Andor (Diego Luna) in Lucasfilm's ANDOR Season 2, exclusively on Disney+. ©2024 Lucasfilm Ltd. & TM. All Rights Reserved.
Πάμε από την αρχή. Τι κάνει ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα σπουδαίο; Και γιατί το ερωτηματικό επιμένει; Κάπου γύρω από τον αφηρημένο διαστημικό ορίζοντα της φαντασίας μας, υπάρχει μια σειρά που δεν πιστεύει σε ερωτήματα και απαντήσεις. Όχι τουλάχιστον πέρα από αυτά που κάνει και δίνει η ίδια. Η δεύτερη σεζόν του Andor αναπνέει – thank god- στο δικό της κόσμο. Τα τρία πρώτα επεισόδια το αποδεικνύουν. Και ευτυχώς για μας επιμένει σταθερά να κάνει το αυτονόητο, να σε κοιτάζει στα μάτια όταν σου λέει την αλήθεια (της)
ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕ ΑΠΑΝΩΤΆ SPOILER (μπορείς να επιστρέψεις εδώ αφού δεις τα επεισόδια, ή απλώς αν δεν σε νοιάζει)
Η πρώτη απολαυστικά ατελείωτη σεκάνς με την «απαγωγή» του εχθρικού σκάφους από τον διαστημικό Αυτοκρατορικό ναύσταθμο ξεκαθαρίζει ότι το χιούμορ ή η βαθιά λεπτή αντι- ηρωική ειρωνεία στις ατάκες και στις εικόνες θα συνεχίσουν να είναι αυτά που θα ισορροπούν -και θα επαναφέρουν- τα συναισθήματα όταν αυτά αρχίζουν να σκοτεινιάζουν. Όσο η βία και βαθιά ενσυναίσθηση θα συνεχίζουν να παλεύουν χωρίς νικητή ξανά και ξανά.
(L-R) Syril Karn (Kyle Soller) and Dedra Meero (Denise Gough)in Lucasfilm's ANDOR Season 2, exclusively on Disney+. ©2024 Lucasfilm Ltd. & TM. All Rights Reserved.
Ναι το χιούμορ θα σώσει τον κόσμο- εκεί που περιμένεις τον Cassian να διαθέτει σούπερ ικανότητες εκεί είναι που αυτός ψάχνοντας ένα νοητό εγχειρίδιο θα πατήσει την όπισθεν. Το είπαμε όταν συζητάγαμε με τεράστια χαμόγελα και τα κατορθώματα του πρώτου κύκλου. Στο Andor οι σούπερ ήρωες απουσιάζουν, εδώ ζουν κανονικοί άνθρωποι που προσπαθούν να βγάλουν άκρη σε ένα διαστημικό κόσμο που διαλύεται και μαυρίζει. Εδώ ζουν άνθρωποι που το καλό και το κακό μέσα τους είναι μια ζυγαριά που κανείς και κυρίως οι ίδιοι δεν ξέρουν προς τα που θα γύρει.
Ναι, όπως βεβαίως ανακαλύπτουμε εδώ, το χιούμορ μπορεί και να σε κάνει να ψάχνεις το κοντρόλ. Όταν χάνεται χωρίς σταματημό μέσα σε μια εύστοχα γελοία υπόθεση- οι ανεκπαίδευτοι «επαναστάτες» της χαμένης ζούγκλας μπορούν να είναι αστείοι για δύο λεπτά, άντε και άλλα δύο για να υποδείξουν αυτό που πάντα ξέρουμε, η αντίσταση μέχρι να πατήσει στα πόδια της και να οργανωθεί περνά από πολλά στάδια ανοησίας. Η απλωμένη όμως παρουσία αυτής της διαπίστωσης σε δύο ολόκληρα επεισόδια λυπάμαι δεν δικαιολογείται. Την ξεχνάω και προχωρώ- όλοι εξάλλου έχουν δικαίωμα σε ένα τόσο δα στραβοπάτημα.
(L-R) Dilan (Théo Costa Marini), Andor (Diego Luna) and Enza Rylanz (Alaïs Lawson) in Lucasfilm's ANDOR Season 2, exclusively on Disney+. ©2024 Lucasfilm Ltd. & TM. All Rights Reserved.
Και θα μείνω και πάλι στην ωραιότατη επικαιροποίηση που ξέρει να κάνει τόσο καλά. Η συγκέντρωση της ομάδας που θα καταστρέψει ένα ολόκληρο πλανήτη (Ghorman) και τις ξεχωριστές υφάνσεις που γεννιούνται εκεί από ξεχωριστές αράχνες εργάτριες, ακριβώς επειδή υπάρχει στο υπέδαφος του ένα διαστημικό πετρέλαιο – πες το και deep substrate foliated calcite – απαραίτητο για την κίνηση των σκαφών της Αυτοκρατορίας, θυμίζει πολλά σημερινά ανάλογα προβλήματα, και άλλα τόσα. Η αγαπημένη Dedra Meero είναι φυσικά ενταγμένη στην ομάδα και αυτό μας δίνει πολλές ελπίδες για το σωστό ρημαδιό που θα έρχεται.
