Οι υποψηφιότητες των (97ων) Όσκαρ 2025 ανακοινώθηκαν στο Λος Άντζελες σε μια ηχηρή επίδειξη του δόγματος “the show must go on”, ενώ η πόλη θρηνεί ακόμα τις απώλειές της από τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ημερών. Ωστόσο, τα νέα ήταν πολύ καλά για ταινίες σαν το Emilia Perez, που προπορεύεται με 13 (!) υποψηφιότητες, το The Brutalist και το Wicked με 10 υποψηφιότητες και τα Κονκλάβιο και A Complete Unknown να ακολουθούν με 8.
Το βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα Anora του Σον Μπέικερ κέρδισε ακριβώς τις 6 υποψηφιότητες που χρειαζόταν για να παραμείνει στην κούρσα, μετά από κάποιες απογοητευτικές ήττες ειδικά για την πρωταγωνίστρια, Μάικι Μάντισον, ενώ τα θρίλερ έκαναν φοβερό overperformance σε ένα θεσμό που συνήθως αδιαφορεί για την ύπαρξή τους – μπράβο στο The Substance - Το Ελιξήριο της Νιότης και το Νοσφεράτου. Δεν θα μιλούσαμε για τα Όσκαρ, όμως, αν δεν υπήρχαν εξόφθαλμες παραλείψεις και εκπλήξεις που κάνουν το παρασκηνιακό κουτσομπολιό και τις προβλέψεις για τους νικητές ακόμα πιο juicy. Ας δούμε παρακάτω τις μεγαλύτερες επιτυχίες και αποτυχίες των φετινών πεντάδων:
Ο Σεμπάστιαν Σταν υποψήφιος στο ρόλο του Ντόναλντ Τραμπ
Ξεκινάμε από τα σημαντικά: ο Σεμπάστιαν Σταν έγινε ο πρώτος από το καστ του εμβληματικού Gossip Girl που προτείνεται για Όσκαρ και αυτό αξίζει 1000 πόντους (iykyk). Ο ρουμανικής καταγωγής ηθοποιός τόλμησε να υποδυθεί τον Ντόναλντ Τραμπ στο origin story του, The Apprentice, με την ταινία να φεύγει αβράβευτη από τις Κάννες και να παίρνει μέτριες κριτικές στις ΗΠΑ, όπου οι περισσότεροι κριτικοί και σινεφίλ προσποιήθηκαν ότι δεν βγήκε ποτέ. Επιπλέον, ο Σταν παραπονέθηκε ότι κανένας συνάδελφός του δεν ήθελε να συμμετάσχει σε διάλογο μαζί του για την viral σειρά συνεντεύξεων Actors on Actors του περιοδικού Variety, κάτι που φαίνεται τελικά να έπιασε σαν επικοινωνιακή στρατηγική και να δημιούργησε ενδεχομένως ένα κύμα συμπάθειας στην τελική ευθεία της ψηφοφορίας για τα Όσκαρ. Εξαιρετικά τα πήγε και ο συμπρωταγωνιστής του στην ταινία, Τζέρεμι Στρονγκ, που κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ μετά την πολυβραβευμένη ερμηνεία του στο Succession, στο ρόλο του σατανικά ιδιοφυούς δικηγόρου και μέντορα του Τραμπ, Ρόι Κον.
Το The Substance και το Νοσφεράτου σπάνε την κατάρα των θρίλερ
Τα Όσκαρ παραδοσιακά αδιαφορούν για 2 δημοφιλή κινηματογραφικά είδη, την κωμωδία και το θρίλερ, όμως τα τελευταία χρόνια κάποιοι Δούρειοι Ίπποι της δεύτερης κατηγορίας έχουν καταφέρει όχι μόνο να εισχωρήσουν σε 5άδες και 10άδες, αλλά και να κερδίσουν (βλ. Get Out, To Σχήμα του Νερού). Φέτος, οι οιωνοί ήταν καλοί για το The Substance από την πρεμιέρα του στις Κάννες, από όπου έφυγε με το βραβείο καλύτερου σεναρίου και τρελό word of mouth που μετατράπηκε τελικά σε απρόσμενη εμπορική επιτυχία. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν *δει* την ταινία σίγουρα βοήθησε στην εμφάνισή της σε 5 κατηγορίες, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και σεναρίου για την Κοραλί Φαρζά, μακιγιάζ & κομμώσεων και, φυσικά, Α’ γυναικείου ρόλου για την Ντέμι Μουρ, που κέρδισε και στην αντίστοιχη κατηγορία στις πρόσφατες Χρυσές Σφαίρες. Με τις ίδιες ακριβώς υποψηφιότητες όπως και ο Μαύρος Κύκνος που τελικά χάρισε το πρώτο Όσκαρ στην Νάταλι Πόρτμαν, αλλά και με το επιπλέον αφήγημα της δικαίωσης μιας εργαζόμενης ηθοποιού που παρόλα αυτά κανείς δεν έβλεπε σαν κάτι περισσότερο από σύμβολο του σεξ, οι πιθανότητες της Μουρ για μια νίκη είναι πολύ μεγάλες. Όσο για τη νέα εκδοχή του Νοσφεράτου από τον Ρόμπερτ Έγκερς, κυκλοφόρησε μέσα στις γιορτές και έσπασε τα ταμεία στην Αμερική με εισπράξεις που ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια δολάρια – επίσης εδώ η εμπορική επιτυχία έπαιξε ρόλο στο να εκτιμηθούν οι τεχνικές του αρετές, με την ταινία να καταλήγει να κερδίζει 4 υποψηφιότητες (μακιγιάζ & κομμώσεων, σχεδιασμού παραγωγής, κοστουμιών, αλλά και φωτογραφίας.)
