Ο Terence Stamp αγκάλιασε τα όνειρα του Παζολίνι του Φελίνι και του Κεν Λόουτς με το πάθος ενός νεανικού έρωτα και κοίταξε με το βαθύ, παγωμένο μπλε βλέμμα του, τον ατέλειωτο ορίζοντα που του ανοίχτηκε, από την πρώτη στιγμή που επέτρεψε στη μεγάλη οθόνη να καταγράψει το πρόσωπό του.
Ο Terence Henry Stamp γεννήθηκε το 1938, στο Bow του Λονδίνου. Παιδί εργατικής οικογένειας, γιος γαλατά, μεγάλωσε με ελάχιστα. Αυτό που τον ξεχώριζε δεν ήταν η καταγωγή του, αλλά ένα βλέμμα που έμοιαζε με κρυστάλλινη λεπίδα. Κέρδισε υποτροφία για τη Σχολή Δραματικής Τέχνης Webber Douglas. Στο δεύτερο έτος των σπουδών του, κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης, ο Peter Ustinov είδε στο βλέμμα που έμοιαζε με κρυστάλλινη λεπίδα αυτό που έψαχνε. Και υπέγραψε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Billy Budd (1962).
Billy Budd
Το στόρι κυλά κλασικά όπως κυλούσαν τα περισσότερα ναυτικά έργα της εποχής. Όταν ένας καλοσυνάτος ναύτης αναγκάζεται να καταταγεί σε ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο το 1797, βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στην αφοσίωσή του προς τους συντρόφους του και στην υπακοή προς τον μισητό, σκληρό αξιωματικό οπλονόμο. Ο Stamp όμως λέει καλημέρα και καταφέρνει όλα τα βλέμματα να πέσουν πάνω του. Δεν ήταν μόνο ένα εντυπωσιακό κινηματογραφικό ντεμπούτο· η ερμηνεία του τού χάρισε και την πρώτη και μοναδική υποψηφιότητά του για Όσκαρ, σηματοδοτώντας την αρχή της διεθνούς του σταδιοδρομίας.
Θα ακολουθήσει μια ακόμη μεγάλη ερμηνεία
The Collector
Ένας άντρας απαγάγει μια γυναίκα και την κρατά όμηρο μόνο για την ευχαρίστηση του να την έχει εκεί. Οι Κάννες χειροκροτούν και τον βραβεύουν. Στην αυτοβιογραφία του, ο Stamp θα παραδεχτεί ότι εξεπλάγη όταν επιλέχθηκε για τον ρόλο, καθώς περίμενε ότι ο Anthony Perkins ή ο John Hurt θα υποδυθούν τον Clegg. Αφού επιλέχθηκε, υπέθεσε -όπως και οι περισσότεροι- ότι η Julie Christie, η οποία θεωρούνταν τότε η καλύτερη νεαρή ηθοποιός της εποχής, θα έπαιρνε τον ρόλο της Miranda. Ωστόσο, ο William Wyler διάλεξε την Samantha Eggar, επειδή πίστευε ότι έτσι θα προέκυπτε η σωστή ατμόσφαιρα σεξουαλικής έντασης και αμηχανίας ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές. Επιπλέον, ο Wyler γνώριζε ότι η Eggar είχε απορρίψει τον Stamp όταν φοιτούσαν και οι δύο στη Δραματική Σχολή Webber Douglas.
Βρισκόμαστε στην καρδιά της δεκαετίας του ’60. Το Swinging London τον αγκαλιάζει με έκδηλη ευχαρίστηση όμως ο Stamp δεν μοιάζει και τόσο έτοιμος να τη δεχτεί. Μια σκιά που τον ακολουθεί, δεν τον αφήνει ελεύθερο να κατανοήσει τη νέα εποχή. Ο Stamp έζησε έρωτες με διάσημες γυναίκες, με πιο διάσημο αυτόν με τη Julie Christie.
Far from the Madding Crowd
Βρετανικό ιστορικό δράμα; Μια ιστορία για μια όμορφη γυναίκα που προκαλεί το πάθος τριών ανταγωνιστικών γαμπρών στο ρουστίκ Ντόρσετ του 19ου αιώνα. Πεισματάρα, έχοντας φλερτάρει και παίξει με τα αισθήματά τους, επιλέγει να παντρευτεί έναν που θα φέρει προβλήματα. Η μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Τόμας Χάρντι από τον Τζον Σλέζινγκερ, είναι μια εξαιρετικά κινηματογραφημένη παραγωγή χάρη στον διευθυντή φωτογραφίας Νικόλα Ροέγκ. Αν και ο Alan Bates είναι αυτός που κλέβει την παράσταση, αυτό το κάτι που υπάρχει και έξω από την οθόνη, ανάμεσα στη Julie και τον Terrence, καθιστά την ταινία συλλεκτική ανάγνωση.
