Creativity that works. Αυτή η φράση που συνοδεύει το λογότυπο του ομίλου AKTO φαίνεται να συμπυκνώνει όλη τη διαδρομή του κολεγίου και να διαχέεται ως φιλοσοφία στα εγκαίνια της ετήσιας έκθεσης των σπουδαστών του ΑΚΤΟ Θεσσαλονίκης που πραγματοποιήθηκαν στις 30 Ιουνίου στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του λίγο πιο έξω από το κέντρο της πόλης.
Σπουδαστές, καθηγητές, γονείς αλλά και απλοί επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να παρευρεθούν σε μια ιδιαιτέρως γιορτινή αλλά και αρκετά χαλαρή ατμόσφαιρα που προσέφερε το ιδανικό πλαίσιο για να παρατηρήσει κανείς τα έργα των μαθητών που βρίσκονταν εκτεθειμένα ανά διδακτικές ενότητες στον πρώτο όροφο και τον δεύτερο όροφο του κτιρίου, καλύπτοντας μια ευρεία γκάμα ειδικοτήτων γύρω από τον σχεδιασμό ως Τέχνη αλλά και ως λειτουργικό εργαλείο. Πρακτική εφαρμογή στην Ειδικότητα, Ψηφιακή εικονογράφηση, Σχεδιασμός Οπτικής Επικοινωνίας, Web design, animation & interactive media, Fashion Design, Φωτογραφία, Διαφήμιση, Αρχιτεκτονικό Σχέδιο, ήταν μερικοί μόνο από τους τίτλους των επιμέρους εκθέσεων οι οποίοι αποτελούν και μαθήματα της σχολής ΑΚΤΟ. Αν και η εξοικείωση με τους όρους αυτούς και το τι πράγματι αντιπροσωπεύει ο καθένας δεν είναι αυτονόητη για έναν μη-μυημένο στην κουλτούρα του σχεδιασμού, η έκθεση αυτή άνοιξε τις πόρτες της αλλά και την προοπτική όσων είχαν την ευκαιρία να δώσουν το παρών. Ανάμεσα σε αυτούς και η Popaganda που είχαμε την τύχη να μιλήσουμε και να μάθουμε απευθείας από τους ειδικούς.
«Ο ΑΚΤΟ είναι ένας εκπαιδευτικός οργανισμός που έχει εξειδίκευση στις εφαρμοσμένες Τέχνες και αυτό που κάνουμε σήμερα είναι μια γιορτή δημιουργίας όλου του παραγόμενου έργου των σπουδαστών που προέκυψε μέσα στην ακαδημαϊκή χρονιά από projects και συνεργασίες, από όλα τα προγράμματα σπουδών που προσφέρονται στον ΑΚΤΟ. Τα έργα είναι των σπουδαστών και θα παραμείνουν στην έκθεση που έχει διάρκεια μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη, ενώ κάποια από αυτά μένουν και καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς ώστε να αποτελέσουν και μια σπουδή για τους επόμενους που θα χρειαστεί να παράξουν κάτι αντίστοιχο. Eίναι το απτό παράδειγμα για το πώς μπορεί να γίνει κάποιος πολύ δημιουργικός μέσα από ένα πρόγραμμα σπουδών και να διδαχθεί τον τρόπο με τον οποίο θα είναι ικανός να επικοινωνεί σωστά τις ιδέες του», επεσήμανε η κ. Φουρτούνη, στέλεχος διοίκησης και συντονίστρια της Σχολής.
