Πέθανε μόλις στα 30 του χρόνια, όμως ο φωτογράφος Tony Ray-Jones πρόλαβε να ταξιδέψει στην Αγγλία για να απαθανατίσει έναν τρόπο ζωής που σταδιακά εξαφανιζόταν μαζί με το τέλος της δεκαετίας του '60.
«Η φωτογραφία μπορεί να γίνει καθρέφτης και να αντανακλά την ζωή όπως είναι. Αλλά πιστεύω επίσης πως ίσως είναι πιθανό να περπατήσει κανείς πάνω στον καθρέφτη, όπως η Αλίκη, και να ανακαλύψει έναν άλλο κόσμο με την κάμερά του», είχε πει ο ίδιος ο φωτογράφος.
Η νέα έκθεση The English Seen by Tony Ray-Jones που θα τρέχει μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου του 2019 στο Martin Parr Foundation στο Μπρίστολ επικεντρώνεται στο έργο του ντοκιουμαντερίστα φωτογράφου. Οι φωτογραφίες της έκθεσης έχουν τραβηχτεί μεταξύ 1966-1969 και ο Jones σε αυτές κατέγραψε τις τότε κοινωνικές συνήθειες της Αγγλίας.
Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες υπήρξαν μέρος μιας επαναστατικής αλλαγής στη βρετανική φωτογραφία, τοποθετώντας την καλλιτεχνική ματιά πάνω από την εμπορική επιτυχία. Ο Ray-Jones δημιούργησε σύνθετες εικόνες σε ένα μοναδικό βρετανικό υπόβαθρο, στις οποίες ο χώρος μεταξύ των δομικών στοιχείων είναι το ίδιο σημαντικός με το ίδιο το κεντρικό θέμα τους.
Ο ίδιος ο φωτογράφος είχε σχολιάσει: «Προσπάθησα να δείξω την θλίψη και το χιούμορ στην γενική τρέλα που κυριαρχούσε στους ανθρώπους. Οι καταστάσεις είναι μερικές φορές διφορούμενες και μη πραγματικές, και οι αντιπαραθέσεις των στοιχείων φαινομενικά άσχετες. Κι όμως οι άνθρωποι είναι αληθινοί. Αυτό ελπίζω πως βοηθάει στο να δημιουργηθεί μια αίσθηση φαντασίας».
Στο καρναβάλι του Ίστμπερν, γύρω στο 1967.
Ημέρα ντέρμπι στο Ίπσομ, γύρω στο 1967.
Ταξίδι με πλοίο στο Μπίτσι Χεντ, 1967.
Σόου αλόγων στο Γουίντσορ, 1967.
Ραμσγκέιτ, γύρω στο 1968.
Καλλιστεία στο Νιούκει, γύρω στο 1967.
Αίθουσα χορού στο Μόρκαμπ, 1968.
Γιορτή των ανθρακωρύχων στο Ντέραμ, 1969.
Στην παραλία του Μπράιτον, γύρω στο 1967.
Χωρίς τίτλο, τέλη των 60s.
Ίτον, 1967.
Στο φεστιβάλ Isle of Wight, γύρω στο 1968.
Αυτοπροσωπογραφία, τέλη των 60s.
Πηγή: The Guardian
