Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο

Blake Lively εναντίον Καρχαρία, σημειώσατε...

Άλλος για μακροβούτι στην καλύτερη ταινία της εβδομάδας;

the-shallows-blake-lively-surfing

Σε Ρηχά Νερά (The Shallows) ***1/2**

ΗΠΑ, 2016, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: Jaume Collet-Serra

Πρωταγωνιστούν: Blake Lively, Óscar Jaenada, Sedona Legge

Διάρκεια: 86’

Η Nancy, φοιτήτρια ιατρικής και στερημένη από μητέρα, την οποία χτύπησε η επάρατη νόσος, πηγαίνει διακοπές στο Μεξικό και αποφασίζει να επισκεφθεί μια απομονωμένη παραλία προκειμένου να κάνει σερφ. Βουτάει στην κυματώδη θάλασσα, χωρίς να ξέρει πως εκεί παραμονεύει ένας καρχαρίας που αναζητά τροφή και αφού την τραυματίσει σοβαρά, θα την αναγκάσει να μείνει κρεμασμένη από έναν βράχο αν θέλει να επιβιώσει. Σεναριακή υπερβολή σίγουρα υπάρχει κατά τη διάρκεια της ταινίας, η αλήθεια είναι, όμως, πως κάθε άλλο παρά ενοχλεί, καθώς από την πρώτη μέχρι την τελευταία σκηνή βουτάμε κι εμείς μαζί με την ικανή πρωταγωνίστρια σε μια θάλασσα αγωνίας και περιπέτειας, με ένταση, άριστα εφέ και άψογο ρυθμό. Η εναλλακτική πρόταση του καλοκαιριού δηλαδή.

Πάνε χρόνια από τότε που οι παραλίες ερήμωσαν λόγω του τρόμου που ο Spielberg μοίρασε στο κοινό με τα Σαγόνια του Καρχαρία ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το πρωταγωνιστικό ζευγάρι του Open Water και ο Robert Redford στο Όλα Χάθηκαν πάλευαν με το μένος της ανοιχτής θάλασσας. Γενικά η μάχη του ανθρώπου με το υγρό στοιχείο ποτέ δεν έπαψε να προκαλεί τρόμο, ως άλλη εξερεύνηση του –επικίνδυνου- αγνώστου, το φιλοθεάμον κοινό. Μια ακόμα ταινία, λοιπόν, έρχεται να προστεθεί στη λίστα αυτών όπου ο τρόμος προκύπτει σχεδόν κυριολεκτικά de profundis.

Το Σε Ρηχά Νερά διαφημίζεται ως ένας γόνος των Σαγονιών του Καρχαρία. Αποτελεί όμως μια ταινία άρδην διαφορετική, που καταπιάνεται με τη μάχη για επιβίωση σε προσωπικό επίπεδο, ενώ είναι εντελώς διαφορετικός ο τρόπος με τον οποίο είναι γυρισμένη. Μέσα από ένα μοντέρνο υπερκινητικό μοντάζ, ακολουθούμε τις δυσκολίες της ηρωίδας που καλείται να παλέψει με τον τεράστιο καρχαρία, άλλοτε εντός και άλλοτε εκτός βυθού. Ωστόσο, αν και γυρισμένη σε μια μόνο τοποθεσία, με το βάρος να δίνεται στη μη κίνηση και την προσεκτική μετακίνηση από το ένα σημείο στο άλλο, δεν υπάρχει στιγμή που να προκαλεί κούραση στο θεατή, κάτι που οφείλεται τόσο στη μικρή διάρκειά της όσο και στον έντονο ρυθμό.

Και η Blake Lively δεν απογοητεύει με την ερμηνεία της. Αν παρατηρήσουμε καλά την απόδοση της κάθε κίνησής της θα δούμε πως δε σταματά στιγμή να αντιμετωπίζει τον χαρακτήρα της με ρεαλισμό, μακριά από υπερβολές και υπερδραματοποίηση των συναισθημάτων της. Νιώθει αγωνία, απογοήτευση, ελπίδα, τρόμο, όλα τους, όμως, με μέτρο και κατανόηση του πως οφείλει να συμπεριφερθεί.

