Padam darling, η Tension Tour της Kylie είναι αποκάλυψη

Την Kylie είχα την τύχη να τη γνωρίσω δύο φορές στο Λονδίνο. Την πρώτη σε ένα πριβέ σόου για λίγους τυχερούς στο Hammersmith Apollo, το οποίο ακολούθησε μία συνέντευξη τύπου με τους περισσότερους δημοσιογράφους να έχουν ήδη υποκύψει στη γοητεία της πριν ανέβει στη σκηνή. 

Τη δεύτερη, ταξίδεψα μια καλοκαιρινή μέρα στην αγαπημένη μου πόλη για να της πάρω συνέντευξη σε μία σουίτα ενός ξενοδοχείου στο High Kensington. Δύο πράγματα θυμάμαι χαρακτηριστικά από εκείνη τη συνάντηση. Μόλις μπήκε στο δωμάτιο, έλαμψε ο χώρος. Κυριολεκτικά. Δεν ξέρω αν ήταν το φως ή κάτι άλλο, αλλά ένιωσα ότι κυριάρχησε στην ατμόσφαιρα ενώ ταυτόχρονα έδειχνε πιο ανθρώπινη από όσο φαντάζεται κάποιος.

Και όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε, μου είπε: «Δεν υπάρχει καμία ερώτηση που να μη μου έχουν κάνει τόσα χρόνια, γι’ αυτό και νιώθω άνετα πια. Ό,τι και να με ρωτήσεις, σίγουρα θα το έχω απαντήσει κι άλλη φορά». Και κάπου εκεί είναι που συνειδητοποίησα για τα καλά πόσα πολλά χρόνια επιτυχημένης καριέρας έχει στην πλάτη της. 

Και τώρα, αυτή η γυναίκα, η μικροσκοπική Αυστραλή που έχει μεταμορφωθεί από teen pop icon σε αιώνια πριγκίπισσα της queer ντίσκο, έρχεται στην Αθήνα. Η Tension Tour της, που έχει σαρώσει Ευρώπη και Αμερική, θα αναστατώσει την Πλατεία Νερού στις 18 Ιουλίου για το Release Athens.

Και λέω ότι θα την αναστατώσει γιατί οι κριτικές για αυτή την τουρνέ είναι μέσα σε έναν απόλυτο ενθουσιασμό. Η Kylie ανοίγει το live φορώντας ολόσωμο electric blue PVC και η εικόνα παραπέμπει σε drag show με σκηνοθεσία Pet Shop Boys, με την ίδια πάντα στο κέντρο –χωρίς να χάνεται μέσα στο εντυπωσιακό, αλλά λιτό design. Κι εδώ είναι η πρώτη νίκη της: η Tension Tour έχει ένταση, έχει ρυθμό, έχει ροή, χωρίς να επισκιάζει το είδωλο. 

Σε αντίθεση με τις πρόσφατες, υπερφορτωμένες παραγωγές καλλιτεχνών όπως η Katy Perry, η περιοδεία της Kylie είναι αξιοθαύμαστα λιτή μετά το εντυπωσιακό άνοιγμα, επιτρέποντάς της να παραμένει διαρκώς στο επίκεντρο. Τρέχει μέσα από επιτυχίες – κάποιες συμπυκνωμένες σε medleys – με εκπληκτική ταχύτητα: από το "What Do I Have To Do" του 1991 μέχρι το φρέσκο "Good As Gone" από το Tension II.

Για το "Better the Devil You Know" αλλάζει outfit σε κατακόκκινη sequin ολόσωμη φόρμα και μικρόφωνο στον ίδιο τόνο, οδηγώντας μια παρέα χορευτών ντυμένων με neon χρώματα, μπροστά σε ένα μινιμαλιστικό, εντυπωσιακά αφαιρετικό σκηνικό. Η παράσταση έχει κάτι από την art-pop φινέτσα των Pet Shop Boys – όχι λόγω κοστουμιών, αλλά χάρη στην εγγενή της flamboyance.

Η κυρίαρχη αισθητική αντλεί από το φωτεινό electropop των άλμπουμ "Tension" και "Tension II", αλλά σε όλο το set υπάρχουν υπενθυμίσεις του μουσικού της πολυσυλλεκτισμού. Το country-inflected "Dancing" μοιάζει να ανήκει οργανικά στη σημερινή μόδα της stetson-pop, ενώ ένα μικρό λάθος στους στίχους γίνεται αφορμή για ένα αυθόρμητο, γλυκό στιγμιότυπο: καλεί έναν χορευτή να τραγουδήσει μαζί της.