Τεράστιο Χ στο soundtrack του Challengers
Θρήνος και οδυρμός προβλέπεται στα (τένις) κλαμπ ανά τον κόσμο με τον πραγματικά σοκαριστικό αποκλεισμό του Challengers (Οι Αντίπαλοι, #1 ταινία της περσινής χρονιάς) από την κατηγορία της καλύτερης μουσικής, από τους προηγούμενους νικητές της συγκεκριμένης κατηγορίας, Τρεντ Ρέζνορ και Άτικους Ρος (The Social Network και Soul). Μπορεί η Ακαδημία να έπαθε Rossznor fatigue ή να φοβάται το πώς την κάνει να νιώθει κάθε beat με το χτύπο της μπάλας του τένις ή να έχασε τα αυτιά της… όπως θα έλεγε και η Φιλομίνα Κανκ, δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Babygirl
Εκτός σούπερ σταρ όπως Κίντμαν, Τζολί, Γουάσινγκτον, Κρεγκ
Ενώσεις κριτικών και άλλα σωματεία δημιούργησαν προσδοκίες (από πολύ νωρίς σε κάποιες περιπτώσεις, όπως της Νικόλ Κίντμαν, που βραβεύτηκε για το Babygirl στο φεστιβάλ Βενετίας) για παρουσία μεγάλων ονομάτων στις φετινές ερμηνευτικές κατηγορίες: εκτός από την Κίντμαν, που για ένα διάστημα φαινόταν όχι μόνο σίγουρη υποψήφια, αλλά και νικήτρια με το δεύτερό της Όσκαρ περίπου 20 χρόνια μετά το πρώτο, ο Ντάνιελ Κρεγκ “χτύπησε” την τριάδα Χρυσών Σφαιρών, BAFTA και Critics’ Choice για την ερμηνεία του στο Queer, που τον απελευθέρωσε ολοκληρωτικά από την περσόνα του Τζέιμς Μποντ. Απέτυχε να προταθεί, όπως και ο σαρωτικός Ντέντζελ Γουάσινγκτον που έκλεψε την παράσταση από τον πολυσυζητημένο και ποθητό πρωταγωνιστή Πολ Μέσκαλ στο Μονομάχος ΙΙ. Η Αντζελίνα Τζολί μπορεί να συγκινεί περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς τα εγχώρια πλήθη ως Μαρία Κάλλας, αλλά το Maria φάνηκε από νωρίς να μπαίνει στο mute στους ξένους ψηφοφόρους, παρά την υποψηφιότητά της για Χρυσή Σφαίρα.
Η Σελένα Γκόμεζ το βρήκε από την Τζόαν Μπαέζ
Η μάχη για την 5η θέση στην κατηγορία του Β’ γυναικείου ρόλου πρέπει να ήταν σκληρή: μετά την εξασφάλιση της Ζόι Σαλντάνια (νικήτριας στις Χρυσές Σφαίρες), της Αριάνα Γκράντε-Μπουτέρα (έτσι θέλει να αναγράφεται στους τίτλους του Wicked), της Ισαμπέλα Ροσελίνι (του OG nepo baby που ανερυθρίαστα –και ορθώς– έχει βασίσει την καμπάνια της στο γεγονός ότι είναι η κόρη της Ίνγκριντ Μπέργκμαν και του Ρομπέρτο Ροσελίνι) και της Φελίσιτι Τζόουνς (που διέψευσε τις πρόσφατες φήμες ότι η μεγάλη διάρκεια του The Brutalist αποτρέπει τους ψηφοφόρους από το να το ολοκληρώσουν κι έτσι δεν προλαβαίνουν να δουν πόσο καλή είναι στο δεύτερο μισό της ταινίας), ποια θα ήταν η τελευταία τυχερή; Δυστυχώς για τους φαν των pop girls, δεν ζήσαμε διπλή χαρά με Αριάνα και Σελένα (και ευτυχώς για τους φαν της σύνεσης, δεν ζήσαμε αποτροπιασμό με την Τζέιμι Λι Κέρτις, που είχε μια άνοδο της τελευταίας στιγμής με το The Last Showgirl). Η Γκόμεζ έχασε την ευκαιρία να είναι η 14η υποψηφιότητα του Emilia Perez από την εντελώς απρόβλεπτη επικράτηση της Μόνικα Μπαρμπέρο, που υποδύεται εξαιρετικά την Τζόαν Μπαέζ στη βιογραφική ταινία A Complete Unknown απέναντι στον Μπομπ Ντίλαν του επίσης υποψήφιου Τιμοτέ Σαλαμέ. Μπορεί το σενάριο να προσπαθεί να την καταδικάσει σε ένα συνηθισμένο (και ανακριβές) ερωτικό τρίγωνο, αλλά η ερμηνεία της ανερχόμενης Μπαρμπέρο (Top Gun: Maverick) δίνει διάσταση στη θρυλική τραγουδοποιό.