Αν είχα να ψέξω κάπου την ταινία, αυτό θα γινόταν στο σενάριό της. Το ότι είναι υπερβολικό, ωστόσο, δεν είναι το μείζον ελάττωμά του όπως κανείς θα περίμενε, καθώς πρόκειται για μια απλή περιπέτεια που επιζητά το φλερτ με τον υπερβάλλοντα ζήλο προκειμένου να σταθεί σωστά στα πόδια της. Το ψέγμα του, οπότε, δεν είναι άλλο από το ότι είναι εντελώς επιδερμικό, χωρίς δεύτερο ή τρίτο επίπεδο ανάγνωσης. Αν κάποιος προσπαθήσει να ερμηνεύσει διαφορετικά τα όσα βλέπει στη συγκεκριμένη ταινία (θα μπορούσε κανείς να μιλήσει περί φεμινισμού ας πούμε), θα έχει μια εντελώς υποκειμενική ανάγνωση καθώς η ταινία δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω από αυτό που βλέπουμε. Αυτό, βέβαια, δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς δε χρειάζεται κάθε ταινία (και δη τέτοιου είδους) να έχει κάποιο ιδιαίτερο βάθος.

Γενικώς, όχι κάποιο αριστούργημα, αλλά μια συναισθηματικά έντονη εμπειρία που ενδέχεται να σας κάνει να έχετε δεύτερες σκέψεις σχετικά με τις φετινές σας καταδύσεις, αν είστε περισσότερο ευάλωτοι σε τέτοιου είδους θρίλερ. Αν όχι, θα περάσετε καλά. Και αυτό είναι το ζητούμενο. 


 

Ένας προδότης ανάμεσά μας (Our Kind Of Traitor) *****

Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, 2016, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: Susanna White

Πρωταγωνιστούν: Ewan McGregor, Naomie Harris, Stellan Skarsgård

Διάρκεια: 108’

Ο Perry και η Gail γνωρίζουν στις διακοπές τον Dima, έναν έξυπνο Ρώσο μαφιόζο που συμμετέχει σε ένα κύκλωμα ξεπλύματος χρημάτων, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν. Θα τους ζητήσει να παραδώσουν κάποιες απόρρητες πληροφορίες στη Βρετανική Μυστική Υπηρεσία και, όταν αυτοί δεχτούν, θα εμπλακούν στα δίχτυα της διεθνούς κατασκοπείας, με τον κίνδυνο πάντοτε να ελλοχεύει στο μακρύ ταξίδι που τους περιμένει.  Ο Ewan McGregor πρωταγωνιστεί ένα κατασκοπικό θρίλερ που μπορεί να μη συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία των τελευταίων ετών, ωστόσο είναι απόλυτα συνεκτικό, με την κατάλληλη –βρετανικής κοπής- ατμόσφαιρα και ένα σενάριο που, αν και παρατραβηγμένο, έχει κάτι το ιδιαίτερο και μάλλον γοητευτικά παλαιικό. Αν μπορέσετε να παραλείψετε τις υπερβολές της πλοκής, τότε σίγουρα θα βγείτε κερδισμένοι.


 

Star Trek Beyond **1/2***

ΗΠΑ, 2016, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: Justin Lin

Πρωταγωνιστούν: Idris Elba, Zoe Saldana, Simon Pegg

Διάρκεια: 120’

Το πλήρωμα του Enterprise συνεχίζει το ταξίδι του στα πέρατα του διαστήματος, μέχρι που ξαφνικά μια μυστηριώδης οντότητα το απειλεί. Προκειμένου να επιβιώσει, η ομάδα του Captain Kirk θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλα της τα μέσα, αλλά στο μεταξύ κάποια θαμμένα μυστικά της Ομοσπονδίας θα βγουν στην επιφάνεια και θα προκαλέσουν σύγχυση σχετικά με το ποιόν της. ποιον μπορεί, τελικά, να εμπιστευθεί κανείς στο αχανές διάστημα; Χωρίς να είμαι γνώστης του μύθου του Star Trek, έχω την αίσθηση πως η συγκεκριμένη ταινία απέχει από τα γνώριμα στοιχεία της σειράς, επιλέγοντας να εστιάσει περισσότερο στον τομέα της δράσης. Άρα θα συμβούν δύο τινά: αυτοί που αναζητούν τη μεγαλύτερη θερινή περιπέτεια θα βρουν αυτό που ψάχνουν χωρίς δυσκολία, ενώ οι οπαδοί της σειράς και των κλασικών ταινιών θα απογοητευτούν με τη συγκεκριμένη τροπή. Γιατί μάλλον αυτή η ταινία απέχει από  την κλασική δομή και, ενώ εστίαζε σε χαρακτήρες, εδώ η ανάπτυξή τους απουσιάζει σχεδόν πλήρως, παίρνοντας ώθηση από την ακατάπαυστη δράση και όχι από τα θνητά και μη σημεία των πρωταγωνιστών. Οπότε βαθμολογείται με το ήμισυ προκειμένου να είμαστε ασφαλείς και να αποφασίσει το κοινό αν θα μαγευτεί από τη χορταστική εξτραβαγκάντζα ή όχι.


