Maguy Marin: "May B"
Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ξεφεύγει πλέον από την έννοια του θεσμού και γίνεται ένα σώμα ζωντανό, που ανασαίνει στο ρυθμό της εποχής, πατάει στη μνήμη και εκτείνεται στο μέλλον. Από το 1995 μέχρι σήμερα, η Καλαμάτα έχει γίνει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη χορευτική δημιουργία, με 322 παραστάσεις ξένων ομάδων, 136 ελληνικών, 108 διεθνείς πρεμιέρες, και χιλιάδες συμμετοχές σε σεμινάρια, διαλέξεις και παράλληλες δράσεις. Ένα φεστιβάλ που δεν γεννήθηκε στην πρωτεύουσα, αλλά στην περιφέρεια και απέδειξε ότι ο πολιτισμός ανθίζει όταν τον εμπιστεύεσαι.
Φέτος, στην 31η του έκδοση, από τις 18 έως τις 27 Ιουλίου 2025, το Φεστιβάλ σηκώνει αυλαία υπό τη νέα καλλιτεχνική διευθύντρια Τζένη Αργυρίου, σε μια χρονιά-ορόσημο. «Ο σχεδιασμός του προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, αυτή την κομβική χρονιά που ο θεσμός κλείνει τα 30 του χρόνια και ξεκινά την επόμενη δεκαετία ζωής του, μας παρακινεί να αναλογιστούμε τι έχει γίνει μέχρι τώρα για να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας, να οραματιστούμε το μέλλον και να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο ρόλος που πρέπει να έχει ένα φεστιβάλ χορού σήμερα, εν μέσω ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, κοινωνικών κραδασμών, πολέμων, ατομικής και συλλογικής απομόνωσης και αποξένωσης από τη φύση», λέει η ίδια.
«Στον πυρήνα του Φεστιβάλ είναι ο χορός που μιλάει για την ανθρώπινη κατάσταση, που μας συνδέει με τα βαθιά κομμάτια του εαυτού μας και που μας βοηθάει να χτίσουμε γέφυρες κατανόησης και αλληλεγγύης. Ο παλμός του Φεστιβάλ χτίζεται μέσα από τη διαδοχή των έργων, αναπτύσσοντας σταδιακά ένα συλλογικό σώμα, που μας τροφοδοτεί την περιέργεια για ανακάλυψη, την επιθυμία για παρατήρηση, που διαστέλλει το χρόνο και μας καλεί να ταξιδέψουμε από τον κόσμο του ενός καλλιτέχνη στον άλλον, για να ξαναβρούμε τον εαυτό μας και να ξαναβρεθούμε με τους άλλους. Έτσι το φετινό Φεστιβάλ μας καλεί να γιορτάσουμε μαζί τη χαρά της δημιουργίας και την ελευθερία της έκφρασης. Ο χορός είναι ένα μέσο που ξεπερνά τα πολιτισμικά σύνορα, που μας επιτρέπει να συνομιλούμε μεταξύ μας και να εφευρίσκουμε νέους κώδικες, ίσως και νέους κόσμους».
Το φετινό πρόγραμμα κινείται σε αυτό ακριβώς το πνεύμα: αφουγκράζεται τις αγωνίες της εποχής, εξερευνά τις δυνατότητες του σώματος και θέτει τον χορό στο επίκεντρο ενός συλλογικού διαλόγου για την ανθρώπινη κατάσταση. Με 20 συνολικά χορογραφικά έργα από Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Νορβηγία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Λίβανο και Ελβετία, το φεστιβάλ καλεί δημιουργούς από όλο τον κόσμο να παρουσιάσουν έργα που κινούνται μεταξύ παράστασης και τελετουργίας, τεχνολογίας και φυσικού τοπίου, ατομικότητας και κοινότητας.
DANCE ON ENSEMBLE, CHRISTOS PAPADOPOULOS: MELLOWING. ©Jubal_Battisti
Ανάμεσα στους πολυαναμενόμενους:
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος με το "Mellowing" και την ομάδα Dance On Ensemble. Ωδή στη σωματική ωριμότητα, χορογραφία για το σώμα που δεν σβήνει, αλλά μεταμορφώνεται με τον χρόνο.
Η Maguy Marin με το ιστορικό "May B", 10 χρόνια μετά την τελευταία της εμφάνιση στην Ελλάδα. Μια από τις σπουδαιότερες μορφές του σύγχρονου χορού επιστρέφει με το έργο-τοτέμ της, βασισμένο στο σύμπαν του Μπέκετ.
Maguy Marin: "May B". ©Herve Deroo
Ο Damien Jalet παρουσιάζει το ολοκαίνουργιο "Thrice" με την ομάδα Nagelhus Schia Productions. Ένα έργο-τελετουργία για τα σώματα, τη βαρύτητα, την επανάληψη.
