Την έναρξη ενός δημιουργικού διαλόγου εγκαινίασαν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, δύο ιστορικοί πολιτιστικοί θεσμοί της χώρας, με την υπογραφή ενός μνημονίου συνεργασίας την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου στο Πράσινο Δωμάτιο του Ολύμπιον, στο πλαίσιο της 66ης διοργάνωσης. Το μνημόνιο υπέγραψαν από την πλευρά του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η Γενική Διευθύντρια Ελίζ Ζαλαντό και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Ορέστης Ανδρεαδάκης και από την πλευρά του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ο Γενικός Διευθυντής Ιωάννης Καπλάνης και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Μιχαήλ Μαρμαρινός.
Το μνημόνιο εκφράζει την κοινή πρόθεση των δύο οργανισμών να διερευνήσουν τρόπους συνεργασίας και να σχεδιάσουν από κοινού δράσεις που θα αναδείξουν τη δυναμική συνάντηση των τεχνών. Παράλληλα, ανοίγει έναν ευρύτερο ορίζοντα για σκέψεις και συναντήσεις με φορείς που μοιράζονται κοινές ευαισθησίες και αισθητικές αναζητήσεις.
Ο Ορέστης Ανδρεαδάκης καλωσόρισε τους δύο εκπροσώπους του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και εξέφρασε τη χαρά του για την υπογραφή του μνημονίου. «Χαιρόμαστε πολύ που είμαστε ξανά εδώ, αφενός γιατί με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό, σε αυτήν εδώ την αίθουσα, είχαμε ξαναβρεθεί για μια σειρά συνεργασιών και κοινών δράσεων στο πλαίσιο του “2023 ΕΛΕVΣΙΣ Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης”. Χαιρόμαστε ακόμα περισσότερο που τα δύο σημαντικά αυτά φεστιβάλ βρήκαν μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας. Το μνημόνιο θα είναι απλώς η αρχή σε μια μεγάλη λίστα από ιδέες που έχουμε ήδη ανταλλάξει και τις οποίες ελπίζουμε να υλοποιήσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα, από το καλοκαίρι, ίσως και πιο νωρίς. Επιτρέψτε μου να μη σας τις αποκαλύψω ακόμη» ανέφερε, εκφράζοντας την πίστη του σε μια πολύ γόνιμη συνεργασία.
Από τη μεριά του, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την επικείμενη συνεργασία των δύο οργανισμών: «Χαίρομαι που είμαι στον φιλόξενο τόπο που λέγεται Θεσσαλονίκη και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Είναι προσωπική μου χαρά να βρίσκομαι στην πόλη ως θεατής όταν διεξάγεται το Φεστιβάλ. Αυτό έχει να κάνει με την ίδια την πόλη, αλλά και με την εξαιρετική δουλειά που κάνει η ομάδα του Φεστιβάλ, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Με κάνει να αισθάνομαι υπερήφανος ως πολίτης αυτής της χώρας. Χαίρομαι πολύ που η πρώτη μου ενέργεια ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής σε ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ είναι η υπογραφή αυτού του συμφώνου συνεργασίας, και χαίρομαι διπλά που συμβαίνει εδώ, στη Θεσσαλονίκη. Κι αυτό διότι αντανακλά μια διάθεση συνεργασίας ανάμεσα σε μεγάλους φορείς πολιτισμού, από την οποία μόνο κέρδη θεωρώ πως μπορούν να προκύψουν. Είναι η έμπρακτη επιβεβαίωση μιας κουλτούρας που δεν είναι ούτε τόσο συνηθισμένη ούτε τόσο εύκολη στην Ελλάδα, και νομίζω πως αυτό έχει τη σημασία του» δήλωσε σχετικά.