Ο Stamp στο τέλος της δεκαετίας περιπλανήθηκε σε Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ινδία, στην Αμερική. Όμως η ομορφιά του έγινε και η παγίδα του: τον μετέτρεψε σε είδωλο που δεν χώραγε σε όλους τους ρόλους. Κάποια στιγμή, η καριέρα του βυθίστηκε. Εκείνος δεν αντιστάθηκε: έφυγε για την Ασία, για Νεπάλ και Τόκιο, αναζητώντας μιαν άλλη πειθαρχία, πιο εσωτερική.
Η δεκαετία του '60 βεβαίως θα τον στιγματίσει για τη μεγαλύτερη κινηματογραφική εμπειρία της ζωής του. Αυτή για την οποία, όπως λέμε δικαίως, και τίποτα άλλο να μην έκανε στην ζωή του, γι' αυτό και μόνο θα έπρεπε να μνημονεύεται στους αιώνες των αιώνων.
Το θεώρημα
Ένας μυστηριώδης νεαρός γοητεύει και αποπλανά κάθε μέλος μιας αστικής οικογένειας. Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι παραδίδει στην ξαφνιασμένη ανθρωπότητα ένα από τα πιο αινιγματικά και φιλοσοφημένα έργα του. Και ο Τέρενς Τραμπ στον ρόλο του ανθρώπου καταλύτη, που αποκαλύπτει τις κρυφές αλήθειες των ανθρώπων, προκαλώντας μια υπαρξιακή αφύπνιση ή κρίση, την ερμηνευτική χιονοστιβάδα που όλοι χρειάζονται. Η ιδέα ότι η επαφή με το ιερό ή το υπερβατικό μπορεί να αναδείξει την κενότητα και την πνευματική φτώχεια της σύγχρονης κοινωνίας, βρίσκει στο άκαμπτο πρόσωπό του την εξωστρέφεια που αποζητούσε .
Η επιστροφή του στον κινηματογράφο στην επόμενη δεκαετία τον βρήκε αλλαγμένο. Δεν ήταν πια το άγιο αγόρι της δεκαετίας του ’60, αλλά ένας ηθοποιός με βαριά παρουσία. Στον Superman II ως General Zod, στο The Limey του Soderbergh, στο Priscilla, Queen of the Desert, έπαιζε πάντα κάτι γνώριμο: την αντανάκλαση του ίδιου του Stamp, του ανθρώπου που μεγάλωσε μαζί με τον μύθο του.
Superman II
Οι κριτικοί αναφέρουν ότι η ταινία «Superman» (1978) είναι διάσημη για τον εμβληματικό διπλό ρόλο του Κρίστοφερ Ριβ, τα πρωτοποριακά ειδικά εφέ και τη μεγαλειώδη μουσική του Τζον Γουίλιαμς. Οι φανς ή ακόμη καλύτερα οι «άγνωστοι περαστικοί», βρήκαν έναν αγαπημένο τους παλιό γνώριμο που έδειξε να απολαμβάνει έναν ρόλο που ακόμη και τα πιο διεστραμένα μυαλά της εποχής δεν θα μπορούσαν να τον σκεφτούν σε αυτόν. Ο Terence Stamp είναι ο μπαντ γκάι General Zod και κάπως έτσι όλα απέκτησαν απεριόριστο ενδιαφέρον.
Η ζωή του Terence Stamp είναι η ιστορία ενός άντρα που γεννήθηκε όμορφος και αναγκάστηκε να ζήσει με την ομορφιά σαν να κουβαλά σταυρό. Πέρασε από την απόλυτη λάμψη στην εξαφάνιση και ξανά πίσω. Κι όμως, σήμερα, εξακολουθεί να μας θυμίζει ότι το σινεμά μπορει να είναι κάτι παραπάνω από απλή ψυχαγωγία. Μια σπάνια μορφή προσευχής ίσως - κι αν ναι, ο Stamp θα παραμένει σταθερά ένας από τους ιερείς της.
