola κάνει (;) remake τον Clint Eastwood
Ίντριγκες, αποπλανήσεις, προδοσίες και ανατροπές, αλλά και πολύ αυστηρά και πάλλευκα φουστάνια αναμένονται να πρωταγωνιστήσουν στην νέα ταινία της Sofia Coppola, με την ήδη δυο φορές υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα Αμερικανίδα σκηνοθέτιδα (Marie Antoinette και The Bling Ring οι προηγούμενες συμμετοχές της) να διεκδικεί για τρίτη φορά το πιο ζηλευτό απ’ τα φεστιβαλικά βραβεία του κινηματογραφικού ντουνιά. Βασισμένη στο μυθιστόρημα A Painted Devil του Thomas P Cullinan, η Coppola θα χρησιμοποιήσει το ίδιο υλικό που είχε μετατρέψει σ’ ένα καθόλου τυπικό western ο Clint Eastwood πριν από 25 χρόνια, σκηνοθετώντας τον εαυτό του στην ιστορία ενός στρατιώτη των Βορείων στον Αμερικανικό Εμφύλιο, ο οποίος βρίσκεται ετοιμοθάνατος στα ελεήμονα χέρια των γυναικών ενός οικοτροφείου θηλέων, οι οποίες τον βοηθούν να αναρρώσει επιζητώντας κυρίως ένα απ’ τα γλυκά του βλέμματα. Στην εκδοχή της Coppola, τον ρόλο του Eastwood κρατά ο Collin Farrell, ενώ τη σαγήνη του διεκδικούν οι Nicole Kidman, Kirsten Dunst, Elle Fanning.
Twin Peaks
Ο David Lynch σπάει τον αντι-τηλεοπτικό κανόνα των Καννών
Αν υπάρχει κάτι που θα προκαλέσει έκρηξη συλλογικής αποστροφής στα χρόνια που πέρασαν κι έφυγαν και μας γέμισαν σημάδια, αυτό είναι η μετά-από-25-χρόνια επιστροφή του David Lynch (και όλης της παλιοπαρέας) στην κεδρόφυτη ανοιχτωσιά μιας μικρής, φιλήσυχης, αλλά γεμάτης μυστικά και τρόμους κωμόπολη της Αμερικής, με το όνομα Twin Peaks. Η προωθητική καμπάνια, οι μετρημένες δηλώσεις των συντελεστών, οι ελάχιστες φωτογραφίες, αλλά και το τελευταίο trailer μιας απ’ τις πιο πολυαναμενόμενες επιστροφές της πρόσφατης τηλεοπτικής ιστορίας, κινούνται σύσσωμα στο επίπεδο του πιο μυστικοπαθές πεθαίνεις, όμως το ότι ο David Lynch κι αυτή η καινούρια του σαιζόν μιας σειράς που άλλαξε κυριολεκτικά τον ρου της μικρής οθόνης, είναι η μόνη τηλεοπτική δουλειά για την οποία οι Κάννες εδέησαν να σπάσουν τον αντιτηλεοπτικό κανόνα τους, κάτι σημαίνει: στις 22 Μαΐου, ανήμερα της παγκόσμιας πρώτης τηλεοπτικής, η σειρά θα αποκαλύψει τα πρώτα δυο από τα 18 της επεισόδια στις οθόνες των Καννών, και μεταξύ άλλων, θα μάθουμε επιτέλους αν το Saturday του κιμπορντίστα των Chromatics, Johnny Jewel (σε ερμηνεία της Desire) θα είναι το νέο track-φετίχ της σειράς.
