Το Beyond Borders – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου, συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια συνεχούς παρουσίας και το γιορτάζει με μια επετειακή διοργάνωση που αποδεικνύει πως το ντοκιμαντέρ δεν είναι απλώς κινηματογραφικό είδος, αλλά μια βαθιά πράξη μνήμης, στοχασμού και αντίστασης στη λήθη. Από τις 24 έως τις 31 Αυγούστου 2025, το ακριτικό νησί γίνεται ξανά σημείο συνάντησης δημιουργών, θεατών και ιστοριών από όλο τον κόσμο, σε ένα φεστιβάλ που με σταθερή συνέπεια επιδιώκει να γεφυρώνει σύνορα, να διευρύνει ορίζοντες και να ανακαλύπτει εκείνες τις αφηγήσεις που μας κάνουν να ξαναδούμε τον κόσμο με άλλα μάτια.
Η φετινή έκδοση είναι αφιερωμένη στο ελληνικό ντοκιμαντέρ, ένα σινεμά που τολμά να κοιτάζει την πραγματικότητα χωρίς φίλτρα, να αγγίζει ευαίσθητες κοινωνικές και ιστορικές πτυχές και να ανοίγει δρόμους στην κινηματογραφική γλώσσα με φαντασία και ελευθερία. Σε έναν τόπο όπως το Καστελλόριζο – που κουβαλά τη δική του μνήμη αγώνων, προσφυγιάς και πολιτισμικής συνύπαρξης – η επιλογή αυτή αποκτά ξεχωριστό βάρος: η τέχνη γίνεται εδώ όχι μόνο μέσο έκφρασης, αλλά και εργαλείο κατανόησης του εαυτού μας, των άλλων και της εποχής μας.
Μέσα από τις εκατοντάδες συμμετοχές που έφτασαν στο φεστιβάλ, αναδείχθηκαν ταινίες που έχουν ήδη ταξιδέψει στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά γεγονότα του κόσμου, αλλά και άλλες που κάνουν τώρα το πρώτο τους βήμα στη μεγάλη οθόνη. Από το διαγωνιστικό πρόγραμμα μέχρι το αφιέρωμα στο ελληνικό ντοκιμαντέρ, το Beyond Borders συνθέτει ένα πολυφωνικό μωσαϊκό θεμάτων και προσεγγίσεων, με κοινό παρονομαστή την αναζήτηση της αλήθειας και την ανάγκη για αφήγηση.
Το Beyond Borders θα φιλοξενήσει και φέτος 3 διαφορετικές σκηνές προβολών: Το Κυρίως Διαγωνιστικό Τμήμα, το οποίο περιλαμβάνει 18 ταινίες τεκμηρίωσης μεσαίου και μεγάλου μήκους (ανάμεσά τους 4 ελληνικές παραγωγές) και το μicro Διαγωνιστικό Τμήμα, το οποίο περιλαμβάνει 24 ταινίες τεκμηρίωσης μικρού μήκους (ανάμεσα τους 3 ελληνικές παραγωγές), ενώ ως τρίτη σκηνή προβολών - εκτός διαγωνιστικού προγράμματος - θα υπάρχει η σκηνή του Πανοράματος, στην οποία θα φιλοξενούνται καθημερινά κινηματογραφικά αφιερώματα και ταινίες με δυνατό αποτύπωμα.
Ανάμεσα στις δεκάδες ταινίες που προβάλλονται φέτος, διαλέξαμε δέκα. Που μου θύμισαν γιατί ο κινηματογράφος δεν είναι ποτέ μια απλή τέχνη, αλλά ένας τρόπος να σταθείς απέναντι στον κόσμο.
Kastellorizo: An island in the heart of the world, Ivan Butel, Γαλλία, 2025, Παγκόσμια Πρεμιέρα [Πανόραμα]
Ένα νησί στην άκρη των συνόρων, όπου η καθημερινότητα χτίζεται ανάμεσα σε εορτασμούς και επιφυλακή και η ζωή ισορροπεί σιωπηλά ανάμεσα στην παράδοση, καθημερινές στιγμές και μεγαλοπολιτικά συμφέροντα.
