«Το μεν εστίχθαι ευγενές κέκριται, το δε άστικτον αγεννές», έγραφε ο Ηρόδοτοςγια τους Θράκες, οι οποίοι ταύτιζαν τη δερματοστιξία με την ευγενική καταγωγή. Η προτομή του αρχαίου Έλληνα ιστορικού με τα λόγια του ήταν πάνω σ’ ένα από τα μπάνερ που δέσποζαν στην Αποθήκη Γ’ του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης, ανάμεσα σε ζωγραφισμένα με το χέρι σώματα.
Στο ισόγειο και στον – ανυπόφορα ζεστό – όροφο της Αποθήκης εγκαταστάθηκαν για τρεις μέρες δεκάδες tattoo artists και πάνω στο σάρκινο καμβά των μοντέλων τους επιδείκνυαν τη ανεξίτηλη τέχνη τους. Γυμνά χέρια, πλάτες, μπούτια, γάμπες και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς ήταν καλυμμένα με περίτεχνα τατουάζ σε πολύπλοκα σχέδια και σχήματα. Σφιγμένα δόντια για τα «δύσκολα» σημεία, βαζελίνη και ζελατίνα για όσους βαρούσαν επί τόπου και ένα συνεχόμενο μπζζζζζ από τα μηχανάκια των καλλιτεχνών απλωνόταν στο χώρο. Στη μέσα σκηνή διαγωνισμοί μοίραζαν βραβεία στους καλλιτέχνες, ενώ έξω είχε στηθεί ένα υπαίθριο πάρτι μαζί με τα απαραίτητα ενός tattoo lover από μηχανές Harley Davidson μέχρι και κομμωτήριο on the spot για ένα γρήγορο φρεσκάρισμα. Το Thessalonink τα είχε όλα. Περιμένουμε το επόμενο.