Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
30.10.2013

Τα μαθήματα ζωής του Lou Reed

Όπως τα "παρέδωσε" στο αμερικάνικο Esquire το Μάρτιο του 2000.

 

1030047_b_bw_reed_mitscher
Ξέρεις την έκφραση «Ο Θεός προστατεύει τους ανόητους και τους πότες;» εγώ τα ‘χω και τα δύο. Υπάρχουν πράγματα που δε μπορώ καν να διανοηθώ ότι τα έχω κερδίσει. Καθαρή τύχη. Απλά τύχη. Κυριολεκτικά. Δε μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο. Ή έκανα δυο βήματα αριστερά. Θα μπορούσα με την ίδια ευκολία που κάθομαι εδώ, να βρίσκομαι στη φυλακή. Απλά ρίσκο. Τύχη. Πατέρας της ραπ; Όχι. Ούτε κατά διάνοια. Αν κάνεις κάτι αρκετά μονότονο, απ’το πουθενά έχεις όνομα γι αυτό. Και ξαφνικά... «ραπ». Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι. Δε γίνεται να υπάρξουν «υγιεινά» στα εκλεκτής διαλογής τρόφιμα. Μια φορά ήμουνα στο Carnegie και είπα «μπορώ να έχω άπαχο, καπνιστό, βοδινό κρέας;» και μου είπαν «Όχι, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα». Θα μπορούσα να κάνω 3 ή 4 άλμπουμ το χρόνο-δεν είναι κάτι το να κάνεις ένα άλμπουμ. Τι κάνεις τον υπόλοιπο χρόνο; Εννοώ, δε σταματάει ποτέ αυτό, είναι πάντα κάπου εκεί γύρω η όλη διαδικασία. Υποτίθεται ότι όλα είναι ζοφερά, όμως υπάρχει κάτι άλλο που βγαίνει σε πολλά από τα κομμάτια μου. Από τότε, από την εποχή ακόμα με τους Velvet Underground, κάποιο από εκείνο το υλικό έχει στα αλήθεια πλάκα, πιστεύω. Δεν είναι απλά της μόδας, κάτι που περνάει και φεύγει, οπότε μπορεί να αντέξει να ακούγεται στο χρόνο ακόμα και για πολλά χρόνια μετά. Πολλά, πολλά χρόνια.... Το οποίο είναι και κατά ένα μέρος το ζητούμενο και είμαι περήφανος γι αυτό. Είναι θλιβερό το να είσαι ακόμα ζωντανός και να μην πωλούνται οι δίσκοι σου. Δε μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Θέλω να πω, οκ, δε μπορώ να έχω τη δική μου τηλεοπτική εκπομπή. Δε μπορώ να έχω τη δική μου ταινία. Όμως μέσα στο μικρόκοσμό μου, κανείς δε μου λέει τι θα συμπεριλάβω στα άλμπουμ μου. Ακούω πάντα μουσική μέσα στο κεφάλι μου. Οι άνθρωποι με ρωτάνε «κρατάς κάπου στίχους, ιδέες και...όλα αυτά;» Επειδή με αυτή τη λογική, όταν κάνεις ένα δίσκο, απλώς πας στο αρχείο και παίρνεις. Και η αλήθεια είναι ότι πάντα σκεφτόμουν να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά δεν το κάνω. Απλά δεν το κάνω. Σα να ακούω έναν κατακλυσμό από λέξεις και κάποια στιγμή, μία από αυτές μένει- είναι πολύ παράξενο. Έχω μάθει όμως ούτε καν να αναρωτιέμαι πια για αυτό. Όχι ότι δε με απασχολεί, απλώς δεν το καταλαβαίνω, οπότε συνεχίζω. Μπορεί να σχεδιάζεις έναν κύκλο για χιλιοστή φορά, όμως μπορεί να πρόκειται για έναν ελαφρώς καλύτερο κύκλο. Είναι τρομακτικό για μένα όταν υπάρχει μια μεγάλη έλλειψη ή η λύση έρχεται δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του δίσκου και λέω «τώρα τι να το κάνω!» Όση τύχη κι αν έχεις, κάτι θα στραβώσει. Υπάρχουν πολλά τραγούδια που οι άνθρωποι δεν έχουν καν προσέξει ότι είναι τα αγαπημένα μου και ίσως τα κατατάσσουν στην κατηγορία «χαζά». Όπως ας πούμε το «Senselessly cruel» ή το «Shooting Star». Λατρεύω την κλασική κιθάρα στο ξεκίνημα του κομματιού. Είναι ένα από τα πιο υπέροχα πράγματα που έχω κάνει ποτέ και κανείς απολύτως δεν το έχει ποτέ προσέξει. Δε με πειράζουν τα επαναλαμβανόμενα ρεφραίν. Με νοιάζει ο επαναλαμβανόμενος στίχος. Εννοώ, τον ίδιο χώρο πιάνει. Γιατί να χεις 3 διαμάντια όταν μπορείς να έχεις 6; Όταν το βγάλεις αυτό από το μυαλό σου, τότε αν μη τι άλλο, το δύσκολο είναι να μην κάνεις 40 αντιγραφές του ίδιου πράγματος. Και κει είναι που έρχονται οι διορθώσεις  και ξαναγράφεται. Αυτό είναι και το πραγματικό μυστικό των πάντων. Το να το διορθώνεις ξαναγράφοντάς το. Πάντα το κάνω. Το γεγονός ότι δεν έχω δει όλα τα έργα του Σαίξπηρ, είναι θλιβερό. Ή κάνεις μια προσπάθεια, ή δεν την κάνεις. Αυτό που πραγματικά θέλω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι να κόψω το κάπνισμα. Έχω κόψει πολλά πράγματα στη ζωή μου και αυτό είναι το χειρότερο. Ίσως επειδή είναι το τελευταίο (που μου απέμεινε). Να έχεις έναν καλό δικηγόρο. Και να είσαι πάντα έτοιμος να πληρώσεις γι αυτό(ν) γιατί οι νόμοι δεν είναι δίκαιοι. Έπαιζα μπάσκετ σε όλη μου τη ζωή. Το λατρεύω. Δεν παίζω πια όσο παλιά εξαιτίας των γονάτων μου-δεν πρέπει να κάνω «καθίσματα» και τέτοια-όμως το λατρεύω. The Knicks.(η ομάδα)- ξέρω κάποιους ανθρώπους και μερικές φορές μου δίνουν τα εισιτήριά τους. Και να ‘μαι. Εγώ, ο Spike και ο Woody. Αλλά δε με δείχνουν στην κάμερα. Ο Latrell Sprewell έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά. Πρέπει να σκεφτείς πριν την πέσεις  στον προπονητή. Ξέρεις, να είσαι ένας μεγάλος άνθρωπος και να χεις απέναντι κάποιους να σε γιουχάρουνε..Κάθε άνθρωπος κάνει λάθη. Θα μιλήσω για τον εαυτό μου. Θα μπορούσα να ήμουνα σε αυτή τη θέση. Ένα δευτερόλεπτο θα μου ‘παιρνε να βρεθώ στην ίδια θέση. Είσαι μουσικός. Η δουλειά σου είναι να παίζεις. Αυτό κάνεις.
lou-reed-wil-lg

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΟΥΣΙΚΗ
NEWS
Save