«Αυτή η συνεργασία είναι πολύ σημαντική και ελπίζω να γίνει πράξη και με άλλους οργανισμούς. Αυτή είναι η ουσία: να συνομιλούμε και να συνεργαζόμαστε. Εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη έχουμε μια τέτοια παράδοση. Εδώ και αρκετά χρόνια συνεργαζόμαστε με όλους σχεδόν τους πολιτιστικούς οργανισμούς της πόλης. Ειδικά φέτος, συνδιοργανώσαμε την έναρξη της 9ης Μπιενάλε με το MOMus, ενώ συνδιοργανώνουμε και μια μεγάλη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, όπου θα εμφανιστεί ο βραβευμένος με Όσκαρ συνθέτης Ταν Ντουν» πρόσθεσε ο κ. Ανδρεαδάκης.
Η Ελίζ Ζαλαντό έκανε λόγο για μια αναμενόμενη από καιρό συνεργασία: «Νομίζω ότι οι θεατρικές και οι κινηματογραφικές τέχνες είναι προορισμένες να συναντιούνται και να συνεργάζονται. Οι οργανισμοί μας ήταν ήδη κοντά, οπότε ήταν καιρός πια να επισημοποιήσουμε αυτή την εγγύτητα και να δουλέψουμε από κοινού. Είμαστε ενθουσιασμένοι γιατί με αφορμή το μνημόνιο θα αντιμετωπίσουμε μαζί προκλήσεις που μας περιμένουν στο μέλλον και θα συνεργαστούμε σε πολλά ζητήματα που μας αφορούν όλους, όπως το κρίσιμο θέμα της βιωσιμότητας» κατέληξε.
Από την πλευρά του, ο Ιωάννης Καπλάνης εξέφρασε τη χαρά του για την συνέργεια δύο τόσο ιστορικών πολιτιστικών θεσμών. «Χαιρόμαστε πολύ που είμαστε στη Θεσσαλονίκη και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, έναν ιστορικό θεσμό για την πόλη και τη χώρα. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου είναι ανοιχτό και καινοτόμο, όπως και εμείς. Με την έλευση του Μιχαήλ Μαρμαρινού στη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή προετοιμάζεται το πρόγραμμα των επόμενων ετών και προσμένουμε στη συνεργασία των δυο φορέων σε κοινά καλλιτεχνικά πρότζεκτς που θα συνδιαμορφώσουν οι δυο καλλιτεχνικοί διευθυντές» σημείωσε, ενώ πρόσθεσε αμέσως μετά: «Όπως ανέφερε και η Ελίζ, είναι και άλλες δράσεις που έχουν ως θεμέλιο τον πολιτισμό, αλλά καμιά φορά δεν τις προσέχουμε τόσο πολύ, όπως η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, οι πράσινες πολιτικές, η προσβασιμότητα και σε αυτές μπορούμε επίσης να συνεργαστούμε». Στη συνέχεια στάθηκε στη συμμετοχή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στο πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: «Παρότι είμαστε ένα φεστιβάλ κατά βάση θεάτρου, μουσικής, χορού και performing arts, φέτος συμμετέχουμε και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με δύο ταινίες, τη Μάχη του Ηλία Γιαννακάκη που έκανε πρεμιέρα την Κυριακή, όπου έχουμε συνεισφέρει στην παραγωγή, και με το Ηλέκτρα7, μια συμπαραγωγή μας με την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, που κάνει πρεμιέρα σήμερα»
Ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, στον επίλογο της εκδήλωσης, έκανε αναφορά στα μελλοντικά σχέδια των δύο οργανισμών: «Έχουμε σκοπό να υλοποιήσουμε διάφορες ενέργειες, είτε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον επόμενο Νοέμβριο είτε στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, στην Επίδαυρο το καλοκαίρι, όπως και στο Evia Film Project που πραγματοποιείται και αυτό κάθε καλοκαίρι, αλλά και σε ολόκληρη τη διάρκεια της χρονιάς». Δίνοντας έμφαση στη σημασία αυτής της πρωτοβουλίας, επισήμανε: «Η σύμπραξή μας δεν θα αφορά μόνο παραστάσεις ή προβολές, θα είναι μια ευρύτερη συνεργασία που έχει να κάνει με την ανάπτυξη συμπαραγωγών, αλλά και με την προώθηση του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου. Το βασικό είναι ότι μας συνδέει μια κοινή γλώσσα».
