Η Άμαλ Αλαμουντίν Κλούνεϊ ήρθε, είδε και απήλθε. (Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος / FOSPHOTOS)
Τους τελευταίους μήνες όλη η χώρα ασχολείται με δυο πράγματα: το γάμο της Άμαλ Αλαμουντίν με τον Τζωρτζ Κλούνι και τις ανασκαφές της Αμφίπολης. Το πρώτο θέμα έχει καλυφθεί με κάθε δυνατό τρόπο. Το δεύτερο ακόμα το ψάχνουν. Ή, για την ακρίβεια, το σκάβουν.
Ακρόπολη
Καταρχάς ζεις μέσα στην πρωτοτυπία. Αν συμμετείχες στα καλλιστεία, θα έδινες σίγουρα την απάντηση για την παγκόσμια ειρήνη κι αν ήσουν πολιτικός που είχε να λογοδοτήσει για ένα σκάνδαλο θα έκανες την πρωτοποριακή δήλωση ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο και όλοι οι ένοχοι θα τιμωρηθούν». Έχεις να πατήσεις το πόδι σου στον Ιερό Βράχο από την γ΄ γυμνασίου, όπου σε είχαν πάει με το σχολείο κι εσύ σκεφτόσουν τι ωραία που θα ήταν αν άνοιγε μια καφετέρια στη θέση του – τότε – μουσείου της Ακρόπολης, που βρισκόταν πάνω στον βράχο. Πιστεύεις ότι είναι ο αγαπημένος σου αρχαιολογικός χώρος, διότι τα βράδια που κάνει ζέστη στην Αθήνα πηγαίνεις βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, με σκοπό να καταλήξεις στα σουβλατζήδικα του Μοναστηρακίου. Αγνοείς τη διαφορά «Ακρόπολης» και «Παρθενώνα» και μπερδεύεις τον Άρειο Πάγο με την Πνύκα. Εγώ θα στην πω: στον Άρειο Πάγο έχει κιθάρες, «ναμαγαπάδες» κιθαρίστες και σακούλες από σουβλάκια. Στην Πνύκα δεν έχει.
Θησείο
Προφανώς το βλέπεις (ελαφρώς ντέφι) από τα ουζάδικα πέριξ της Ακροπόλεως, έτσι που είναι μέσα στο πράσινο και τις κολώνες και λες «τι ωραίο, να είχα κι εγώ ένα τέτοιο στην αυλή μου». Αγνοείς ότι το λένε «Ηφαιστείο», διότι επρόκειτο για ναό αφιερωμένο στον θεό Ήφαιστο, αλλά έχει ωραίες καφετέριες τριγύρω και φαίνεται όμορφο όταν περνάς από μπροστά με τον ηλεκτρικό. Που το πιάνει το μάτι σου για 1,5 δευτερόλεπτο ακριβώς, αν βρίσκεσαι στην αριστερή πλευρά του τρένου. Είσαι παρατηρητικός, I’ll give you that, αλλά αν κάποια φορά σε ρωτήσουν ποιος αρχαιολογικός χώρος σ’ αρέσει περισσότερο, άσε το «Θησείο», δεν είναι «ψαγμενιά», πες καλύτερα την Ακρόπολη.
Βεργίνα
Δεν είσαι σίγουρα η αδερφή μου, η οποία μανούριασε μόλις μπήκε μέσα στον χώρο, διότι – άκουσον άκουσον – απέναντι από τον τάφο του Φιλίππου του 2ου δεν είχε σήμα το κινητό. Λογικά κατάγεσαι από τη βόρεια Ελλάδα, είσαι ΠΑΟΚ και προτιμάς να σου βρίσουν τη μάνα από το Μεγαλέξανδρο. Τώρα με τις ανασκαφές της Αμφίπολης κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα, μην τυχόν και πρόκειται για κενοτάφιο και τζάμπα ετοιμάζεις τόσο καιρό το μνημόσυνο του στρατηλάτη.
Δελφοί
Είσαι φανατικός της γιόγκα, πιστεύεις στα ζώδια, διότι η Πυθία ήταν η προπομπός της Άσης Μπήλιου και ευχαριστείς με κάθε ευκαιρία τη ΔΑΠ της σχολής σου, που σε πήγε για πρώτη φορά εκδρομή στην Αράχωβα κι ένιωσες βαθιά μέσα σου ότι οι Δελφοί είναι ο «ομφαλός της γης» (και ότι δεν έπρεπε να πιεις μισό μπουκάλι Τζόνι το προηγούμενο βράδυ, γιατί βαράει στο Δόξα Πατρί το άτιμο).
Μυκήνες
Είσαι μεγάλος κουτσομπόλης και τρελαίνεσαι με τους αρχαίους μύθους για τον Αγαμέμνονα και τα κέρατα που του φόραγε η Κλυταιμνήστρα, καθώς και ό,τι άλλη κουτσουκέλα έκαναν όλοι αυτοί οι αρχαίοι αναμεταξύ τους. Κρίμα που δεν έχει ανευρεθεί αρχαίος εβδομαδιαίος πάπυρος, πρόγονος του «Hello!», με άρθρα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟ «ΧΑΙΡΕ» ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ – Η ΗΛΕΚΤΡΑ ΕΓΚΥΟΣ.