Τα αουτσάιντερ Nickel Boys και Είμαι Ακόμα Εδώ υποψήφια για Καλύτερη Ταινία
Το βραζιλιάνικο Ίντερνετ δικαίως πανηγυρίζει. Μετά τη νίκη-έκπληξη της Φερνάντα Τόρες στην κατηγορία της καλύτερης δραματικής ηθοποιού στις Χρυσές Σφαίρες, ενάντια σε χολιγουντιανές A-listers όπως οι προαναφερθείσες Κίντμαν και Τζολί, η ίδια όχι μόνο βρέθηκε υποψήφια στον Α’ γυναικείο ρόλο 30 χρόνια μετά τη μητέρα της, Φερνάντα Μοντενέγκρο (Κεντρικός Σταθμός), αλλά είδε και την ταινία της, Είμαι Ακόμα Εδώ, να σκοράρει εις διπλούν στη Διεθνή και στην Καλύτερη Ταινία. Τη συγκίνηση μεγαλώνει το γεγονός ότι αμφότερες οι ταινίες σκηνοθετήθηκαν από τον Βάλτερ Σάλες. Όσο για το Nickel Boys, η μεταφορά του βιβλίου του Κόλσον Γουάιτχεντ έμοιαζε πολύ εστέτ με τη ριζοσπαστική της σκηνοθεσία (από τον Ραμέλ Ρος) και την απουσία της από την κούρσα στα βραβεία της βιομηχανίας ως τώρα, όμως η Ακαδημία υπενθύμισε ότι έχει γούστο και τη δύναμη να κάνει προτάσεις ανταμείβοντας αυτό το φορμαλιστικό πείραμα με υποψηφιότητες στο διασκευασμένο σενάριο και την Καλύτερη Ταινία, αφήνοντας απ’έξω πιο εύπεπτες και “τηλεοπτικές” επιλογές όπως το Αληθινός Πόνος και το 5η Σεπτεμβρίου, που παρόλα αυτά κέρδισαν υποψηφιότητες πρωτότυπου σεναρίου. (Το Αληθινός Πόνος, άλλωστε, έχει και μια σχεδόν σίγουρη νίκη, εκείνη του Κίραν Κάλκιν στον Β’ αντρικό.)
Το Κονκλάβιο δεν είναι υποψήφιο στην σκηνοθεσία και το μοντάζ
Για μια στιγμή, το Κονκλάβιο ή Real Housewives of the Vatican, φαινόταν το φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, ένα throwback στα στιβαρά, ψυχαγωγικά δράματα που στα 90s κέρδιζαν εύκολα στα Όσκαρ. Προσθέστε το οργανικό meme-ification της ταινίας στα social media, τον πρότερο οσκαρικό βίο του σκηνοθέτη Έντουαρντ Μπέργκερ (Ουδέν Νεότερο από το Δυτικό Μέτωπο) και το “χρωστούμενο” Όσκαρ του Ρέιφ Φάινς και ο άσπρος καπνός θα έβγαινε ανεμπόδιστος από το φουγάρο του Dolby Theater. Όμως, παρά τις 8 της υποψηφιότητες, η απουσία της από κατηγορίες-κλειδί όπως η σκηνοθεσία και το μοντάζ δείχνουν ότι η ταινία έφτασε στο τέλος του δρόμου. Θα έχουμε για πάντα τον ατμίζοντα [sic] καρδινάλιο, τον messy βοηθό και το παρανοϊκό τελευταίο 10λεπτο της πιο fun πρεστίζ ταινίας εδώ και πολύ καιρό.
INFO: Η τελετή των 97ων βραβείων Όσκαρ θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Μαρτίου, με οικοδεσπότη τον Κόναν Ο’Μπράιαν.
 |
ReplyReply allForward |