Τα βραβεία της Αγοράς
Σε μια γιορτινή και συγκινητική ατμόσφαιρα, η Αγορά του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης απένειμε τα βραβεία της την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου, στην Αποθήκη Γ. Τον λόγο πήρε αρχικά ο Μάνατζερ της Αγοράς Θάνος Σταυρόπουλος, ο οποίος καλωσόρισε το κοινό σε μια ξεχωριστή βραδιά. «Απόψε το βράδυ, απονέμουμε τα πολυαναμενόμενα βραβεία της Αγοράς. Ζήσαμε έξι πολύ παραγωγικές ημέρες, γεμάτες συναντήσεις, προβολές και -ελπίζουμε- νέες συνεργασίες. Ευχόμαστε να απολαύσατε την παραμονή σας στη Θεσσαλονίκη, και να επιστρέψετε ικανοποιημένοι από τις εμπειρίες σας. Είμαστε βέβαιοι πως θα παρακολουθήσουμε κάποια στιγμή πολύ σύντομα τις υπέροχες ταινίες σας στη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας ή στην άνεση του σπιτιού μας, σε μια μικρή ή μεγαλύτερη οθόνη».
Αμέσως μετά, η σκυτάλη πέρασε στην Επικεφαλής της Αγοράς, Αγγελική Βέργου: «Σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία σε όλα τα επίπεδα και ελπίζουμε να σας δούμε ξανά στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά με τις ολοκληρωμένες ταινίες σας. Τα πρότζεκτ και οι ταινίες σας είναι σαν ένα φως στην άκρη του τούνελ. Αστείες, θαρραλέες, με πολιτικό πρόσημο και βαθύ συναίσθημα, οι ταινίες που έχετε στα σκαριά μάς κάνουν να ελπίζουμε ότι έχουμε τη δύναμη να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα τόσο την κοινωνία μας όσο και ο ένας τον άλλο».
Στη συνέχεια, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, καλωσόρισε το κοινό, απευθύνοντας παράλληλα σύντομο χαιρετισμό στις συμμετέχουσες και τους συμμετέχοντες στη φετινή Αγορά του 66ου ΦΚΘ: «Η φετινή διοργάνωση φιλοξενεί αφιέρωμα στο plot twist, εκείνη την κομβική στιγμή ανατροπής στην αφήγηση μιας ιστορίας, που μετατρέπει το όραμα σε αλήθεια και σπάει τη σιωπή. Γιατί το σινεμά, πέρα και πάνω από οτιδήποτε άλλο, είναι μια πράξη θάρρους ενάντια στη σιωπή. Στις εποχές που διανύουμε, όπου οι φωνές λογοκρίνονται και η αλήθεια αμφισβητείται σθεναρά, η τέχνη του storytelling γίνεται μια μορφή αντίστασης. Απόψε το βράδυ, τιμούμε εκείνους που τολμούν την επόμενη έκπληξη σε μια ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ, την ιστορία του σινεμά».
