Εκεί που νόμιζες ότι ξέρεις κάποιον, κάνει την έκπληξη 1. προς κατεύθυνση ευχάριστη (το ευκταίον) 2. προς κατεύθυνση δυσάρεστη (το σύνηθες). Ξεκίνησα με κάτι πολύ βαρύ και σοβαρό, μια αλήθεια της ζωής αν θέλετε, μόνο και μόνο για να πω ότι γνωρίζαμε τη Βενετία (ένα λάικ παρακαλώ) που σχεδιάζει, αλλά ότι είχε τέτοια κλίση το styling, το art direction, τη φωτογραφία και το ΜΑΚΙΓΙΑΖ, δεν είχαμε ιδέα. Τα νέα κομμάτια που σχεδίασε και έραψε η ίδια, και τα οποία αποφάσισε να είναι late 60s-70s (καθότι τις δύο προηγούμενες δεκαετίες τις έχει τερματίσει), τα φωτογράφισε στο μαγαζάκι μας το Barrett (όλα κονσεπτικά είναι, 70s η Βενετία, 70s o Syd, κάτσε να δούμε πόσες φορές θα πω 70s ακόμα μέχρι να τελειώσω) φτιάχνοντας μόνη της από το μηδέν ένα ολόκληρο DIY editorial, τόσο DIY που χρησιμοποίησε τις φίλες της (=εμάς) αντί μοντέλων. Σας έχω πει πως σε φωτογραφίσεις και κόκκινα χαλιά το styling και ο σωστός φωτισμός μετράνε πιο πολύ από οτιδήποτε, και αυτή είναι μια περίπτωση σωστής επιμέλειας. Η έμπνευση κινήθηκε μεταξύ των πιο flamboyant στιγμών του Mick Jagger, ας πούμε, και του καυτού χορευτικού ντουέτου Μαρίας Ιωαννίδου-Βαγγέλη Σειληνού στις μεγάλες επιτυχίες του auteur Δαλιανίδη – τα δε υλικά έχουν αρχηγό το βελούδο και ό,τι δεν είναι μονόχρωμο είναι pasiley. Δηλαδή, παιδιά, λαχούρι, δεν είμαστε τίποτα σνομπ εδώ να μιλάμε μόνο αγγλικούλια.
Τα crop tops της Βενετίας, αλλά και ό,τι άλλο φτιάχνει, μαζί και αυτές οι φούστες από δερματίνη για τις οποίες πιστέψτε το, με έχουν ρωτήσει στον δρόμο, είναι εδώ και περιμένουν να τους δώσετε ένα ζεστό σπίτι. Τα ρούχα που χρησιμοποιήθηκαν για την ατμόσφαιρα, που λέμε, δηλαδή γούνες, τυρμπάν, πλατφόρμες, φουλάρια, είναι από την ντουλάπα της που κρίνεται κάπως ανεξάντλητη. Αν από όλα αυτά που έγραψα, αλλά και κοιτώντας τις φωτογραφίες, αυτό που σκέφτεσαι είναι ΜΑΚΙΓΙΑΖ, ναι, αυτό (πρέπει να) είναι η νέα της καριέρα.
Επίσης αν θες να κυκλοφορώ μόνο με τουρμπάνι στο εξής δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ μαζί σου.
Πολύ ακόμα μόδα από τη Χρύσα Οικονομοπούλου στο www.fashionism.gr