Η χαλαρότητα συνεχίζεται με α καπέλα αποσπάσματα από fan requests: από το "Never Too Late" μέχρι το σκοτεινό ντουέτο με τον Nick Cave "Where the Wild Roses Grow" και το b-side "Paper Dolls". Το "Say Something" σε ακουστική εκδοχή μετατρέπεται σε ένα ζεστό sing-along, με αναφορές στην εποχή της πανδημίας όπου γράφτηκε, πριν εξελιχθεί σε ξέφρενο party mode.

Αλλά και οι υπόλοιπες επιτυχίες της μεταμορφώνονται δυναμικά. Το "On a Night Like This" γίνεται φουτουριστική techno οδύσσεια. Το "The Locomotion" –«Από έναν μακρινό τόπο… που λέγεται 80s!»– διατηρεί το kitsch στοιχείο του αλλά αποκτά clubby χαρακτήρα. Το "Spinning Around" επιστρέφει ως piano house remix, σαν επανεκκίνηση του απόλυτου comeback anthem.

Και κάπου εκεί, στην πιο μαγική στιγμή της βραδιάς, σηκώνεται η ομίχλη, πέφτει το φως, και η Kylie βγαίνει με μαύρη και χρυσή κάπα για να τραγουδήσει το "Confide In Me" –το απόλυτο dark pop διαμάντι της– ως heavy, επική doom metal μπαλάντα. Τρέλανέ μας Kylie! 

Η περιοδεία αυτή έρχεται μετά από μια σειρά θριάμβων: το βραβείο Global Icon στα Brit Awards, ένα δεύτερο Grammy για το "Padam Padam" και μία κριτική του Guardian: «Πρόκειται για μια συναρπαστική επανεφεύρεση μιας θεότητας της ποπ». Παράλληλα, η Kylie παίζει στο Netflix, στο αστυνομικό θρίλερ "The Residence", όπου υποδύεται… την Kylie Minogue σε δείπνο συμφιλίωσης μεταξύ ΗΠΑ και Αυστραλίας. Ένα έγκλημα, δύο όροφοι πάνω, και η Kylie, ανάμεσα στους υπόπτους. Meta και camp όσο δεν πάει.

Η queer rave ενέργεια της Tension Tour έχει κάτι το ενσυνείδητα εορταστικό και απελευθερωτικό. Όπως περιγράφουν κάποιοι από το κοινό, δεν είναι απλώς ένα dance floor, αλλά ένα safe space. Ένας χώρος όπου μπορείς να φοράς ό,τι θες, να χορεύεις όπως θες, να ουρλιάζεις στίχους του "Spinning Around" και να δακρύζεις στο "Say Something" χωρίς να ντρέπεσαι. 

Η Kylie και τα ντουέτα της

Δεν είναι τυχαίο που έχει κάνει μερικά από τα πιο συγκλονιστικά ντουέτα της ποπ ιστορίας. Ούτε που είναι η πιο αγαπημένη πολλών καλλιτεχνών. Από τον Nick Cave και το στοιχειωτικό “Where the Wild Roses Grow”, μέχρι τον Robbie Williams, τους Pet Shop Boys, τους Scissor Sisters και τον Jason Donovan, η Kylie Minogue είναι το κοινό έδαφος που ενώνει αντίθετους κόσμους. Την αγαπούν οι ποπ σταρ γιατί έχει τη λάμψη. Την αγαπούν οι πιο σκοτεινοί, εναλλακτικοί καλλιτέχνες γιατί έχει την ψυχή. Σε κάθε συνεργασία της ενώνει, αφήνει χώρο και δεν κυριαρχεί. Καμία άλλη δεν το κάνει τόσο γλυκά και τόσο αβίαστα.

Στην Αθήνα, η Kylie θα μοιραστεί τη σκηνή με τη Loreen –μια άλλη queer ιέρεια που κουβαλάει Eurovision θριάμβους και σκοτεινή εσωτερικότητα. Είναι σπάνιο να μπορείς να πεις ότι θα ζήσεις κάτι που έχει ζήσει το Hyde Park και τα gay clubs της Νέας Υόρκης. Αλλά να που έρχεται. Padam, darling. Θα είμαστε όλοι εκεί.