Καθαρή γραμμή και λεπτές εκπλήξεις σε ένα ανανεωμένο διαμέρισμα στο Χαλάνδρι

Σε ένα συγκρότημα κατοικιών στο Χαλάνδρι, το οποίο αποτελείται από δύο όμοιες πολυκατοικίες με κοινόχρηστο χώρο πολλαπλών χρήσεων στο ισόγειο, βρίσκεται ένα ευρύχωρο διαμέρισμα. Το συγκρότημα σχεδιάστηκε το 1972 από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Βικέλα. Το έργο της ανακαίνισης του εν λόγω διαμερίσματος, που υπογράφει η αρχιτέκτονας Κατερίνα Σελέκου, πραγματοποιήθηκε με σκοπό την προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες των ιδιοκτητών του.

Μεγάλο προτέρημα του διαμερίσματος είναι η διαμπερότητά του, που γίνεται αντιληπτή στον χώρο καθιστικού-τραπεζαρίας. Πρόκειται για έναν χώρο ευήλιο και ανοιχτό και στις δύο πλευρές του κτιρίου (βορρά και νότο), με μπαλκόνι στην κάθε πλευρά.

Σκοπίμως λοιπόν, η καθαίρεση των εσωτερικών τοίχων, για να αντικατασταθούν με διαχωριστικές κατασκευές που εξυπηρετούν νέες λειτουργίες, δεν αλλοίωσε τη βασική διαρρύθμιση της κατοικίας.

Το χολ ενοποιεί την είσοδο με τον χώρο του καθιστικού και της τραπεζαρίας, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκαν χώροι αποθήκευσης, ένα εντοιχισμένο έπιπλο με κάθισμα στην είσοδο και ένα wc.

Η κουζίνα, λουσμένη με το νότιο φως, είναι το πρώτο δωμάτιο που αντικρίζει κάποιος μπαίνοντας.

Σε όλο το διαμέρισμα, το δάπεδο καλύφθηκε από laminate σε απόχρωση ανοιχτού δρυ. Στην κουζίνα επιλέχθηκε ένας διακριτικός χαλαζίας σε μπεζ απόχρωση που συμπλήρωσε τη γήινη παλέτα.

Ο δρυς χρησιμοποιήθηκε σε έπιπλα και σε λεπτομέρειες στις οποίες υπήρξε η επιθυμία να δοθεί έμφαση, όπως στη νησίδα της κουζίνας και τον πάγκο του καφέ, στο έπιπλο και την πόρτα της εισόδου.

Οι καμπύλοι τοίχοι στους κοινόχρηστους χώρους δίνουν ένα αρμονικό αισθητικό αποτέλεσμα. Υαλότουβλα χρησιμοποιήθηκαν σε λουτρό και WC, για να φωτίσουν αυτοί οι ενδιάμεσοι χώροι στους οποίους δεν υπήρχε παράθυρο.

Επιθυμία των ιδιοκτητών ήταν ένα ήρεμο και minimal αισθητικό αποτέλεσμα. Γι' αυτόν τον λόγο επιλέχθηκαν εντοιχισμένες ντουλάπες, κρυφόπορτες και ξυλουργικά στην ίδια off white απόχρωση με τους τοίχους.

Η πλευρά των υπνοδωματίων επανασχεδιάζεται, προκειμένου το κάθε υπνοδωμάτιο να έχει το δικό του λουτρό, ντουλάπες και γραφείο ή μπουντουάρ.

Η κύρια κρεβατοκάμαρα ακολούθησε αυτή τη χρωματική παλέτα, με πλακάκι με όψη travertino στο λουτρό της, ενώ η δεύτερη κρεβατοκάμαρα διαφοροποιήθηκε με έντονο το μπλε στοιχείο - τόσο στα ξυλουργικά του όσο και στο χώρο του λουτρού.