Screenshot
Ναι ξέρω, όλοι μιλάνε αυτή την περίοδο για το νέο του αριστούργημα Μια Μάχη Μετά την Άλλη- και στοιχηματίζουν πάνω της για μια οσκαρική εμφάνιση που θα τα σαρώσει όλα. Κι όμως, πίσω από τον συλλογή των επιφωνημάτων, υπάρχει πάντα ένα κομμάτι του έργου του Paul Thomas Anderson που συχνά μένει στη σκιά: τα μουσικά του βίντεο. Ο σκηνοθέτης που μας έδωσε το Boogie Nights, το Magnolia, το Punch Drunk Love και το There Will Be Blood δεν περιορίστηκε ποτέ στη μεγάλη οθόνη· αντίθετα, μέσα από τη συνεργασία του με καλλιτέχνες όπως η Aimee Mann, η Joanna Newsom και οι Radiohead, έπλασε ένα ολόκληρο υποσύμπαν εικόνων που ακροβατούν ανάμεσα στο μουσικό κλιπ και στο καθαρόαιμο σινεμά.
Από το σπαρακτικό «Save Me» που σημάδεψε ανεξίτηλα το Magnolia, μέχρι το ονειρικό «Daydreaming» των Radiohead ή την ανεπιτήδευτη χαρά του «Little of Your Love» των Haim- οκ έχει μια μανία μ΄ αυτές αλλά κι αυτό ακόμη εξηγείται, οι εικόνες του έχουν πάντα κάτι το αναπόφευκτα κινηματογραφικό: μεγάλες κινήσεις κάμερας, αφοπλιστική αμεσότητα, μια αίσθηση πως ακόμη και τα πιο απλά βλέμματα κρύβουν ιστορίες. Είναι σαν να μας υπενθυμίζει ότι η μουσική, όπως και ο κινηματογράφος, δεν χρειάζονται εξηγήσεις· μόνο μια καρδιά που ξέρει πως να παρασυρθεί
Aimee Mann -Save Me
Σκέψου μερικά τραγούδια που έχουν ταυτιστεί με μια ταινία, που χρησιμοποιήθηκαν με τον πιο σπαρχτικά λειτουργικό τρόπο κατευθείαν στην καρδιά της. Εκείνα που οι δονήσεις τους αγκάλιασαν τις εικόνες και σε στιγμάτισαν για πάντα. Το Save Me είναι σίγουρα στο τοπ-3. Το Magnolia θα ήταν μια άλλη ταινία χωρίς αυτό.
Ο ηθοποιός και κωμικός Dave Foley είχε πει ότι η Mann το έγραψε για εκείνον ενώ διατηρούσαν σχέση. « Ήμουν ο μόνος άντρας για τον οποίο η Aimee έγραψε ένα θετικό τραγούδι» είπε, και πρόσθεσε «το να γραφτεί αυτό το τραγούδι ήταν πραγματικά βάλσαμο για την ψυχή μου εκείνη την περίοδο». Η Mann αργότερα είπε ότι το τραγούδι «έδωσε πραγματικά μια μετάγγιση αίματος στην καριέρα μου. Δεν ήταν σαν να πέρασα από το να παίζω σε πέντε άτομα στο να παίζω σε 5.000. Ήταν όμως μια πραγματική εισροή ενέργειας».
Το μουσικό βίντεο γυρισμένο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, περιλαμβάνει πολλούς από τους ηθοποιούς της, όπως τους Julianne Moore, Philip Seymour Hoffman, Tom Cruise, William H. Macy και John C. Reilly. Το βίντεο «εισάγει» τη Mann σε διάφορες σκηνές της ταινίας, καθώς ερμηνεύει το τραγούδι. Σε αντίθεση με πολλά παρόμοια μουσικά βίντεο της εποχής, το «Save Me» δεν χρησιμοποίησε ψηφιακή επεξεργασία· οι σκηνές γυρίστηκαν στο τέλος των ημερών των γυρισμάτων, με τη Mann και τους ηθοποιούς να παραμένουν απλώς στις θέσεις τους. Η στιγμή που το κομμάτι ακούγεται στην ταινία , ενσωματώνοντας πρόσωπα και ιστορίες σαν βόλτα σε ένα παράξενο μονοπλάνο, παραμένει μια από τις πιο iconic στιγμές του σύγχρονου κινηματογράφου
To τραγούδι γράφτηκε για την ταινία Magnolia. Ήταν υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού - έχασε από το «You'll Be in My Heart» του Phil Collins, από την ταινία της Disney Tarzan. Προτάθηκε και για Grammy στην κατηγορία Καλύτερης Γυναικείας Pop Φωνητικής Ερμηνείας. Κυκλοφόρησε στο soundtrack της ταινίας.
