Δεν είναι ιδέα μου. Θα το έχετε παρατηρήσει κι εσείς -αν δεν έχετε κιόλας μυηθεί στην Καλλισθενική γυμναστική: Τα τελευταία χρόνια το είδος αυτό της αναερόβιας άσκησης μπαίνει στα γυμναστήρια αλλά και σε ορισμένα εναλλακτικά στούντιο άσκησης και αποκτά το φανατικό και ανομοιογενές κοινό του. Όλα τα φύλα και οι φυλές, παιδιά, νέοι και μεσήλικες, άνθρωποι με διάφορους σωματότυπους, με ή χωρίς αθλητικό προφίλ ασκούνται σκληρά με στόχο τη σωματική ενδυνάμωση. «Και την αυτοπεποίθηση», θα προσθέσει η φίλη μου, Σοφία, που, έχοντας κάνει έναν κύκλο σε εναλλακτικές μορφές άσκησης, σήμερα ορκίζεται στα οφέλη της Καλλισθενικής. (Ναι, περπατάει και σε στάση κατακόρυφου). Πώς προκύπτει η αυτοπεποίθηση; Με το σωματικό σθένος. Δεν είναι και λίγο να μεγαλώνεις χωρίς να χάνεις μυϊκό τόνο και δύναμη και να αποκτάς στη μέση της ζωής σου τα χαρακτηριστικά ενός νέου και υγιούς σώματος.
Άλλο παράδειγμα τρανό: Ο παιδικός μου φίλος, ο Μάνος, οικονομολόγος από ανάγκη και σέρφερ από επιθυμία, ένιωσε τις δυνάμεις του -και το ρωμαλέο σώμα του- να τον εγκαταλείπουν κάπου εκεί στην επιδημία του covid, όταν τα γυμναστήρια έκλειναν τις πόρτες και οι άνθρωποι γυμνάζονταν σε πάρκα και αλέες. «Παρασύρθηκα από τον γιο μου» θα μου πει γελώντας και περιγράφει τις πρώτες προπονήσεις Καλλισθενικής κάτω από τον αττικό ουρανό.
Είναι τα push-ups καλλισθενική άσκηση;
Ο Μάνος δεν βούτηξε σε άγνωστα νερά με την πρώτη. Ξεκίνησε με εύκολες και γνωστές ασκήσεις: Καθίσματα, push-ups… «Οι προπονήσεις δυσκολεύουν προοδευτικά. Εν τω μεταξύ κι εσύ μαθαίνεις να συγκεντρώνεσαι και να ελέγχεις το σώμα σου. Να βρίσκεις τον τρόπο να εκτελέσεις την άσκηση. Δεν στήριξα από την πρώτη στιγμή το σώμα μου στα χέρια μου…», εξηγεί.
Σε τι οφείλει τη δημοφιλία της η Καλλισθενική; Στο ότι ενδυναμώνει όλο το σώμα με μόνη αντίσταση το ίδιο το σωματικό βάρος. Τα δίζυγα, οι μπάρες εδάφους και τα μονόζυγα που υπάρχουν στους οργανωμένους χώρους προπόνησης και στα γυμναστήρια χρησιμοποιούνται μεν αλλά δεν είναι απαραίτητα. Κοινώς, παίρνεις τον βασικό εξοπλισμό, δηλαδή το σώμα σου, πηγαίνεις στο πάρκο και ασκείσαι.
Τι πρέπει να ξέρω;
Καταρχήν την ετυμολογία του ονόματος: κάλλος και σθένος. Και βεβαίως και την ιστορία αυτής της πρακτικής που διανθίζεται ενδεχομένως και με ολίγη φαντασία: Οι ρίζες της, λένε οι θιασώτες της Καλλισθενικής, βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, όπου ο υγιής νους μπορούσε να κατοικεί μόνο σε υγιές σώμα. Οι Σπαρτιάτες φαίνεται να ασκούνταν με ασκήσεις που σήμερα λέμε καλλισθενικές.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Καλλισθενική έκανε δυναμική εμφάνιση τον 19ο αιώνα όταν η αμερικανίδα εκπαιδευτικός, Catharine Esther Beecher, χρησιμοποίησε καλλισθενικές ασκήσεις γράφοντας και βιβλία-οδηγούς ασκήσεων για να προάγει την υγεία και την ενδυνάμωση των εύθραυστων τότε γυναικών.
Τι γίνεται τώρα; Συνάντησα τον Άγγελο Σκρέτα, πιστοποιημένο εκπαιδευτή Calisthenics από την παγκόσμια ομοσπονδία Καλλισθενικής γυμναστικής και Street Workout, WSWCF, ο οποίος μεταξύ προπονήσεων και μαθημάτων μου είπε δυο-τρία πράγματα και με έβαλε στο νόημα: «Η Καλλισθενική είναι κατά βάση ένα αναερόβιο σύστημα προπόνησης, που δυναμώνει το σώμα και αυξάνει την αντοχή του ασκούμενου. Δεν χρησιμοποιεί βάρη ή άλλα όργανα άσκησης. Αντίσταση είναι το ίδιο το βάρος του σώματος του ατόμου ή κάποιου συναθλητή του, καθώς στις προπονήσεις συνηθίζονται και οι συνασκήσεις».
Τι κερδίζει κανείς εκτός από ρώμη και αρμονία;, ρωτάω και μου δίνει την απάντηση: «Βελτίωση της ισορροπίας, ευλυγισία, εκρηκτικότητα, καλύτερο συντονισμό κινήσεων και την ικανότητα να ελέγχει κανείς το σώμα και το πνεύμα του».
Ώρα για κατακόρυφο.