Σε εκείνο το σημείο, η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ελίζ Ζαλαντό, πήρε τον λόγο: «Σας ευχαριστούμε όλες και όλους για τη συμμετοχή σας στην Αγορά, σας ευχαριστούμε που μαγειρέψατε μαζί μας -για να συνεχίσουμε στο μοτίβο της μεταφοράς με τη μαγειρική, που τόσο πολύ αγάπησε ο φετινός Ambassador της Αγοράς, ο διάσημος σεφ Σωτήρης Κοντιζάς- τις ταινίες του αύριο. Και μιας που μιλάμε για το αύριο που ξημερώνει στον κόσμο μας, που μοιάζει στην καλύτερη παγιδευμένος σε κάθε είδους κρίσεις -πολιτικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές- και στη χειρότερη εγκλωβισμένος σε σφαγές και λουτρά αίματος που βαφτίζουμε πολεμικές συρράξεις. Ο πολιτισμός δεν έχει μείνει αλώβητος από αυτή την κρίση. Βιώνουμε περικοπές και περιορισμούς στους προϋπολογισμούς που προορίζονται για τον πολιτισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη, και επικρατεί ο εύλογος φόβος ότι αυτή η τάση θα έχει και συνέχεια… Ευθραυστότητα! Η ευθραυστότητα είναι μία από τις θεματικές της φετινής διοργάνωσης, και την έχουμε συναισθανθεί από πρώτο χέρι στην περιοχή μας. Ωστόσο, η ευθραυστότητα αυτή δεν είναι κάποια αναπόδραστη μοίρα, και είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι μέσα από τη δύναμη που γεννούν οι συνεργασίες και οι συμπαραγωγές θα ανακαλύψουμε μαζί νέους τρόπους να κάνουμε σινεμά. Σας ευχαριστούμε που συνεισφέρετε σε αυτό το έργο με αυταπάρνηση και πάθος».
Λίγο πριν την απονομή των βραβείων, η Αγγελική Βέργου και ο Θάνος Σταυρόπουλος επέστρεψαν στη σκηνή, ευχαριστώντας αρχικά όλες τις συμμετέχουσες και όλους τους συμμετέχοντες της φετινής Αγοράς για εμπιστοσύνη που επέδειξαν, αλλά και τους επαγγελματίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας που ήρθαν στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να ανακαλύψουν τα ταλέντα του αύριο. Παράλληλα, εξέφρασαν την ευχή οι συναντήσεις όλων να κύλησαν ιδανικά, επιφέροντας εποικοδομητικό feedback αλλά και πιθανές νέες συνεργασίες. Επιπλέον, ευχαρίστησαν τόσο τους χορηγούς της Αγοράς για την υποστήριξή τους με κάθε τρόπο όσο και τους συνεργάτες της Αγοράς για τη συνδιοργάνωση των Agora Talks και για την ανταλλαγή ιδεών και πρακτικών. Τέλος, ευχαρίστησαν ολόκληρη όλα τα μέλη της ομάδας της Αγοράς για την αστείρευτη ενέργεια και τον άψογο επαγγελματισμό τους, καθώς και τα υπόλοιπα τμήματα του Φεστιβάλ για την αρμονική συνεργασία.
ΒΡΑΒΕΙΑ CROSSROADS CO-PRODUCTION FORUM
Η κριτική επιτροπή του Crossroads Co-production Forum, που αποτελείται από τον Frank Hoeve - (παραγωγός στην BALDR Film, Ολλανδία), την Uljana Kim (παραγωγός στο Studio Uljana Kim, Λιθουανία), τον Ανδρέα Ζουπάνο Κρητικό (παραγωγός και CΟΟ της Faliro House, Ελλάδα) και τη Mathilde Hersant (μέλος της κριτικής επιτροπής για το Διεθνές Βραβείο Arte Kino - Επικεφαλής Οικονομικού τμήματος στο ARTE France Cinéma, Γαλλία), ανέβηκε στη σκηνή για να απονείμει τα βραβεία.
Το Two Thirty-Five (2|35) Βραβείο - Post-production (εικόνα και ήχος) απονεμήθηκε στην ταινία:
THE LEAVES HANG TREMBLING
Σκηνοθεσία: Stefan Djordjević, Παραγωγή: Dragana Jovović - Non-Aligned Films, Συμπαραγωγή: Vanja Jambrović - Restart, Σερβία, Κροατία
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Μια θαρραλέα και δυναμική ταινία, η oποία μας συγκίνησε βαθύτατα, καθώς τοποθετεί τα παιδιά και τους μαθητές στο επίκεντρο της ιστορίας. Για τη μοναδική προσέγγισή της σε μια βαθιά προσωπική ιστορία, η οποία παράλληλα αντηχεί διεθνώς με επείγοντα τρόπο, το βραβείο Two Thirty-Five Post-Production Services απονέμεται στο THE LEAVES HANG TREMBLING».