Hawar, Our Banished Children, Pascale Bourgaux, Βέλγιο-Γαλλία- Ελβετία, 2023, Ελληνική Πρεμιέρα [Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα]
Μια επιζήσασα της γενοκτονίας των Γιεζίντι, ταξιδεύει κρυφά στο Κουρδιστάν για να αντικρίσει την κόρη της - το παιδί που γεννήθηκε από βιασμό και της το πήραν.
Σχέδιο θανάτου για έναν σκύλο και έναν άνδρα, Χρήστος Καρακέπελης, Ελλάδα, 2024 [Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα]
Μια ιστορία για ένα άστεγο απόκληρο και τον σκύλο του, σε μια σιωπηλή πορεία από τις τρώγλες των βουνών ως τις λεωφόρους της Νέας Υόρκης.
Wild Women of Anatolia, Sedef και Aslı Özoğuz, Τουρκία, 2024, Παγκόσμια Πρεμιέρα[Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα]
Ιστορίες άγριας ελευθερίας, επιθυμίας και αντίστασης πέντε γυναικών, όπου, η φύση γίνεται καταφύγιο και καθρέφτης.
Gypsy Gadji, Dáša Raimanová, Σλοβακία, 2024, Ελληνική Πρεμιέρα [πρόγραμμα μicro]
Η ιστορία της Ροξάνας, μια δασκάλας με Ρομά και Πολωνικές ρίζες, που ισορροπεί στο μεταίχμιο πολιτισμικής ταυτότητας με τον εαυτό της και τους γύρω της
Λω, Θανάσης Βασιλείου, Ελλάδα, 2025 [Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα]
Ένας γιος επιστρέφει στον τόπο της παιδικής του ηλικίας και ξετυλίγει το νήμα μιας αποστασιοποιημένης σχέσης με τον πατέρα του. Ο σκηνοθέτης έναν χρόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του, επιστρέφει στο άδειο διαμέρισμα της παιδικής του ηλικίας στην Αθήνα για να διαχειριστεί μια προβληματική κληρονομιά. Από τις γυμνές πλέον επιφάνειες του σπιτιού αναδύονται θραύσματα αναμνήσεων της οικογένειάς του, και η προσωπική ιστορία του μπλέκεται με το συλλογικό τραύμα της Χούντας. Βράβειο του ΕΚΚΟΜΕΔ στο 27ο Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Femicidio, Νίνα Μαρία Πασχαλίδου, Ελλάδα, 2022 [Πανόραμα]
Μια καταγραφή στις γυναικοκτονίες που συγκλόνισαν την Ιταλία από τον Βορρά ως τον Νότο, σε μια ταινία που ακολουθεί τις φωνές επιζωσών και συγγενών θυμάτων
The lost season, Mehdi Ghanavati, Ιράν, 2024, Παγκόσμια Πρεμιέρα [Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα]
Η Κοσάρ, είναι μια έφηβη σε ένα άνυδρο χωριό στα σύνορα του Ιράν, που παλεύει να ξεφύγει από τη μοίρα που της επιβάλλει η παράδοση των γύρω της.
Η νύχτα υποχωρεί, Τίμων Κουλμάσης, Ελλάδα, 2024 [Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα]
Δύο πρόσωπα μια ιστορία. Ο Μέμος και η Ζιζή Μακρή, δύο καλλιτέχνες που έζησαν τον 20ό αιώνα ανάμεσα στην Κατοχή, την εξορία και τον Ψυχρό Πόλεμο με την τέχνη ως μαρτυρία και πυξίδα.
Γιάννης Σπανός: Πίσω από τη μαρκίζα, Άρης Δορίζας, Ελλάδα, 2024 [Πανόραμα]
Ένα ονειρικό μουσικό ταξίδι του Γιάννη Σπανού, από το Κιάτο στο Παρίσι και από εκεί στην καρδιά της ελληνικής μουσικής, μέσα από σπάνια τεκμήρια και τη ματιά ενός πιστού θαυμαστή.
Το αναλυτικό πρόγραμμα του φεστιβάλ θα το βρείτε εδώ