Επίδαυρος
Πηγαίνεις μια φορά το χρόνο, εάν κι εφόσον έρχεται διάσημος ξένος να ερμηνεύσει ρόλο, φοράς τακούνια μέσα στο θέατρο (επειδή γιατί όχι) και στην ταβέρνα μετά το τέλος της παράστασης ψάχνεις τραπέζι δίπλα στη Νόνικα Γαληνέα. Φυσικά και δεν έχεις πάει ποτέ πρωί στον αρχαιολογικό χώρο, τέτοιες ώρες δεν υπάρχει κανένας διάσημος τριγύρω, εκτός αν κάνουν πρόβα, οπότε απαγορεύεται να πας έτσι κι αλλιώς. Εναλλακτικά, ήθελες να γίνεις ηθοποιός, κι αν τα κατάφερες, επισκέπτεσαι τον χώρο με ευλάβεια, όπως οι φάσιον μπλόγκερς το Τόπσοπ κάθε αρχή σεζόν. Φεύγεις με νεύρα, επειδή η κάθε μια μπαλότσα έχει καβατζώσει ρόλο στο μέρος όπου η Βουγιουκλάκη ερμήνευσε την Αντιγόνη, ενώ εσύ ακόμα τρέχεις σε κάστινγκ για διαφημίσεις οδοντόκρεμας. Εμένα πάντως για να μου φύγει ο καημός, στην εκδρομή της β΄ λυκείου ερμήνευσα στο κέντρο του θεάτρου την Αντιγόνη από το σύγγραμμα του σχολείου, «Ω κοινόν αυτάδελφον, Ισμήνης κάρα», κ.λπ. Και κάπως έτσι γλίτωσε ο κόσμος από μια ακόμα Ντενίση.
Αρχαία Ολυμπία
Είσαι Πυργιώτης και κάθε φορά που στη λένε για την καταγωγή σου απαντάς ότι «ναι, αλλά εμείς έχουμε την Αρχαία Ολυμπία, νια νια νια νια νια». Κατά τύχη βρεθήκατε εκεί, οπότε τίποτα δεν έχετε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Εναλλακτικά, είσαι πολύ αθλητικός τύπος, τρέχεις σε μαραθωνίους, ημιμαραθωνίους και ημι-ημι-μαραθωνίους και γενικά τρέχεις ρε παιδί μου, μπράβο, αλλά πρόσεχε τα γόνατά σου, τώρα στα γεράματα που θυμήθηκες να γίνεις ο Αμπέμπε Μπικίλα.
Κνωσός
«Ετσά ωραία τα χτίζανε τα σπίθια ντως οι αρχαίοι μπρε. Δηλαδή ο προπάππος του προπάππου του προπάππου του παππού σου ήτονε εκειονέ το κοπέλι που κρατά τον ταύρο από τα τσέρατα. Όι, μπρε, ο ταύρος δεν ήτονε μέσα στα σπίθια, γιάντα θα τα ‘χε κάμει όλα ντάρι – νάξι*. Κοντοί ήτονε οι αρχαίοι, δεν κατέχω βέβαια γιάντα τσι δείχνουνε σκούρους, μπορεί να τως εκάνανε ματσιζιάζ. Αλλά κοίτα όμορφα πράματα που εφτιάχνανε, τσε όλο τον κόσμο είχανε ζυρίσει, μέχρι τσε στο Παρίσι είχανε πάει τσε φέρανε μια κοπελιά τσε τηνε ζωγραφίσανε, την Παριζιάνα, ετσά τη βγάλανε, τση κάμανε τσε περμανάντ πριν τηνε ζωγραφίσουνε, ζια να φαίνεται ακόμα πχιο ωραία. Πρόσεχε μη γλιστρίξεις τσε σπάσεις πράμα, επαέ μέσα είναι όλα ακριβά. Κατέχεις ότι είχανε τσε μπάνια; Έλα να ‘πα σου δείξω μια μπανιέρα τση βασίλισσας, που ‘κανε, πώς το λένε κειονέ που κάνει η αδερφή σου, πήλινγκ».
* Ντάρι – νάξι = άνω κάτω
Φαιστός
Είσαι geek και πιστεύεις ότι ο δίσκος της Φαιστού είναι αρχαία κάρτα αρχαίου υπολογιστή, που δεν έχει βρεθεί ακόμα. Ίσως είναι και αρχαίο παιχνίδι για αρχαία κονσόλα, που επίσης δεν έχει βρεθεί ακόμα. Π.χ. το World of Warcraft με homo sapiens και homo erectus. Δεν πειράζει, κι εγώ πιστεύω ότι είμαι η Μπελούτσι της Νεάπολης Εξαρχείων, όλα για τον άνθρωπο είναι.