Okja
Ο autuer των τεράτων, Bong Joon Ho, βάζει το Netflix στο διαγωνιστικό
Όταν είχε σκάσει στους ιντερνετικούς μας δέκτες μας τον περασμένο Φεβρουάριο, το trailer της νέας παραγωγής του Netflix έδειχνε πως ο ιδιοφυής οραματιστής πίσω απ’ το αριστουργηματικό The Host (αλλά και την εξαιρετική παρ’ ότι αδύναμη δυστοπία του Snowpiercer), ο Bong Joon Ho, ίσως και να είχε αρχίσει να τα χάνει: μια σαλεμένη Tilda Swinton (τίποτα καινούριο εδώ), ένα γιγάντιο γουρούνι, ένα κοριτσάκι χαμένο στο δάσος, και μπόλικες αναφορές σε οικολογικές ανησυχίες και καταστροφές. Ο Κορεάτης auteur των τερατοταινιών όμως, όχι μόνο επιστρέφει στο είδος που ξέρει να χειρίζεται καλύτερα απ’ οποιονδήποτε, αλλά το κάνει με αξιώσεις αρκετές ώστε με το Okja να διεκδικεί τον ίδιο τον Χρυσό Φοίνικα. Σπουδαίο επίτευγμα από μόνο του, το πλασάρισμα του ασιάτη στην ζηλευτή παρέα του Επίσημου Διαγωνιστικού γίνεται ακόμη πιο σημαντικό αν σκεφτεί κανείς ότι γίνεται με ταινία παραγωγής του Netflix, του ιντερνετικού κολοσσού που έχει πάρει τη μορφή του βελζεβούλη για τα μεγάλα φεστιβάλ, αφού αποτελεί θεριό στα πόδια των κυκλωμάτων διανομής, και απειλεί για οποιονδήποτε κρίκο μεσολαβεί στην αλυσίδα που οδηγεί απ’ την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση.
Wonderstruck
Ο Todd Haynes μπάζει και την Amazon στο διαγωνιστικό
Φαβορί μέχρι τέλους για τον Χρυσό Φοίνικα πρόπερσι με το Carol του, ο Todd Haynes επανέρχεται στις Κάννες με ένα κινηματογραφικό είδος που δύσκολα θα περίμενε ποτέ κανείς να δει συνδεδεμένο με τον σκηνοθέτη τολμηρών αναζητήσεων της πολλαπλής έννοιας της ταυτότητας όπως το I’m Not There, το Safe και το Velvet Goldmine. Η ταυτότητα όμως ξεκινάει απ’ την οικογένεια και την παιδική ηλικία μπορεί να πει κανείς, οπότε αν υπάρχει ένας σκηνοθέτης που μπορεί να παραδόσει ένα τολμηρό κι αξιοβραβεύσιμο οικογενειακό δράμα, γιατί αυτός να μην είναι Haynes, που αυτή τη φορά μεταφέρει στην οθόνη το ομότιτλο εφηβικό best seller του Brian Selznik -- συγγραφέα και του The Invention of Hugo Cabret, που είχε εμπνεύσει τον Martin Scorsese να μαζέψει πέντε Όσκαρ με το Hugo πριν από μια εξαετία. Με το Wonderstruck, που ξαναφέρνει κοντά στον σκηνοθέτη την αγαπημένη του Julian Moore (συνεπικουρούμενη από την Michelle Williams), ο Haynes βοηθά και την Amazon να μπει στο κυνήγι του Χρυσού Φοίνικα, αν και η δουλειά ετούτου του ιντερνετικού θηρίου είναι ευκολότερη, αφού ακολουθεί μια σαφώς πιο συντηρητική πολιτική απέναντι στις κινηματογραφικές αίθουσες, απ’ ότι ο μέγας ανταγωνιστής του, το Netflix.
