Τι ώρα ξεκινάνε τα mosh pits στην Πλατεία Νερού στις 18 Ιουνίου; Γιατί κάτι μου λέει ότι αυτή η νύχτα δεν θα 'ναι σαν τις άλλες, θα έχει αυτό το ξέσπασμα που δεν μπορείς να το κάνεις ούτε στο μπάνιο σου, ούτε στο timeline σου. Για εκείνη την ημέρα το Release Athens ετοιμάζει μία ροκ-ηλεκτρική τελετουργία, με IDLES, SPRINTS και Glass Beams. Και εγώ προσωπικά δεν πρόκειται να τη χάσω (θα συμβούλευα ούτε εσείς).
Γιατί; Γιατί όταν οι IDLES ανεβαίνουν στη σκηνή, δεν περιμένεις απλώς να ακούσεις μουσική, περιμένεις να γκρεμίσουν τα πάντα. Το έχουν αποδείξει άλλωστε ξανά επί ελληνικού εδάφους αυτό και όσοι τους έχουν ξαναδεί, ξέρουν ότι δεν δίνουν απλώς συναυλίες, κάνουν συναισθηματικές επιδρομές. Είναι το βρετανικό working-class punk, με την οργή του να μην καταπίνει το συναίσθημα, αλλά να το κουβαλάει με περηφάνια. Μια μπάντα που σου φωνάζει ότι είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει, αλλά μην τολμήσεις να το προσποιηθείς.
Από το Brutalism στο Joy as an Act of Resistance και από το Ultra Mono και το Crawler, στο περσινό TANGK, οι IDLES είναι η ζωντανή απόδειξη ότι το punk δεν πέθανε, απλώς έμαθε να χορεύει αλλιώς, χωρίς να ζητάει συγγνώμη γι’ αυτό. Με συμπαραγωγό τον Nigel Godrich που έχει δουλέψει με τους Radiohead, το “TANGK” είναι ο πιο φωτεινός δίσκος τους, αλλά όχι και λιγότερο αιχμηρός. Ο Joe Talbot τραγουδάει λιγότερο σαν να ουρλιάζει και περισσότερο σαν να σε κοιτάει στα μάτια ενώ σπάει ο κόσμος από πίσω του.
Η ενέργεια τους live; Τι να σας πω τώρα, μιλάμε για ένα πράγμα ανάμεσα σε εξαγνισμό και επανάσταση. Crowd surfing, αγκαλιές μέσα σε χαμό και τραγούδια που τα ουρλιάζεις με ανθρώπους που δεν θα ξαναδείς ποτέ. Όμως εκείνη τη στιγμή, είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Οι IDLES έχουν δύναμη, πολιτικό λόγο, και κάνουν τα πάντα για να μας αναγκάσουν να νιώσουμε, διαλέγοντας τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Και αυτό, στην εποχή μας, είναι πιο ριζοσπαστικό από ποτέ.
Οι πρώτοι που θα ανέβουν στη σκηνή εκείνη την ημέρα είναι οι SPRINTS. Η ιρλανδική τετράδα που δεν κλείνει το μάτι στη μόδα. Ξέρουν γιατί παίζουν, ξέρουν γιατί ουρλιάζουν και ξέρουν ακριβώς πού τοποθετούνται, δημιουργώντας τη δική τους αντίσταση. Η Karla Chubb, με στίχους που μιλάνε για ψυχικά τραύματα, εσωτερικές μάχες και επιβίωση, είναι σαν να γράφει κάθε τραγούδι πάνω σε πληγές που δεν λένε να κλείσουν. Το πρώτο τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2024, Letter To Self, είναι ένα garage punk statement που σε πιάνει απ’ τον γιακά και σε ταρακουνάει μέχρι να ξεχάσεις ποιος είσαι. Δεν είναι τυχαίο που θα βρεθούν στο Release Athens την ίδια ημέρα με τους IDLES, αφού κάθε riff τους στάζει αδρεναλίνη.
Ανάμεσα στα δύο εκρηκτικά αυτά ονόματα, θα ρίξουν τους τόνους, μεταφέροντάς μας σε ένα ψυχεδελικό ταξίδι, οι Glass Beams. Σαν ένα ονειρικό πέπλο την ώρα που ο ήλιος θα δύει, ο Rajan Silva και η μασκοφορεμένη του παρέα θα φέρουν κάτι που δύσκολα περιγράφεται: την ένταση της Ανατολής, φίλτρα από surf rock, ψυχεδέλεια, ηλεκτρονικό παλμό, μυστήριο και groove. Είναι σαν οι Khruangbin να έκαναν παιδί με τον Shankar και να το έβαζαν να παίζει σε rave στην Καλκούτα.
Το Mahal και το Mirage είναι τα ταξίδια τους. Αλλά στο Release Athens, η εμπειρία θα είναι συλλογική. Ένας ήχος που δεν είναι απλώς χορός – είναι πνευματική ανασύσταση. Σε βάζει σε μια κατάσταση που είναι ταυτόχρονα ξένη και οικεία. Σαν να σου λέει ο ήχος: “Ναι, είσαι εδώ. Και δεν είσαι μόνος.”
Το line-up αυτής της ημέρας, θα μπορούσα να το περιγράψω σαν έναν κυματισμό. Ξεκινάς με την αγανάκτηση και την καταγγελία, συνεχίζεις με το ανατολίτικο headspace που σε λυτρώνει και τελειώνεις με μία πολιτική κραυγή.