«Σ' αυτή την καλλιτεχνική κλιμάκωση όπως αντικατοπτρίζεται μέσα από τα έργα της έκθεσης, μπορούμε να δούμε όλη τη διαδρομή από την εισαγωγή, μέχρι την αποφοίτηση από μια σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο χώρο του design. To σημαντικότερο προσφερόμενο στοιχείο πέρα από την πρακτική εφαρμογή, είναι η άρτια θεωρητική κατάρτιση και αυτό διαφαίνεται και στα εκθέματα. Ο σπουδαστής έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει σε όλα τα εργαλεία και τους τρόπους διδασκαλίας της Σύνθεσης. Είναι απαραίτητο να είναι ενημερωμένος και σε ιστορικό και σε σημειολογικό επίπεδο για αυτό το οποίο κάνει ώστε να παράξει το επιθυμητό αποτέλεσμα» σχολίασε ο ακαδημαϊκός υπεύθυνος του κλάδου γραφιστικής, κ. Θεοδώρου, που είχε μόλις έρθει από την Αθήνα ακριβώς για τα εγκαίνια της έκθεσης.
Και πράγματι, γυρνώντας κανείς από δωμάτιο σε δωμάτιο, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει τα έργα των παιδιών, ερχόταν αντιμέτωπος ακριβώς με αυτό. Τη θεωρητική επάρκεια του αντικειμένου ως αναγκαιότητα για το δημιουργικό αποτέλεσμα που φτάνει στον «μέσο κοινό» αποδέκτη. Σχήματα γραμμικά, σε κολλάζ, θεματικές που προσφέρουν σίγουρα οπτική ευχαρίστηση, αποτέλεσαν ένα πρώτης τάξεως παράδειγμα για την πιο ουσιαστική επαφή μας με ό,τι αποτελεί την «οπτική επικοινωνία». «Το θέμα είναι να αφήσεις τον σπουδαστή ελεύθερο να εκφραστεί υπερβαίνοντας την τετριμμένη φόρμα, μέσα από το πλαίσιο και τα εργαλεία που του δίνονται» μου επεξήγησε ο κ. Θεοδώρου και πάλι που αυτή τη φορά διατέλεσε το ρόλο του μεσάζοντα μεταξύ της υποφαινόμενης και των έργων. «Ένας από τους στόχους -στον οποίο συμβάλλει η θεωρητική ενδυνάμωση- είναι η κατανόηση της πολιτισμικής αναγκαιότητας του επαγγέλματος. Το design χρειάζεται το πολιτισμικό υπόβαθρο για να υπάρξει, είτε αυτό πρόκειται για αφίσα, είτε για διαφημιστικό μήνυμα, είτε για οτιδήποτε. Σύντομα η ιστορία της Τέχνης θα περιέχει και το design, καθώς μέσω των σχεδιαστικών επιλογών μπορεί κάποιος να αφουγκραστεί την κουλτούρα, το χρονικό και ιστορικό πλαίσιο που το γέννησε».
Στα μισά περίπου της βραδιάς, όλοι οι χώροι πλέον της έκθεσης ήταν γεμάτοι από παρουσίες που -κακά τα ψέματα- αποτελούν συνήθως έναν ακόμη καλό λόγο να πας σε μια έκθεση που έχει να κάνει με οποιαδήποτε καλλιτεχνική δημιουργία και να σε κάνει να αναρωτηθείς πώς θα ήταν να είσαι μέρος ενός τέτοιου κόσμου. Φρέσκα πρόσωπα, φευγάτα βλέμματα, εκκεντρικές παρουσίες, ανεπιτήδευτες κινήσεις. Την προσοχή μου τράβηξε κάποια στιγμή ένα έργο που έμοιαζε με ρολόι τοίχου έχοντας έναν άξονα που στην άκρη του σχηματιζόταν το αγγλικό "O" και γυρνούσε κυκλικά γεμίζοντας τα κενά των λέξεων και σχηματίζοντας τη φράση "What goes around, comes around". Αναμφισβήτητα ιδιαίτερο, δεν άργησα να εντοπίσω τη δημιουργό του, σπουδάστρια επίσης στον ΑΚΤΟ, Αλεξάνδρα Παρρή που προσφέρθηκε επίσης να με ξεναγήσει και να μου εξηγήσει -όσο μπορεί να είναι αυτό δυνατό-μερικές από τις δημιουργίες αλλά και το πνεύμα που μπορεί να διαπνέει ένα έργο, καθώς ορίζεται από ένα συγκεκριμένο σκοπό τον οποίο καλείται να εκπληρώσει. «Έχεις να πεις μια ιστορία. Αλλά είναι το συγ-κείμενο αυτό που θα την αφηγηθεί εν προκειμένω. Εγώ είμαι στο γραφιστικό τομέα και αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι να αναδείξουμε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος με έναν διαφορετικό τρόπο, πέρα από τον κλασικό, δηλαδή του ευθέως μηνύματος στον αποδέκτη» μου επεξήγησε παρουσιάζοντας μου ένα project που αφορούσε στο διαφημιστικό μήνυμα μιας μπαταρίας, αλλά και μια αφίσα για το ΚΕΘΕΑ. «Είναι δικές μας πρωτοβουλίες και είμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε».