Το Βραβείο των 8.000 ευρώ για την ανάπτυξη σεναρίου από το CNC-Centre national du cinéma et de l'image animée απονεμήθηκε από τον Γάλλο πρόξενο στη Θεσσαλονίκη Jean-Luc Lavaud στην ταινία:
THE UNMOVING HANDS
Σκηνοθεσία: Víctor Diago, Παραγωγή: Andrés Mellinas - Boogaloo, Ισπανία σε συνεργασία με το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Μια ταινία που ξεχωρίζει για το ισχυρό και αδιαμφισβήτητο σκηνοθετικό της όραμα, αλλά και για την αφοσιωμένη και ταλαντούχα ομάδα της. Αξιοποιώντας πολλά κινηματογραφική είδη, εξερευνά τη ζωή ανδρών που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, αναδεικνύοντας τις εμπειρίες τους με έναν συναρπαστικό και πρωτότυπο τρόπο. Το βραβείο CNC (Centre national du cinéma et de l’image animée) απονέμεται στο THE UNMOVING HANDS».
Το Βραβείο ArteKino International, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία:
THE LIFE AND TIMES OF ION G.
Σκηνοθεσία: Andreea Cristina Bortun, Παραγωγή: Gabi Suciu - Atelier de Film, Ρουμανία σε συνεργασία με το Sofia Meetings
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Το ArteKino έχει ως στόχο να υποστηρίξει τον ανερχόμενο ευρωπαϊκό κινηματογράφο μέσω του βραβείου ArteKino International και του φεστιβάλ ArteKino. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους παραγωγούς και σκηνοθέτες που συναντήσαμε με την κριτική επιτροπή, καθώς και την ομάδα της Αγοράς που έκανε εξαιρετική δουλειά. Το ARTE αποφάσισε να βραβεύσει μια νεαρή σκηνοθέτη, της οποίας το έργο ασχολείται με την εξορία, την ανισότητα και την πολιτική, το φως και την αγάπη.Το βραβείο ArteKino International απονέμεται στην ταινία THE LIFE AND TIMES OF ION G. της Andreea Cristina Bortun, σε παραγωγή της Gabi Suciu».
Το Βραβείο της Finos Film, ύψους 3.000 ευρώ, απονέμεται σε ελληνικό έργο.
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Θα θέλαμε να βραβεύσουμε την ελληνική ταινία που ξεχώρισε για την εξαιρετική ομαδική της δουλειά. Αξιοποιώντας την επιτυχία και τη δυναμική της μικρού μήκους, δημιουργεί τη βάση για μια ταινία με ισχυρή διεθνή απήχηση. Το βραβείο Finos Film Award απονέμεται στο PIRATELAND».
Το Βραβείο της Finos Film απονεμήθηκε από τον Στάθη Καμβασινό, Υπεύθυνο Επικοινωνίας και Εκπρόσωπο της Finos Film, στην ταινία:
PIRATELAND
Σκηνοθεσία: Σταύρος Πετρόπουλος, Παραγωγή: Λεωνίδας Κωνστανταράκος - Alaska Films, Συμπαραγωγή: Stephane Marschal - Yukunkun Productions, Ελλάδα, Γαλλία
Το Producer’s Network Accreditation για το Cannes Marché du Film της επόμενης χρονιάς απονεμήθηκε στην:
παραγωγό Fahriye Ismayilova για την ταινία GOODBYE FOR NOW
GOODBYE FOR NOW
Σκηνοθεσία: Kasım Ördek, Παραγωγή: Fahriye Ismayilova - Parda Film Production, Συμπαραγωγή: Jules Grange - Kidam Production, Τουρκία, Γαλλία
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Μας εντυπωσίασε πραγματικά η ενέργεια και η αφοσίωση της παραγωγού. Με ξεκάθαρο όραμα και αταλάντευτη αποφασιστικότητα, είναι έτοιμη να φέρει την ταινία στη διεθνή σκηνή. Το βραβείο Producer’s Network – Marché du Film απονέμεται στη Fahriye Ismayilova, παραγωγό του GOODBYE FOR NOW».
