Σου ’χει ξανασυμβεί. Να κοιτάς κάτι αλλόκοτο και να λες «αυτό κάπου το ξέρω». Κάποτε είδαμε όνειρο ότι ήμασταν στο Πεδίον του Άρεως και κυκλοφορούσαν γύρω μας ρομποτικές νυχτερίδες, ψηφιακοί σαμάνοι, κουκουβάγιες που μπλέκουν τη νύχτα με τη μέρα και θεές-μητέρες που προσγειώθηκαν από διαστημική αρχαιολογία. Τώρα, αυτό το όνειρο επιστρέφει, κι αυτή τη φορά, είναι πιο αληθινό από ποτέ.
Τα Plásmata 3: We’ve met before, haven’t we? είναι το μεγάλο comeback της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στο αθηναϊκό πράσινο, εκεί που το πραγματικό και το τεχνητό ανταλλάσσουν βλέμματα και το πάρκο γίνεται σκηνή για το αλλόκοτο, το φαντασιακό, το ωραία αταξινόμητο. Από 27 Μαΐου έως 15 Ιουνίου, με ελεύθερη είσοδο και με καθημερινές δράσεις από τις 18:00 ως τις 23:00, οι φυλλωσιές του Πεδίου γεμίζουν ήχους, προβολές, περφόρμανς και έργα που δεν ξέρεις αν σε κοιτάνε ή σε θυμούνται.
Πεδίον του Άρεως
Τα Plásmata 3 δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στον πανηγυρικό και συμβιωτικό χαρακτήρα μιας γιορτής στον δημόσιο χώρο. Όπως κάθε έργο που τοποθετείται στον χώρο του Πάρκου είναι σαν να φυτρώνει από αυτό, δράσεις όπως μουσικές εκδηλώσεις, εργαστήρια καινοτομίας με επιχειρήσεις και ομάδες της γειτονιάς, φαγητό, ραδιοφωνικές εκπομπές, ομιλίες και προβολή ταινιών συνιστούν τη ραχοκοκαλιά των φετινών Πλασμάτων. Αντίστοιχα και τα έργα της έκθεσης, ως κορμός αυτής της γιορτής, «ριζώνουν» στο πάρκο. Νέες αναθέσεις μαζί με έργα από τη συλλογή του Ιδρύματος Ωνάση, νέες δημιουργίες καλλιτεχνών από τα προγράμματα ONX και AiR, μαζί με έργα γνωστά που αγαπάμε, αλλά και με όσα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συνυφαίνουν τα φετινά Plásmata.
Efi Gousi - Tectonic Riders - Plasmata 3
Όπως σημειώνει και η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια της Στέγης, τα Plásmata είναι μια «γιορτή του δικαιώματος στην τεμπελιά και την απραξία, της ανακουφιστικής δύναμης της συνύπαρξης». Και έτσι ακριβώς είναι: 25 καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο στήνουν ένα τοπίο ονειρικής ασυνέχειας, όπου μπορείς να καθίσεις σε σεζλόνγκ και να αγναντέψεις έναν punk Παρθενώνα, να δεις ένα αγροτικό φορτηγάκι να γίνεται τοτέμ ή να σταθείς μπροστά σε μια σκάλα που δεν οδηγεί πουθενά, βλέποντας έναν άνθρωπο να ανεβαίνει χωρίς τέλος. Θες να δεις τα έργα που θα μας πλανέψουν, λίγες μέρες πριν αρχίσει η γιορτή των Πλασμάτων στο πάρκο;
Manousos Manousakis -Neighbors - Plasmata 3
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν: η queer αρχαιολογία του Ανδρέα Αγγελιδάκη, το post-αποκαλυπτικό τελετουργικό της Έφης Γούση, το «Mother» της Ναταλίας Μαντά – ένα γλυπτό που μοιάζει εξίσου αρχαίο και εξωγήινο. Οι The Callas ειρωνεύονται το αιώνιο ελληνικό καλοκαίρι, ενώ η Janis Rafa βάζει ένα ζώο να κοιτάει κατάματα τις σχέσεις εξουσίας και φροντίδας. Ο DIONYSIOS φτιάχνει μνημείο με καρότσα, ο William Kentridge παρελαύνει με σκιές, η Κατερίνα Κομιανού κινηματογραφεί την αστική μελαγχολία με super 8, και η Martyna Marciniak ξεγυμνώνει τη δύναμη της εικόνας με έναν Πάπα-Balenciaga.
Τα Plásmata 3 δεν ζητούν από σένα τίποτα. Ούτε ταυτότητα, ούτε εισιτήριο, ούτε συναίνεση στη λογική. Μόνο να κάνεις μια παύση, να μπεις στο πάρκο και να θυμηθείς πώς είναι να πιστεύεις. Σε τι; Στα πλάσματα, στις συμπτώσεις, στη δυνατότητα να ξανασυναντηθούμε σε μια γιορτή που μοιάζει να υπήρξε πάντα. Ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρ@ αν την είδες ή τη φαντάστηκες.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Ανδρέας Αγγελιδάκης, Ziad Antar, Yoann Bourgeois, The Callas, DIONYSIOS, John Fitzgerald & Godfrey Reggio, Pierre-Christophe Gam, Moritz Simon Est, Έφη Γούση, Joana Hadjithomas & Khalil Joreige, Botao ‘Amber’ Hu, Jiabao Li & Matt McCorkle, Noemi Iglesias Barrios, Kalos&Klio, William Kentridge, Αίας Κόκκαλης, Κατερίνα Κομιανού, Μανούσος Μανουσάκης, Ναταλία Μαντά, Martyna Marciniak, Μαρία Μαυροπούλου, Τζάνις Ράφα, Andreas Wannerstedt, Robert Wilson.
Καλλιτεχνική Διεύθυνση – Επιμέλεια: Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Εκτελεστικός Διευθυντής: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
General Manager: Πρόδρομος Τσιαβός
Σχεδιασμός Έκθεσης: Λουκάς Μπάκας
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
