Με έδρα τον Καναδά και καταγωγή από την Αμερική και την Αυστραλία, το κουαρτέτο των Ought έχει εξελιχθεί με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, όχι μόνο γιατί έβγαλαν το ντεμπούτο τους στην Constellation, το οποίο πήρε την έγκριση του Pitchfork, αλλά γιατί έκτοτε έχουν περάσει το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής τους στο δρόμο. Οι δίσκοι τους έχουν το κλασσικό άρωμα του αμερικάνικού alternative rock με μια ορμή που παραπέμπει στους The Fall αλλά και έξοχες στιχουργικές δηλώσεις. Άλλωστε, αν κάτι τους ξεχωρίζει απ' τις υπόλοιπες μπάντες των ημερών μας είναι ότι έχουν πολύ προσεγμένο λόγο και μια αμιγώς κριτική σκέψη, χωρίς βέβαια να μετατρέπονται σε φλύαρη κουλτουριάκη μπάντα, όπως δηλαδή ακούγονται οι φετινές Savages με την art rock εξέλιξη στα τραγούδια τους.
Το 2015 κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους δίσκο με τίτλο Sun Coming Down, ίσως οριακά κατώτερο του More Than Any Other Day που περιέχει τον ομώνυμο δυναμίτη, και το γκρουπ φαίνεται να είναι αρκετά προσεκτικό με όσα κάνει. Αυτή την περίοδο (εννοείται) πως δίνουν μια σειρά συναυλιών και η πρόσκληση της ομάδας Arte Fiasco (Τρίτη, 12/4, AΝ Club)μας έδωσε την ευκαιρία να στείλουμε μερικές ερωτήσεις στον Tim Darcy (ίσως να τον θυμάστε ως Tom Beeler πριν αποφασίσει να πάρει το πατρικό όνομα της μητέρας του).
Πώς καταλήξατε στο όνομά σας; O Tim Keen, o ντράμερ μας είπε τη λέξη “Art” σαν αστείο κι εγώ άκουσα “Ought”. Καθόμασταν στην κουζίνα μας φτιάχνοντας καφέ.
Πώς φτάνετε στην Constellation; Βγάλαμε μόνοι μας ένα ΕΡ στο bandcamp, το οποίο άκουσαν κάποιοι απ΄την εταιρεία. Ήρθαν σε κάποιες απ’τις συναυλίες μας και στην συνέχεια ο Don (το είχα γνωρίσει παλιότερα), με κάλεσε να πιούμε έναν καφέ μαζί. The Rest Is History…
Από φοιτητές γίνατε μουσικοί που περιοδεύουν συνεχώς. Δυσκολευτήκατε να συνηθίσετε αυτό τον τρόπο ζωής; Κοίτα, στην πραγματικότητα τον πρώτο χρόνο μετά την αποφοίτησή μας είχαμε κανονικές δουλειές στο Μόντρεαλ. Έχουμε υπάρξει πολύ τυχεροί. Τα ενοίκια είναι χαμηλά στην πόλη κι έτσι τα καταφέραμε. Στην αρχή είχαμε σίγουρα δυσκολίες. Ήταν ένας εξωπραγματικός τρόπος να ζεις. Κάθε βράδυ σε άλλο μέρος. Καμία σταθερά. Καμία αίσθηση ιδιωτικής ζωής. Ο καθένας έχει διαφορετικά πράγματα που τον ενοχλούν πιο πολύ. Αν δεν τρελαίνεσαι να παρτάρεις κάθε βράδυ τότε πρέπει να υπάρχει πραγματικό πάθος γι’αυτό που κάνεις ώστε να συνεχίσεις να το κάνεις.
Έχοντας στο μυαλό ότι γράψατε το ντεμπούτο σας πολύ γρήγορα, τι πλάνο είχατε όταν αποφασίσατε να περάσετε στο επόμενο; Αρχικά, θέλαμε να περάσουμε περισσότερο χρόνο στο στούντιο. Δεν μετανιώνω για τον τρόπο που ηχογραφήσαμε τον πρώτο δίσκο. Αντιθέτως, έχω περισσότερο πρόβλημα με αυτό που κάναμε τώρα. Ο περισσότερος χρόνος είναι μερικές φορές κατάρα. Αλλά, όπως με κάθε πράγμα, συνέχεια μαθαίνεις.
Υπήρχε πίεση με στο Sun Coming Down μετά την επιτυχία του πρώτου δίσκου; Δε νομίζω. Αρχικά, είχα κάποιες σκέψεις με το πώς θα αντιδράσει ο κόσμος στα τραγούδια αλλά αυτό εμποδίζει τη δημιουργική διαδικασία οπότε έπρεπε να το ξεπεράσω απ΄την αρχή. Στο τέλος, ξέραμε ότι είχαμε τελειώσει επειδή είχαμε γράψει 8 τραγούδια για τα οποία ήμασταν περήφανοι.
Έχει καταγραφεί αναλυτικά ότι ο πρώτο δίσκος ασχολιόταν πολύ με το φοιτητικό κίνημα στο Καναδά. Ο καινούργιος; Νομίζω είναι πολύπλοκο. Σίγουρα υπάρχουν πολιτικές αναφορές στο δίσκο αλλά υπάρχουν κι άλλα τραγούδια (όπως το “Habit” και το “Around Again”), τα οποία είναι για τη ζωή όπως τη ζούμε. Νομίζω πως ο δεύτερος δίσκος ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Παρατηρήσεις απ’ τη ζωή.
Ξέρω πως σου αρέσει να μιλάς για βιβλία. Ποια έχεις μαζί σου αυτή τη στιγμή; Αυτή τη στιγμή διαβάζω το Ο Αγώνας Μου του Karl Ove Knausgaard. Μόλις τελείωσα την Ματωμένη Κάμαρα της Angela Carter (στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις Χατζηνικολή). Διαβάζω επίσης την μετάφραση του Coleman Barks στην ποίηση του Rumi.
Το πρώτο που πρέπει να κάνει κάποιος όταν φθάσει στο Μόντρεαλ; Να φάει poutine. Αν είναι καλοκαίρι, να βρει μια αυλή και να κάτσει έξω. Αν είναι χειμώνας, γυρίστε πίσω από εκεί που ήρθατε.
Σχέδια για μετά την περιοδεία; Μόλις κυκλοφόρησε μια κασέτα με synths και spoken word με την φίλη μου AJ Cornell. Θα έρθει στο Μόντρεαλ και θα παίξουμε στο Suoni Festival. Οι Ought σχεδιάζουν να αρχίζουν νέο υλικό το καλοκαίρι.