Από τον σχεδιασμό για κινητά τηλέφωνα, apps και gadgets, μέχρι επιτραπέζια παιχνίδια ξύλινα, ή σε ανανεωμένες εκδοχές (πάντα θα ήθελα να παίξω μια "Monopoly magic") ήταν απόλυτα σαφές ότι οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτά τα projects χρησιμοποίησαν πολλή φαιά ουσία και φαντασία για να παντρέψουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και τη δημιουργία με τη λειτουργικότητα. «Το πώς σχεδιάζεις είναι το εύκολο. Το γιατί είναι το δύσκολο. Το να μάθεις να σκεφτείς διαφορετικά, να μπορέσεις να βρεις τη λύση σε ένα πρόβλημα. Στο design υπάρχει πάντα ένα πρόβλημα και πρέπει να βρεις τη λύση. Στην επικοινωνία είναι η επικοινωνία. Στο βιομηχανικό design είναι η χρηστικότητα. Δεν είναι ανάγκη η καλαισθησία για το design. To design είναι χρηστικό, είναι λειτουργικό. Οτιδήποτε είναι λειτουργικό στη φύση είναι και καλαίσθητο. Το αντίθετο δεν ισχύει. Αν ο νους σου είναι να κάνεις απλά κάτι καλαίσθητο, θα κάνεις σπίτι στο οποίο δε θα ανοίγουν οι πόρτες», μου επικύρωσε ο κ. Μεταλληνός, graphic designer και καθηγητής του ΑΚΤΟ.
Oι συζητήσεις και οι αναζητήσεις σχετικά με το χώρο του design συνεχίστηκαν λίγο ακόμη μέχρι να καταλάβει τον κεντρικό χώρο της δεξίωσης, μια φωταγωγημένη αυτοσχέδια πασαρέλα την οποία κατέλαβαν τέσσερα μοντέλα που παρουσίασαν εναλλάξ τις δημιουργίες των σπουδαστών του τμήματος fashion design, αποτελώντας σίγουρα το big thing της βραδιάς κορυφώνοντας το τέλος της μέσα σε πλήθος χειροκροτημάτων και επευφημιών, τόσο για το παραγόμενο αποτέλεσμα όσο και για το γεγονός αυτό καθαυτό. Ίσως και με κάποιο κρυφό θαυμασμό για τα ευλύγιστα κορίτσια με τις εκκεντρικές -για πολλούς-δημιουργίες που μπόρεσαν να ισορροπήσουν επιτυχώς πάνω σε ριψοκίνδυνες γόβες και πλατφόρμες.
Σε κάθε περίπτωση, αν τα εγκαίνια μιας έκθεσης οριοθετούν με κάποιο τρόπο την πορεία της και προοικονομούν την επιτυχία της, τότε αναμφίβολα η πόλη της Θεσσαλονίκης έχει ένα ακόμη "must do" να προτείνει. Τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβρη.
