Ενδεχομένως κάποιοι από εσάς να έχετε δει φίλους και γνωστούς σας στο Facebook να δηλώνουν ασφαλείς, έπειτα από μία μεγάλη καταστροφή που συνέβη κάπου στον κόσμο μέσω μίας τυποποιημένης διαδικασίας του δικτύου. Το Safety Check αποτελεί μία λειτουργία που, κατά το Facebook, τα τελευταία δύο χρόνια έχει ενεργοποιηθεί (περισσότερα γι’ αυτό, σε λίγο) πάνω από 600 φορές, αριθμώντας περισσότερες από 1 δισ. επιβεβαιώσεις ότι οι χρήστες ήταν πράγματι εντάξει. Θεωρητικά και με βάση τα παραπάνω, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως δεν υπάρχει κάτι μεμπτό με το Safety Check: ίσα-ίσα που επιτελεί –μιας μορφής- κοινωνικό έργο, σωστά; Σωστά…;
Η αφορμή
Η κουβέντα για τη χρησιμότητα του Safety Check ξεκίνησε πριν λίγες μέρες, με αφορμή τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε σε 24όροφη πολυκατοικία του Λονδίνου. Μερικές μόνο ώρες μετά το συμβάν, το Facebook είχε ήδη αρχίσει να προτείνει σε χρήστες που βρίσκονταν σε «κοντινή» εμβέλεια να ενημερώσουν τους φίλους τους πως ήταν ασφαλείς, μόνο που αυτή τη φορά οι προθέσεις του αμφισβητήθηκαν. Προφανώς και δεν είναι κακό κάποιος να θέλει να ενημερώσει τους δικούς του ανθρώπους ότι είναι ασφαλής έπειτα από μία μεγάλη καταστροφή ή ένα γεγονός που τέλος πάντων συνέβη σε δημόσιο χώρο, μόνο που στην εν λόγω περίπτωση είχαμε να κάνουμε με μία πολυκατοικία και τίποτα παραπάνω.
Επιπρόσθετα, χρήστες ανέφεραν πως τα ξημερώματα και το πρωινό της 14ης Ιουνίου, το Facebook τους προέτρεπε να δηλώσουν ασφαλείς, δίχως να πτοείται από το γεγονός ότι εκείνοι βρίσκονταν έως και 8,5 μίλια (σχεδόν 13,5 χιλιόμετρα!) μακριά. Συνυπολογίζοντας την… επίκλησή του στο συναίσθημα αλλά και τη δυνατότητα προσθήκης μηνύματος που είχαν οι χρήστες, τότε η αμφισβήτηση των προθέσεων του Safety Check του Facebook δεν ακούγεται και τόσο παράλογη έτσι; Διότι με την ίδια ευκολία που κάποιος θα το χαρακτήριζε χρήσιμο, κάποιος άλλος θα μπορούσε να το θεωρήσει ως μία –ακόμα- προσπάθεια του δικτύου να κάνει τους χρήστες του να περάσουν ακόμα περισσότερη ώρα μαζί του –το περίφημο engagement που ίσως έχετε διαβάσει.
Το ότι συνέβη «στο Λονδίνο», δεν λέει απολύτως τίποτα: μιλάμε για μια πόλη 1.572 τετραγωνικών χιλιομέτρων με πληθυσμό που υπερβαίνει τα 8,5 εκατομμύρια. Για να καταλάβετε πως είχε περίπου η κατάσταση, σκεφτείτε να συνέβαινε κάτι σε μία πολυκατοικία στην Καλλιθέα και εσείς να ανησυχούσατε για έναν φίλο σας που βρισκόταν στην Αγία Παρασκευή. Και εν πάση περιπτώσει, αν κάποιος θεωρούσε μείζονος σημασίας την ενημέρωση των φίλων του στο Facebook περί της προσωπικής του υγείας και σωματικής ακεραιότητας, θα ανανέωνε το status του έτσι κι αλλιώς, σωστά; Το να βλέπει κανείς όμως φίλους και γνωστούς που τυχαίνει να ζουν στο Λονδίνο να δηλώνουν ασφαλείς, ε, όσο ‘ναι ευτελίζει την αξία του ίδιου του εργαλείου.
My love/hate with Facebook Safety Check continues. Ftr, I am 7 miles, an hour car, 45 mins by tube, or 2&1/2 hour walk from the fire. pic.twitter.com/LBHqDSTKoJ
— Bri Dehlinger (@BriDehlinger) June 14, 2017
Πώς ενεργοποιείται όμως;
Κατά το Facebook, το Safety Check ενεργοποιείται αυτόματα, βάσει του περιεχομένου που ανεβαίνει στο δίκτυο και τις αντιδράσεις της κοινότητας των χρηστών του. Για να γίνει κάτι τέτοιο, αρχικά θα πρέπει το όποιο γεγονός να καταγραφεί (το Facebook χρησιμοποιεί δύο πηγές, τις εταιρείες NC4 και iJET International) και εν συνεχεία να υπάρξει ένας επαρκής αριθμός συναφών δημοσιεύσεων από χρήστες εντός μίας συγκεκριμένης εμβέλειας. Το πόσο κοντά θα πρέπει να είναι, από εκεί και πέρα, κάποιος προκειμένου το Facebook να του προτείνει να χρησιμοποιήσει το Safety Check, παραμένει άγνωστο.
Το Facebook πήρε την απόφαση να ξεκινήσει την ανάπτυξη του Safety Check έπειτα από τον σεισμό και το καταστροφικό τσουνάμι στην Ιαπωνία το 2011, βλέποντας ότι οι ίδιοι οι χρήστες του έσπευδαν να ενημερώσουν για την ασφάλειά τους. Το πρόβλημα με τη χρήσιμη κατά τα άλλα λειτουργία, δεν είναι η χρήση αλλά η κατάχρηση και περιπτώσεις όπως αυτή της προηγούμενης εβδομάδας, φανερώνουν ξεκάθαρα ότι η ίδια η κοινότητα του δικτύου έχει απολέσει το μέτρο. Ναι, τα social media έχουν αλλάξει όχι μόνο τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας, αλλά ολόκληρη την καθημερινότητά μας: ας μην φτάσουμε όμως στο άλλο άκρο, σε περίπτωση που λόγου χάρη δεν έχουμε νέα από κάποιον για κάποιες ώρες ή και μέρες. Δεν υπάρχει λόγος υστερίας, έτσι;
Πώς το λέει μωρέ εκείνη η κλασσική πινακίδα; Keep calm and carry on…