To Βραβείο Midpoint Consulting απονεμήθηκε στην ταινία:
THE DICTATOR’S DREAM
Σκηνοθεσία: Erenik Beqiri, Παραγωγή: Dritan Huqi - On Film Production, Αλβανία
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Μας εντυπωσίασε η επίκαιρη πολιτική διάσταση της ταινίας αλλά και το τολμηρό, πρωτότυπο όραμά του δημιουργού της. Μια ιστορία με ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα αλλά και οικουμενική απήχηση, που συνδυάζει με δεξιοτεχνία τη σάτιρα, το παράλογο και την τραγωδία για να διερευνήσει την έννοια της εξουσίας».
Ανεξάρτητα βραβεία:
ONASSIS FILM AWARD
Το Onassis Film Award –με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ– απονεμήθηκε φέτος σε ελληνικό έργο που συμμετέχει στο τμήμα Crossroads Co-production Forum της Αγοράς.
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Tο Onassis Film Award απονέμεται σε μια πρόταση που ξεχωρίζει για την τόλμη και την αυθεντικότητά της, αναζητώντας την ισορροπία ανάμεσα στο πολιτικό και το μεταφυσικό. Με ξεκάθαρο σκηνοθετικό όραμα, καταπιάνεται με μία από τις πιο σκοτεινές πολιτικά περιόδους της Ελλάδας, για να μιλήσει για διαχρονικές θεματικές και πανανθρώπινους προβληματισμούς γύρω από τον θάνατο και την αθανασία».
Το βραβείο απονεμήθηκε από τον Βασίλη Παναγιωτακόπουλο, Επικεφαλής Παραγωγών στο Ίδρυμα Ωνάση, στην ταινία:
Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΕΙ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ ΦΩΝΗ
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βεσλεμές, Παραγωγή: Νικόλας Αλαβάνος, Χριστίνα Σταυροπούλου - FILMIKI, Ελλάδα
Η κριτική επιτροπή του Onassis Film Award, τελεί υπό την Καλλιτεχνική Διευθύντριας του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, και απαρτίζεται από τους:
Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, Εκτελεστικό Διευθυντή του Ιδρύματος Ωνάση
Βάσω Βασιλάτου, θεατρολόγο
Ελιζαμπέττα Ηλία Γεωργιάδου, σεναριογράφο
Βασίλη Παναγιωτακόπουλο, παραγωγό
Χρήστο Σαρρή, σκηνοθέτη
Το Βραβείο Greener Screen Consultancy Award, το οποίο προσφέρει συμβουλές σχετικά με τις πρακτικές βιωσιμότητας πριν και στη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, απονεμήθηκε από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Περιεχομένου της Greener Screen, Bassam Alasad, στην ταινία:
ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΔΙΑ
Σκηνοθεσία: Νίκος Νταγιαντάς, Παραγωγή: Κωνσταντίνος Κουκούλης - ΠLANKTON, Συμπαραγωγή: pompom, Yafka, Ελλάδα, Κροατία
Σκεπτικό: «Η κριτική επιτροπή του Greener Screen Consultancy Award αναγνωρίζει στην ταινία που βραβεύει μια βαθιά αίσθηση σύνδεσης με έναν συγκεκριμένο τόπο, τον ποιητικό στοχασμό στην έννοια της κληρονομιάς, αλλά και την ειλικρινή δέσμευση των δημιουργών του απέναντι στις περιβαλλοντικές αξίες και τις πρακτικές της βιωσιμότητας. Μια ιστορία στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά η εξέγερση και η παράδοση, ενσαρκώνοντας το αναγεννητικό πνεύμα που φωλιάζει στην καρδιά του αυθεντικού πράσινου σινεμά».