Damien Jalet, Nagelhus Schia Productions: "Thrice". ©Antero Hein
Η Kat Válastur με το "Strong-Born", μια τελετουργική κατάδυση στο αρχέγονο και το μετά-ανθρώπινο.
Kat Válastur: "Dive into You".
Ο Omar Rajeh με την ομάδα Maqamat από τον Λίβανο, φέρνει πολιτικό, σωματικό, ποιητικό χορό από τη Μέση Ανατολή.
Omar Rajeh, Ομάδα Maqamat ©Paul Bourdrel
Ο Andrea Salustri με το "Materia", όπου η πολυστερίνη γίνεται χορευτής και ερωτικό αντικείμενο.
Ο Θοδωρής Οικονόμου και η Μαριάννα Καβαλλιεράτου με το "ΡΑΝΤΑΡ", αναδεικνύουν τη συνάντηση δύο μορφών τέχνης: της μουσικής και του χορού. Το παιχνίδι δύο αντιθέτων που μόνο μαζί μπορούν να υπάρξουν.
Θοδωρής Οικονόμου, Μαριάννα Καβαλλιεράτου. ©Nikos Samaras
Η παράσταση “Fantasie minor” του Marco da Silva Ferreira γεννήθηκε μέσα από τη συνάντηση με τους Chloé Robidoux και Anka Postic, δύο καλλιτέχνες του χορού από την Καέν που χορεύουν μαζί από τα παιδικά τους χρόνια, με καταβολές από τους χορούς της urban κουλτούρας (hip-hop, dancehall, house).
Marco Da Silva Ferreira: Fantasie minor. ©Martin Argyroglo
Το Φεστιβάλ ανοίγει στις 18/7 στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού με το "Mellowing" και συνεχίζει με το "Future Cargo" (19/7 και 25/7) στην Κεντρική Πλατεία. Μία παράσταση επιστημονικής φαντασίας μέσα σε ένα φορτηγό-σκηνή, που θα περιοδεύσει και στην Πελοπόννησο, από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε συμπαραγωγή με το γνωστό κέντρο χορού The Place του Λονδίνου.
GREEK NATIONAL OPERA BALLET: Future Cargo. ©HenryCurtis
Συνολικά, στο Μέγαρο Χορού παρουσιάζονται 12 έργα (5 στην Κεντρική, 6 στην Εναλλακτική και 1 στο φουαγιέ), ενώ άλλες 6 παραστάσεις θα στηθούν σε δημόσιους χώρους της Καλαμάτας. Το πρόγραμμα επεκτείνεται σε 8 ακόμα πόλεις της Περιφέρειας, και περιλαμβάνει επίσης περιοδική έκθεση για τα 30 χρόνια του θεσμού, το νέο αφιέρωμα Dancing on Screen, που διερευνά τη σχέση του χορού με την κινούμενη εικόνα, καθώς και τις "Συναντήσεις εκτός Σκηνής", μια ανοιχτή συζήτηση με θέμα την ηλικία στην τέχνη και τη ζωή.
NATIONAL SCHOOL OF DANCE ©Ioanna Chatziandreou
Παράλληλα, πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά εργαστήρια για άτομα με και χωρίς αναπηρία, μαθήματα για επαγγελματίες χορευτές, masterclasses και δράσεις για παιδιά. Ξεχωρίζουν επίσης τα εκπαιδευτικά προγράμματα για την τοπική κοινωνία, σε συνεργασία με τις Λέσχες Φιλίας και το Κέντρο Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Καλαμάτας.
Η νέα διεύθυνση φέρνει μαζί της ένα νέο όραμα: ενεργοποίηση του Μεγάρου Χορού και του Κέντρου Χορού Καλαμάτας όλο τον χρόνο, με στόχο έναν ανοιχτό χώρο καλλιτεχνικής δημιουργίας και φιλοξενίας καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Στο ίδιο πνεύμα εντάσσονται και οι στρατηγικές συνεργασίες με ιδρύματα όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Goethe Institut, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και άλλα σημαντικά πολιτιστικά κέντρα. Το νέο λογότυπο και η πορτοκαλί μονοχρωμία της φετινής οπτικής ταυτότητας φέρουν το φως του ήλιου και τον παλμό της σύγχρονης χορευτικής έκφρασης.
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΥΡΟΥΒΑΝΗ & ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΑ ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗ, ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΧΟΡΟΥ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ©Vertexcreatius
Η Καλαμάτα, πιο επίκαιρη από ποτέ, γίνεται ξανά το κέντρο του σώματος, του βλέμματος, της επανένωσης. Το Φεστιβάλ Χορού της είναι -και παραμένει- ένας τόπος συνάντησης, με όρους ελευθερίας, συγκίνησης και επανεφεύρεσης.