Fiona Apple - Hot Knife
Εδώ η ιστορία λέει πως όλα τα φωνητικά μέρη και το τύμπανο (kettledrum) βιντεοσκοπήθηκαν ξεχωριστά και μετά συνδυάστηκαν. Τα πλάνα με την εκθαμβωτική (και συγχρονισμένα με τα χείλη) ερμηνεία της Apple ξετυλίγονται σε ασπρόμαυρο, αλλά και σε αποχρώσεις σέπια και χρώματος. Στα βασικά πλάνα της μελωδίας, δεν φαίνονται τα χέρια της, κάτι που λειτουργεί κάπως υπνωτιστικά.
Ο P.T. Anderson και η Apple είχαν ξανασυνεργαστεί σε μουσικά βίντεο για τα «Paper Bag», «Limp» και «Fast as You Can». Το «Hot Knife» κυκλοφόρησε το 2012 και το βρίσκεις στο τέταρτο άλμπουμ της με τον κοφτό και λιτό τίτλο «The Idler Wheel Is Wiser Than the Driver of the Screw and Whipping Cords Will Serve You More Than Ropes Will Ever Do»
HAIM - Little of Your Love
Οι αδελφές Haim έχουν διάθεση για χορό και εμείς θέλουμε δεν θέλουμε τις ακολουθούμε. Ο Paul Thomas Anderson, έχει πάρει εργολαβία τα κλιπ τους καθότι οικογενειακός φίλος- τις ξέρει από τόσο δα. Το ίδιο κάνει και εδώ. Συνεχίζει ακριβώς από εκεί που τελείωσε το βίντεο για το «Want You Back». Η Ντανιέλ Χάιμ περπατά στους δρόμους της γενέτειράς τους, στην κοιλάδα Σαν Φερνάντο, μόνο που αυτή τη φορά η περιπλάνηση την οδηγεί και σε εσωτερικούς χώρους. Το Oil Can Harry’s, ένα παλιό μπαρ στο Studio City, γίνεται το σκηνικό όπου ξετυλίγεται το μεγαλύτερο μέρος του βίντεο. Και όταν οι Haim χορεύουν, όλος ο κόσμος θέλει να χορέψει μαζί τους. Δηλαδή οι θαμώνες του μπαρ που μπαίνουν σε ρυθμό και παρασύρονται σε line dancing. Καλά να περνάνε.
Το «Little of Your Love» είναι το δεύτερο single από το δεύτερο άλμπουμ τους, Something to Tell You που κυκλοφόρησε στις 18 Ιουνίου 2017
Joanna Newsom – Sapokanikan
Η κάμερα ακολουθεί τη τραγουδοποιό στους δρόμους της Νέας Υόρκης, πιο συγκεκριμένα στο Greenwich Village, και τους μετατρέπει σε ένα υπαίθριο μάθημα ιστορίας. Το Sapokanikan υπήρχε ένα αληθινός τόπος. Ένα μικρό χωριό των Ινδιάνων Λεναπέ και κέντρο εμπορίου, με όνομά που σήμαινε «χωράφι καπνού». Στις αρχές του 1600 η περιοχή κατακτήθηκε από τους Ολλανδούς – όπως και μεγάλο μέρος του σημερινού Μανχάταν- και από τότε το παρελθόν της θάφτηκε κάτω από τo τσιμέντο και τις λάμπες του δρόμους, αυτά που διασχίζει δηλαδή η Newsom στην μουσική της αφήγηση.