 

Τσεκούρι Από Κόκκαλο (Bone Tomahawk) **1/2***

Ηνωμένο Βασίλειο, 2015, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: S. Craig Zahler

Πρωταγωνιστούν: Kurt Russell, Patrick Wilson, Matthew Fox

Διάρκεια: 132’

Η ηρεμία της Bright Town διαταράσσεται όταν εξαφανίζονται η γιατρός, ο δεύτερος βοηθός του σερίφη και ένας φυλακισμένος εγκληματίας που ενδέχεται να σχετίζεται με τη φημολογούμενη απαγωγή. Οι υπεύθυνοι για αυτή την πράξη αποκαλύπτεται πως είναι μια πρωτόγονη, φυλή κανίβαλων ινδιάνων. Αψηφώντας το ενδεχόμενο του φρικτού θανάτου, ο Σερίφης της πόλης μαζί με τον άλλο βοηθό του, τον σύζυγο της γιατρού και έναν ειδικό στην επιβίωση και τα όπλα, ξεκινούν για ένα ταξίδι που ενδέχεται να μην έχει γυρισμό. Ενώ οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών και δη του μεγάλου Kurt Russell κυμαίνονται σε ικανοποιητικά επίπεδα, το σενάριο της ταινίας, όπως και η σκηνοθεσία της μοιάζουν κάπως αμήχανα στον τρόπο με τον οποίο κινούνται. Ως αποτέλεσμα, παρ’ ότι υπάρχουν αστεία, φρικιαστικά και αγωνιώδη μέρη, αυτά δε δένονται με τον καλύτερο τρόπο, ενώ ο πολύ αργός ρυθμός, σε συνδυασμό με τη μεγάλη διάρκεια, φανερώνει την αβεβαιότητα του πρωτάρη δημιουργού S. Craig Zahler ως προς το τι να πετάξει και τι να κρατήσει, όπως επίσης και πώς να τα βάλει σε μια ρυθμική, παλλόμενη ροή. Αποτέλεσμα, μια μεγάλη κοιλιά την περισσότερη ώρα που δε συμβαδίζει καθόλου με το ύφος του τέλους ή τον περιστασιακό χαβαλέ. Το ήθελα πιο σφιχτοδεμένο, συντομότερο και πιο ακραίο. 


 

Στάσου στο Ύψος σου (Un Homme à la Ηauteur) *****

Γαλλία, 2016, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: Laurent Tirard

Πρωταγωνιστούν: Jean Dujardin, Virginie Efira, Cédric Kahn

Διάρκεια: 98’

Η Dianne, παρά την ομορφιά και τα χαρίσματά της, δεν έχει καταφέρει να βρει τον έρωτα που θα τη συγκλονίσει, αυτόν που θα την κάνει να θέλει να περάσει τη ζωή της μαζί του. όταν χάνει το κινητό της, δέχεται τηλεφώνημα από τον Alexandre, τον άντρα που το βρήκε. Της ακούγεται γοητευτικός και σύντομα κανονίζουν να βρεθούν σε ένα ραντεβού για να της το δώσει. Η Dianne ετοιμάζεται για τη συνάντησή τους, χωρίς να γνωρίζει τι θα επακολουθήσει. Κάπως βελτιωμένα τα πράγματα στον τομέα της γαλλικής κομεντί αλλά όχι πολύ. Ενώ έχει την πλάκα της, η συγκεκριμένη ταινία δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει, αλλά τουλάχιστον κάνει τους θεατές να τη βλέπουν χωρίς να αισθάνονται άβολα με κάποιο κακό αστείο ή όχι. Αν έχετε χαμηλές απαιτήσεις και αναζητάτε μια απλά ευχάριστη ταινία, πιθανόν να την εκτιμήσετε. 