Το βραβείο Greener Screen Consultancy Award συνοδεύεται από έπαθλο αξίας 7.000 ευρώ, μαζί με ένα προσαρμοσμένο σχέδιο πράσινης παραγωγής για το νικητήριο έργο, εικονική εκπαίδευση για τον οικολογικό διαχειριστή του σχεδίου, συνεχή υποστήριξη για τον οικολογικό διαχειριστή στη διάρκεια της παραγωγής, καθώς και προαιρετικές συνεδρίες συμβουλευτικής «Greener Script» για τον σεναριογράφο, τον σκηνοθέτη και τον παραγωγό.
Το Βραβείο Sofia Meetings, που δίνει τη δυνατότητα στο πρότζεκτ που θα επιλεγεί να συμμετάσχει στην προσεχή διοργάνωση του Sofia Meetings, τον Μάρτιο του 2026, απονεμήθηκε από τη Mira Staleva, επικεφαλής του Sofia Meetings, στην ταινία:
ROBBING BEIRUT
Σκηνοθεσία: Katia Jarjoura, Παραγωγή: Michel Zana - Blue Train Films, Συμπαραγωγή: Elisa Pirir - Staer Film, Jana Wehbe - The Attic, Γαλλία, Νορβηγία, Λίβανος
Σκεπτικό: «Για την επίκαιρη και βαθιά ανθρώπινη ιστορία θάρρους και γενναιότητας που ξεδιπλώνει, το ROBBING BEIRUT υψώνεται ως μια μαρτυρία του ανθεκτικού πνεύματος της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης — δύο αξίες που έχει ανάγκη η κοινωνία μας περισσότερο από ποτέ άλλοτε».
Το Βραβείο «Γιώργος Καλογερόπουλος» του Μεσογειακού Ινστιτούτου Κινηματογράφου απονεμήθηκε από τη Λήδα Διαλυνά, συντονίστρια του Μεσογειακού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, στην ταινία:
LA FORMA ANIMAL
Σκηνοθεσία: Isa Luengo, Sofia Esteve, Παραγωγή: Laura Rubirola - Nocturna Pictures, Carlotta Schiavon, Eva Murgui - Vayolet Films, Ισπανία
Σκεπτικό: «Το βραβείο απονέμεται σε ένα πρότζεκτ που συνδυάζει με δημιουργικό τρόπο την ιστορία, τη λαογραφία και την προσωπική αφήγηση, διερευνώντας την ετερότητα, τη μεταμόρφωση και τη συλλογική μνήμη. Για την διορατική επαναδιατύπωση των ιστορικών γεγονότων μέσα από μύθο και παραμύθι, έχουμε την τιμή να απονείμουμε την υποτροφία του MFI στο La Forma Animal (Isa Luengo, Sofia Esteve)».
Το Βραβείο EAVE - Υποτροφία Μάρκετινγκ απονεμήθηκε από τη Sarah Van Den Hoogen, EAVE Project Manager, στην ταινία:
Gabi Suciu για την ταινία The Life and Times of Ion G.
Σκεπτικό: «Είναι μεγάλη μας χαρά να απονείμουμε το φετινό Βραβείο EAVE - Υποτροφία Μάρκετινγκ στην Gabi Suciu, η οποία έχει επιδείξει ισχυρό και ξεκάθαρο κίνητρο να αναπτύξει τις ικανότητές της στο μάρκετινγκ, επομένως θεωρούμε πως είναι η κατάλληλη στιγμή στην καριέρα της για μια τέτοια εμπειρία. Ενσαρκώνει πλήρως το πνεύμα του οργανισμού μας, και είμαστε ενθουσιασμένοι που θα υποδεχτούμε μια συμμετέχουσα από τη Ρουμανία στο εργαστήριο που θα διοργανώσουμε το 2026.