Όπως σε πολλά τραγούδια της, έτσι και εδώ, υφαίνει μια περιπλάνηση λέξεων και ιστοριών. Εδώ κυκλοφορεί ανάμεσα σε αμερικανικούς λαϊκούς θρύλους και σε ανώνυμες ταφές στο Hart Island, ενώ «στοχοποιεί» τον Ολλανδό «άρχοντα», το χέρι του Θεού/της εξουσίας/του χρόνου, και «παιδοδήμαρχο» της Νέας Υόρκης Τζον Πάροϊ Μίτσελ (που σκοτώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Όλα αυτά τα πρόσωπα και οι μνήμες είναι θαμμένα κάτω από τους ισοπεδωμένους δρόμους της Νέας Υόρκης. Όπως και το όνομα ενός ανεκπλήρωτου έρωτα από αυτούς που αγαπά η τραγουδοποιός. Κάτω από στρώσεις χρώματος σε πίνακα του Αυστραλού ζωγράφου Άρθουρ Στρίτον, μια αναφορά στη Φλόρρι Γουόκερ, βρήκε κι αυτή τη θέση της στην υπέροχη στιχομυθία του τραγουδιού
Στο τέλος του βίντεο η Joanna Newsom δακρύζει, καθώς περνά δίπλα από τα αναβοσβήνονται φώτα των οχημάτων έκτακτης ανάγκης σαν να επισφραγίζει την εφήμερη εύθραυστη ουσία όλων αυτών που διηγήθηκε.
Το «Sapokanikan» είναι το πρώτο κομμάτι από το «Divers» που κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου. Η Newsom είχε παίξει στην ταινία του PTA, Inherent Vice, ως η θεά της Γης/αφηγήτρια Σορτιλέζ.
Michael Penn – Try
Σκηνοθετικό ντεμπούτο του PTA στον χώρο των μουσικών βίντεο με το εντυπωσιακά αδιάφορο «Try» του Michael Penn. Ο Anderson δοκιμάζει κι εδώ την υπογραφή του- το dolly tracking- για να ακολουθήσει τον Penn στον περίφημο διάδρομο “Infinite Corridor”, τον μακρύτερο της Αμερικής.. Ο Penn τραγουδά καθώς γλιστρά κατά μήκος του και ρίχνοντας κλεφτές ματιές στην κάμερα. Κάπου εμφανίζεται κι ο Phillip Seymour Hoffman, σε ένα ασαφή ρόλο παράξενου -τι άλλο;- βοηθού σκηνοθέτη που τον κυνηγά με ένα μικρόφωνο, δίνοντας κι αυτός το στίγμα του σε μια πρώτα φορά που θα έβρισκε τελικά την αναγνώριση της με τα χρόνια. Το συνεχές μονοπλάνο μετατρέπει τη σκηνή σε κάτι σαν πυρετικό όνειρο: παράξενες φιγούρες μπαίνουν και βγαίνουν από το κάδρο, τα φώτα εναλλάσσονται από νέον κόκκινο και μπλε σε έναστρο λευκό τύπου ντισκομπάλα, ενώ κομφετί γεμίζουν τον αέρα. Ότι μπορούσε το έκανε.
Το Try κυκλοφόρησε το 1997 και το βρίσκεις στο άλμπουμ Resigned. Ο Michael Penn έχει γράψει την μουσική για τις ταινίες του Paul Thomas Anderson , Hard Eight και Boogie Nights.
Radiohead - Daydreaming
Στον αργόσυρτο εσωστρεφή κόσμο του συγκροτήματος, εκεί όπου ο κιθαρίστας του Jonny Greenwood έχει ήδη συνδέσει το όνομα του με μερικά από τα πιο εμβληματικά σάουντρακ που ντύνουν τις ταινίες του PTA – There will be blood, The Master, Phantom Thread, ο ευφυής σκηνοθέτης βρίσκει το δικό του ονειρικό αποκούμπι. Ο Thom Yorke -που πρόσφατα τα έκανε σαλάτα στο θέμα της Παλαιστίνης και εισέπραξε δικαίως το κράξιμο της ζωής του- εδώ κάνε αυτά που ξέρει να κάνει πολύ καλά στις εικονοπλαστικές εκδόσεις των τραγουδιών του. Να κινείται όπως κινείται. Στα έξι λεπτά που διαρκεί το βίντεο, σαν επίμονος κι εκφραστικός ηθοποιός, περνά μέσα από διαφορετικές πόρτες αποζητώντας αυτό που ούτε αποκαλύπτει και ούτε εξηγεί – και που στο κάτω κάτω δεν μας αφορά. Τα μεγάλα πλάνα του Anderson τον αγκαλιάζουν με χειρουργική ακρίβεια, τόσο αποτελεσματικότητα που καταλήγουν να αποπνέουν μια σουρεαλιστική, ονειρική αίσθηση που μένει αξέχαστη.
Κυκλοφόρησε στις 6 Μαΐου 2016, ως το δεύτερο single από το ένατο στούντιο άλμπουμ των Radiohead, A Moon Shaped Pool.