Υπάρχουν πολλά για να διαλέξεις σε αυτά τα τρία πρώτα επεισόδια. Το art direction που έρχεται από άλλα επίπεδα – και κόσμους, την ζωηρή φινέτσα στην ενδυματολογία, τη γενναιοδωρία και απλωσιά στα πλάνα, τον εσωτερικό τρόπο με το οποίο στήνεται το παιχνίδι. Είναι κάποιοι που θα πουν πως βαρέθηκαν. Με τις φαινομενικά άκυρες αναλύσεις στις ιστορίες. Την απουσία κυνηγητού. Την έλλειψη μεγάλων μαχών- στο διάστημα. Την πολυλογία. Την απουσία ενός πιο αυξημένου volume στις χρονικές εντάσεις. Τους λείπει ο ανήλικος κόσμος τους. Αν θυμάσαι καλά όμως, και στο πρώτο κύκλο έτσι πήγε το παιχνίδι. Άφησε να ιστορία να δείξει τους πρωταγωνιστές της, να τους καταλάβεις, να βασιστείς πάνω τους για τη συνέχεια. Όπως έκανε πέρσι με τον έξοχο Diego Luna ως Cassian Andor.Όπως του επιτρέπει να κάνει και φέτος. Η σκηνή στο τέλος του τρίτου επεισοδίου, όταν η κάμερα πέφτει στα μάτια του και αυτός την επιβραβεύει με τα πιο διάχυτα βαθιά του συναισθήματα είναι όλα τα λεφτά.
Mon Mothma (Genevieve O'Reilly) in Lucasfilm's ANDOR Season 2, exclusively on Disney+. ©2025 Lucasfilm Ltd. & TM. All Rights Reserved.
Δύο όμως είναι οι νέοι χαρακτήρες που ξεχώρισαν σε αυτά τα τρία πρώτα δώρα- και ελπίζουμε σε ακόμη μεγαλύτερες στιγμές τους. Η Mon Mothma της Genevieve O’ Reilly είναι μια πανέμορφη, λαμπερή παρουσία- η iconic σκηνή του χορού στο τρίτο επεισόδιο της ανήκει- πρωτίστως όμως είναι αδιανόητα εξαίρετη σε ένα ρόλο που απαιτεί σιωπές, βλέμματα, άγαρμπες αναπνοές, μπλεγμένα όλα τους τόσο διακριτικά και ταυτόχρονα άτακτα, που να χρειάζεσαι επαναληψη για να δεις πως στο καλό το καταφέρνει. Το χαμόγελο της στον γάμο της κόρης της, μιας γυναίκας, μιας μητέρας που μόλις έγινε συνεργός σε ένα έγκλημα, είναι top of the tops. Η σειρά έχει εδώ την πρώτη δαγκωτή υποψηφιότητας της για ΕΜΜΥ
(L-R) Bix Caleen (Adria Arjona) and Andor (Diego Luna) in Lucasfilm's ANDOR Season 2, exclusively on Disney+. ©2024 Lucasfilm Ltd. & TM. All Rights Reserved.
Πάνω από όλα όμως αυτή που έδωσε το στίγμα-και το ήθος- του δεύτερου κύκλου είναι ο ρόλος της Bix (Adria Arjona) και το ηχηρό της «όχι» στην απόπειρα βιασμού της, σπρώχνοντας για πάντα σε απότομη ενηλικίωση τον διαστημικό παιδότοπο του Star Wars. Η βάναυσα τραυματισμένη γυναίκα του πρώτου κύκλου θα δεχτεί σεξουαλική επίθεση από ένα αξιωματικό της αυτοκρατορίας. Στην σκηνή δεν βλέπουμε γυμνό, ούτε σεξουαλική πράξη. Σωματικά όμως η ανατριχίλα της «επέμβασης», της καταπάτησης είναι εκεί. Και ξάφνου η λέξη βιασμός εμφανίζεται στην οθόνη- - he tried to rape me θα πει στα όρια της κατάρρευσης και έτσι ο μύθος γίνεται ντοκουμέντο και πολιτική δήλωση. Σε ένα κοινό που προτιμά της μισοσκότεινή ασφαλή ΠΓ βιαιότητα το Andor είπε τα πράγματα με το όνομα τους. Δεν υπονόησε. Δεν προσπέρασε. Ο βιασμός ως απόλυτη κατάχρηση βίας κυκλοφόρησε ανοιχτά στην οθόνη. Σε ένα σύμπαν δηλαδή που έδειχνε χαριτωμένα πριγκίπισσες με αλυσίδες χωρίς να πει καμία λέξη έρχεται τώρα μια σειρά από το ίδιο σύμπαν για να θυμίσει πως όταν η εξουσία κυριαρχεί χωρίς κανόνες το σώμα, και ιδιαίτερα το γυναικείο, γίνεται πεδίο μάχης. Τι χρειάζεται πράγματι για να γυρίσει ένα franchise τον εαυτό του ανάποδα; Μάλλον έναν σεναριογράφο που δεν χρωστάει τίποτα στο legacy, μια πλατφόρμα που δεν είναι το «ενήλικο» HBO και δεν παρεμβαίνει (τουλάχιστον όχι φανερά), και μια εποχή που δεν αντέχει άλλο την αποστείρωση. Η απάντηση του Tony Gilory στο πως επιτρέπεται να ειπωθεί κάτι τέτοιο σε αυτό το σύμπαν ήταν: «δεν μπορείς να αποστρέφεις το βλέμμα σου, δεν μπορείς να μιλήσεις για πόλεμο χωρίς να μιλήσεις για τη βία που πραγματικά τον συνοδεύεi».
Το Andor και φέτος δεν θα σου ζητήσει να διαλέξεις πλευρά. Απλά σε βοηθά να καταλάβεις γιατί τη διάλεξες. Και να ρωτήσεις τον εαυτό σου τι είσαι πρόθυμος να δώσεις για αντίτιμο σε ένα κόσμο λιγότερο σάπιο. Η περισσότερο.
Γιατί η επανάσταση δεν θα έρθει τελικά με τα μαγικά φωτόσπαθα των παιδικών ονείρων. Θα έρθει με θλίψη στα μάτια και ιδρώτα στα χέρια. Και ίσως αν είμαστε και λίγο τυχεροί με ένα χορό.