Good Time
Ο Πάρις Κασιδόκωστας δεν είναι το κεντρικό δέλεαρ της ταινίας
Ούτε ο Πάρις Κασιδόκωστας στα credits της παραγωγής, ούτε ο Robert Pattinson στην κεντρική μαρκίζα του πρωταγωνιστή είναι οι βασικοί λόγοι που κάνουν ετούτη την ταινία άξια προσοχής, τουλάχιστον όχι τόσο όσο οι αδερφοί Josh και Benny Safdie, που μ’ αυτό το ατμοσφαιρικό αστυνομικό θρίλερ κάνουν επιτέλους το πέρασμά τους στο Επίσημο Διαγωνιστικό. Σταθεροί εργάτες των Καννών, οι αφοί Safdie άφησαν δυο χρονιές τα σημάδια τους στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, και δημιούργησαν το σούσουρο του ελπιδοφόρου δημιουργού στα πρόθυρα της αναγνώρισης με την περσινή τουρνέ του Heaven Knows What στα διάφορα διεθνή φεστιβάλ. Φέτος, οι νεοϋορκέζοι θα δοκιμαστούν στις μεγάλες λίγκες με την ιστορία του μικροαπατεώνα Κωνσταντίνου Νίκα, που προσπαθεί μέσα σε μια αδρεναλινική, φωτισμένη με νέον βραδιά, να μαζέψει τα λεφτά για να βγάλει τον αδερφό του από τη φυλακή. Κι αν η πλοκή μοιάζει απλοϊκή, διόλου τυχαίο δεν είναι ότι την ταινία έχει παράξει η Α24: η εταιρεία πίσω από το Οσκαρικό Moonlight, αλλά και τον Αστακό του Γιώργου Λάνθιμου.
Happy End
Ο Michael Haneke πάει για το hat-trick του Φοίνικα
Καρφωτός για τον τρίτο Χρυσό Φοίνικα της καριέρας του παρουσιάζεται ο Michael Haneke, με τον στιβαρό Αυστριακό να θεωρείται φέτος το φαβορί του pole position κι όχι άδικα. Στη νέα του ταινία, για την οποία ελάχιστα έχουν διαρρεύσει, συνεργάζεται για τρίτη φορά με την Isabelle Huppert, κι αν αυτό δεν είναι αρκετά δυνατό χαρτί από μόνο του, στα ατού καταγράφεται και το στόρι της ταινίας, που περιστρέφεται γύρω από μια μπουρζουά οικογένεια στο διαβόητο Καλαί, το λιμάνι της Γαλλίας που τα τελευταία χρόνια έχει αποτελέσει αρκετά δυνατό μαγνήτη για τους κατατρεγμένους του κόσμου, ώστε να αποτελεί μια απ’ τις καρδιές του προσφυγικού ζητήματος. Η αντίθεση της κοινωνικής πραγματικότητας που περιβάλει την οικογένεια στο επίκεντρο της κάμερας του Haneke, με την κοινωνική τάξη στην οποία αυτή ανήκει, θα αποτελέσει προφανώς την πηγή του δραματουργικού πυρήνα που θα ανασκολοπίσει ο δημιουργός ταινιών όπως το Cache, η Λευκή Κορδέλα και το Amour, με την γνωστή, υποθέτουμε, κλινική του αποφασιστικότητα.
Flesh and Sand
Το misery porn του Alejandro Gonzalez Inaritu τώρα και σε VR
Τον ανθρώπινο πόνο που κρύβεται πίσω απ’ τις ιστορίες μεταναστών θα προσπαθήσει να μας τρίψει φέτος στη μούρη ο μάστορας της ανθρώπινης μιζέριας, ετούτη τη φορά σχεδόν κυριολεκτικά: με ένα εξάλεπτο κινηματογραφικό project παύλα εμπειρία, ονόματι Flesh and Sand, ο οσκαρούχος Μεξικανός ενορχηστρωτής οδυνηρών κινηματογραφικών εμπειριών σαν το Babel, το Biutiful, και πρόσφατα το The Revenant, θα γίνει το πρώτο μεγάλο όνομα που θα συνδέσει το όνομά του με αυτό που φιλοδοξεί να γίνει το μέλλον των κινητών τηλεφώνων, φορώντας στο Virtual Reality όχι μόνο τον καλλιτεχνικό μανδύα, αλλά κι αυτόν της ανθρωπιστικής αφύπνισης. Καταγράφοντας τις ιστορίες μεταναστών που πέρασαν στις ΗΠΑ από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική, θα προσπαθήσει να ρίξει φως στους λόγους και τα αίτια που κρύβονται πίσω απ’ τη μετακίνηση πληθυσμών, και να αναγάγει έτσι, όπως λέει, «τη συζήτηση σ’ ένα άλλο επίπεδο».
