Με καταγωγή από το χωριό Μαργαρίτες του Ρεθύμνου Κρήτης και παππού τεχνίτη της κεραμικής, η Ελευθερία Δροσάκη υπηρετεί αδιαλείπτως επί 70 χρόνια μια παράδοση που άνθισε στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο εδώ και χιλιάδες χρόνια: την Καλλιτεχνική Κεραμική.
Η ζωή της καθορίστηκε από την αγάπη της για τον πηλό, την αμέσοτητα της έκφρασης που προσφέρει το μέσο, αλλά και τον τολμηρό χαρακτήρα της που την ώθησε στην αντίσταση τα σκληρά χρόνια της εμπόλεμης Ελλάδας. Η κ. Δροσάκη κατέγραψε την εμπειρία της από τον πόλεμο, την κατοχή και την αντίσταση μέσα από τις σελίδες του Εν Θεσσαλονίκη… (εκδ. Εντός, 1985). Η μαρτυρία της αποτελεί ντοκουμέντο για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Θεσσαλονίκη, την πόλη που μεγάλωσε. Πλάθοντας και απεικονίζοντας με τη ζωγραφική της ανθρώπινες φιγούρες στα πρότυπα της αρχέτυπης Γεωμετρικής τέχνης, αγωνίστηκε έτσι ώστε η κεραμική να αποτυπωθεί στη συνείδησή μας, ως μια αυθόρμητη και διαισθητική συνέχεια της ελληνικής προϊστορίας και αρχαίας ιστορίας, στη βάση της ανθρωποκεντρική και μυθολογική.
Κεραμικές τοιχογραφίες ή πίνακες με κεραμικό πλακάκι, κεραμικά πιάτα, αγγεία και γλυπτά με διακοσμητικά στοιχεία όλων των εποχών και περιόδων (Νεολιθική, Κυκλαδική, Μινωική, Αχαϊκή, Κλασική του 5ου αιώνα, Ελληνιστική, Βυζαντινή) μαζί με αυτοβιογραφικές αναφορές της καλλιτέχνιδας, περιέχονται στο λεύκωμα Ελευθερία Δροσάκη: 70 χρόνια αγώνας για την Κεραμική Τέχνη, τη Ζωγραφική και τη Λογοτεχνία του Γιάννη Παπανικολάου (εκδ. Gutenberg, 2014).