 

Επτά χρόνια φαγούρα (The Seven Year Itch)

ΗΠΑ, 1955, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: Billy Wilder

Πρωταγωνιστούν: Marilyn Monroe, Tom Ewell

Διάρκεια: 105’

Η ιδιοφυία του Billy Wilder και ο αισθησιασμός της Marilyn Monroe συναντούνται για να παραδώσουν μια από τις πλέον εμβληματικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Το καλοκαίρι φτάνει στο Μανχάταν και η σύζυγος του Richard Sherman φεύγει για διακοπές μαζί με το γιό τους. Ο Richard επωφελείται της ευκαιρίας προκειμένου να περάσει μερικές εργένικες μέρες. Η συνάντησή του με τη σέξυ κάτοικο του πάνω ορόφου, όμως, θα τον αναστατώσει και, ενώ θα αρχίσουν να περνάνε περισσότερο χρόνο μαζί, η φαντασία του θα οργιάζει. Κλασική, αν σίγουρα όχι η κορυφαία δουλειά του Wilder. 


 

Η γιορτή της Μπαμπέτ (Babettes gæstebud)

Δανία, 1987, Έγχρωμο

Σκηνοθεσία: Gabriel Axel

Πρωταγωνιστούν: Bibi Andersson, Stéphane Audran, Bodil Kjer

Διάρκεια: 102’

Επανακυκλοφοριών συνέχεια με το γαστριμαργικό και βραβευμένο στις Κάννες και τα Όσκαρ ταξίδι της Babette να βρίσκει το δρόμο της στο καλοκαιρινό πανί. Η Babette, φυγάς του γαλλικού εμφυλίου, καταφεύγει σε ένα απομονωμένο ψαροχώρι της Δανίας προκειμένου να σώσει τη ζωή της. Εκεί θα βρει άσυλο στο σπίτι δύο ανύπαντρων αδελφών, οι οποίες θα τη φιλοξενήσουν για δεκατέσσερα χρόνια, δίνοντάς της τη θέση του οικονόμου της οικίας τους. Όταν μαθευτεί πως κέρδισε στο λαχείο ένα αρκετά μεγάλο ποσό, η Babette θα θελήσει να ευχαριστήσει τους κατοίκους του χωριού, μαγειρεύοντας τους ένα μεγάλο δείπνο. Μια ταινία που απευθύνεται σε όλες τις αισθήσεις του θεατή, με χαρακτηριστικό στυλιζάρισμα εποχής και εικόνες που απευθύνονται τόσο στο νου όσο και στον ουρανίσκο.


 

My Favorite Brunette

ΗΠΑ, 1947, Ασπρόμαυρο

Σκηνοθεσία: Elliott Nugent

Πρωταγωνιστούν: Bob Hope, Dorothy Lamour, Peter Lorre

Διάρκεια: 87’

Μια σχετικά άγνωστη ασπρόμαυρη ταινία με πρωταγωνιστή τον Bob Hope επιχειρεί να μαθευτεί σε μεγαλύτερο κοινό με την προβολή της στους κινηματογράφους. Ο φωτογράφος μωρών Ronnie Jackson φθονεί το επάγγελμα του γείτονα και φίλου του, Sam. Μια σύμπτωση θα τον κάνει να γνωριστεί με την ακαταμάχητη Βαρώνη Montay, η οποία, νομίζοντας πως ο Ronnie είναι ντετέκτιβ, θα του αναθέσει να βρει τον άντρα της. η έρευνα του Ronnie θα τον οδηγήσει βαθιά σε ένα λαγούμι, το οποίο καταλήγει σε μια υπόθεση δολοφονίας και σύντομα θα αποκτήσει προβλήματα λόγω της ανάμειξής του σε αυτή.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
NEWS
Save