Η βετεράνος κι η ανερχόμενη
Vanessa Redgrave και Kristen Stewart δοκιμάζουν την σκηνοθεσία
H επίσκεψη της Vanessa Redgrave στην Ελλάδα πριν από ένα χρόνο περίπου, είχε προκαλέσει κύματα ενθουσιασμού στον ντόπιο Τύπο, τόσο για τις επισκέψεις της βετεράνου ηθοποιού σε διάφορα επίσημα και μη hot spots της ημεδαπής εκδοχής του προσφυγικού δράματος, όσο και για τις λυγμώδεις ανταποκρίσεις της Μιμής Ντενίση γύρω από την έντονα συναισθηματική αντίδραση που είχε η καλή της φίλη όταν είδε την παράστασή σπουδαίας Ελληνίδας πρωταγωνίστριας. Υποθέτουμε λοιπόν ότι κομμάτια του ταξιδιού της στην Ελλάδα θα έχουν σημαντική παρουσία και στο ντοκιμαντέρ της Redgrave και τίτλο Sea Sorrow, το οποίο θεωρητικά θα πρέπει να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ’την μικρή ερωτική ιστορία που θα αφηγηθεί η Kristen Stewart στο δικό της σκηνοθετικό ντεμπούτο, το μικρού μήκους Come Swim, τη μουσική για το οποίο η πρώην της, St Vincent.
Οι Ρώσοι αντεπιτίθενται
Sergei Loznitsa και Andrey Zviagintsev επιβεβαιώνουν την κόκκινη απειλή
Έχοντας ήδη εδραιώσει το όνομά του ως ένα απ’ τα πιο στιβαρά αυτή τη στιγμή στο ευρωπαϊκό σινεμά, και μετά το αιρετικό αριστούργημα πολιτικού κυνισμού που ήταν το προπέρσινό του Leviathan (το οποίο περιορίστηκε αδίκως στο βραβείο σεναρίου), ο Andrei Zviagintsev επανέρχεται στο διαγωνιστικό της Κρουαζέτ με το Loveless, την ιστορία ενός ζευγαριού που ψάχνει τον γιο του, τον οποίο ένας οικογενειακός καυγάς οδήγησε σε φυγή. Δεδομένης της οξείας διεισδυτικής ματιάς του Ρώσου, τούτο το οικογενειακό δράμα προβλέπεται ιδιαίτερως άβολη και στοιχειωτική εμπειρία, καθόλου πίσω δεν πάει όμως κι ο συμπατριώτης του, Sergei Loznitsa, που μετά από δυο άσφαιρες υποψηφιότητες (με τα My Joy και Το Πρόσωπο της Ομίχλης) επανέρχεται στο διαγωνιστικό με αυτό που προβλέπεται ως η πιο φιλόδοξη δουλειά της καριέρας του: το A Gentle Creature ένα road movie για τη Ρωσία το χαρακτήρισε ο διευθυντής των Καννών, Thierry Fremaux, μια ανανεωμένη εκδοχή διηγήματος του Ντοστογέφσκι των περιγράφουν οι πηγές, για μια γυναίκα που αναζητά τον φυλακισμένο άντρα της στο δαιδαλώδες γραφειοκρατικό σύστημα της Ρωσίας.
Redoubtable
Η ζωή του Jean Luc Goddard δια χειρός Michel Hazanavicious
Ο σκηνοθέτης του οσκαρικού The Artist, μιας απ’ τις πιο feelgood ταινίες των τελευταίων ετών, που ξανάκανε κουλ το βουβό ασπρόμαυρο, σκηνοθετεί τη ζωή του πάπα της Nouvelle Vague, που έδωσε σχήμα και υφή σε ό,τι πια θεωρείται γαλλικό. Χρειάζεται να πούμε περισσότερα;
