
Στον ήσυχο και πανέμορφο κόλπο της Μαλτεζάνας (Ανάληψη) στην Αστυπάλαια, λίγο πιο πάνω από τον μώλο, το μίνι μάρκετ και το αγαπημένο εστιατόριο “Αλμύρα”, βρίσκεται τα τελευταία 36 χρόνια το “Καφεγλυκατζίδικο Μαρίνος”.
Ένα μέρος ειδυλλιακό, με μπουκαμβίλιες, ζωγραφιές στους τοίχους, τις καρέκλες, τα τραπεζάκια αλλά και δώρα και είδη λαϊκής τέχνης προς πώληση από τα χεράκια της Ελένης και φυσικά… 25 γεύσεις μιλφέιγ από τα χεράκια του Μαρίνου.


Ο υπέροχος Μαρίνος.


Το 1989 ο Αστυπαλιώτης, Μαρίνος, ερωτεύτηκε μία Γερμανίδα τουρίστρια και το άνοιξαν μαζί, το 1997 χώρισαν και για έναν χρόνο το έτρεχε μόνος του. Το 1998 η Ελένη, η γυναίκα του σήμερα, που κατάγεται από την Πάτρα και ζούσε στην Αθήνα, πήγε να δουλέψει στο μαγαζί και γεννήθηκε ένας νέος έρωτας. Παντρεύτηκαν, έκαναν την Αργυρή και το μαγαζί δεν έχει σταματήσει να λειτουργεί από τότε. Κάθε καλοκαίρι η Αργυρή βοηθάει και αυτή στο μαγαζί, ενώ τον χειμώνα ζει στην Αθήνα. Ο Μαρίνος έχει και τα δικά του Μελίσσια και το μέλι είναι δικής του παραγωγής, το οποίο και είναι προς πώληση, αλλά και άλλα προϊόντα μέλισσας, όπως κεραλοιφή και πρόπολη.

Η φανταστική Ελένη με το αστείρευτο γέλιο της.




Προσπάθησα πολλές φορές να την τραβήξω με ανοιχτά μάτια αλλά δεν τα κατάφερα. Η γλυκιά μου Αργυρή.




Εκτός από τους καφέδες, τις λαχταριστές γεύσεις μιλφέιγ (μήλο-κανέλα, βανίλια, σοκολάτα, σοκολάτα πορτοκάλι, κεράσι, φράουλα, μάνγκο, ανανάς, μύρτιλο, φραγκοστάφυλο, βατόμουρο και πολλές ακόμα), θα φας και εκμέκ με ή χωρίς παγωτό, καταΐφι (απλό και σοκολάτα,), βάφλα με παγωτό αλλά και άλλα γλυκά ημέρας και βέβαια έχει και τα πρωινά του. Από γιαούρτι με φρούτα ή καρύδια και μέλι αλλά και φρέσκους χυμούς, μέχρι ομελέτες, σάντουιτς και χωριάτικα αυγουλάκια μάτια ή βραστά.




Τα μιλφέιγ του Μαρίνου, με την πιο αφράτη και κρατσανιστή σφολιάτα, έχουν δοκιμάσει και πολλοί διάσημοι. Από την Άννα Βίσση και τον Θάνο Μικρούτσικο, μέχρι την Ελένη Μενεγάκη και τον Χάρη Ρώμα. Ο τελευταίος μάλιστα εμπνεύστηκε τα χρώματα στο “Καφέ της Χαράς” από το, τότε, πολύχρωμο Καφεγλυκατζίδικο.

Αναμνήσεις και τα πολύχρωμα τραπεζάκια.

Περισσότερες αναμνήσεις.

Οέ, οέ, οέ, οέεεε.

Ο Μαρίνος μού δείχνει έναν χάρτη του 1945.