Âñáâåßá ÁãïñÜò
ΒΡΑΒΕΙΑ WORKS IN PROGRESS
Η κριτική επιτροπή του τμήματος Agora Works in Progress, που αποτελείται από τη Δανάη Σπαθάρα (παραγωγός στη Heretic, Ελλάδα), τον Dorian Magagnin (εκπρόσωπος πωλήσεων στη Cercamon, HAE) και τη Barbara Wurm (Επικεφαλής Berlinale Forum, Γερμανία) ανέβηκε στη σκηνή για να απονείμει τα βραβεία.
119 Marvila Studios Award - Υπηρεσίες μίξης ήχου
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Συνδεθήκαμε με τις συναισθηματικές πτυχές ενός χαρακτήρα που αναζητά με αγωνία την αγάπη. Μας αιχμαλώτισε η ησυχία που αντηχεί τη μοναξιά. Νιώσαμε έκπληξη από τη δυνατή κινηματογραφική γλώσσα και τη διακριτική ατμόσφαιρα που αποπνέει η ταινία. Το βραβείο βραβείο 119 Marvilla Studio απονέμεται στην ταινία TONIGHT IS FOREVER του Fernando Souza».
Το Βραβείο 119 Marvilla Studio απονεμήθηκε από τον μοντέρ ήχου Roland Vajs και την ιδιοκτήτρια της εταιρείας, Sandra Piers, στην ταινία:
TONIGHT IS FOREVER
Σκηνοθεσία: Fernando Souza, Παραγωγή: Quentin Laurent - Les Films de l'Oeil Sauvage, Συμπαραγωγή: Lucas Senecaut - L'Oeil Vif Films, Mina Moteki - Kowatanda Films, Fernando Souza - Dichosos los Ojos, Γαλλία, Ιαπωνία, Ισπανία
Βραβείο Authorwave Post-Production - Δημιουργικές Υπηρεσίες Μεταπαραγωγής
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Είμαστε πολύ εντυπωσιασμένοι από τον τρόπο που η συγκεκριμένη ταινία αντανακλά την κοινωνική διαστρωμάτωση της κοινωνίας μέσα από μία δυνατή οπτική σύλληψη, σκηνοθεσία και λεπτομερή παρατήρηση της αστικής αρχιτεκτονικής. Οι άνθρωποι μπορεί να μοιράζονται το ίδιο κάδρο, αλλά παραμένουν αποσυνδεδεμένοι μεταξύ τους. Το βραβείο Δημιουργικών Υπηρεσιών Μεταπαραγωγής της Authorwave απονέμεται στην ταινία PROMISED SPACES του Ivan Marković».
Το Βραβείο Δημιουργικών Υπηρεσιών Μεταπαραγωγής της Authorwave απονεμήθηκε από τη Λίζα Χρυσοχόου, Γενική Διευθύντρια Επιχειρήσεων της Authorwave, στην ταινία:
PROMISED SPACES
Σκηνοθεσία: Ivan Marković, Παραγωγή: Jasmina Sijercić - Bocalupo Films, Zsofi Lili Kovacs - Fiskultura Films, Jelena Radenković - Big Time Production, Daniel Mattes - Anti-Archive, Γαλλία, Γερμανία, Σερβία, Καμπότζη
Το Βραβείο της ΕΡΤ Agora Works in Progress, με χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ, απονέμεται σε μια ελληνική ταινία.
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής: «Η ταινία μάς παρέσυρε από την πρώτη κιόλας στιγμή, διατηρώντας αμείωτη την προσοχή μας μέχρι το τέλος, χάρη στη σαρωτική της ενέργεια, τη φρεσκάδα, την αμεσότητα και τις καθηλωτικές ερμηνείες. Το βραβείο της ΕΡΤ Agora Works in Progress απονέμεται στην ταινία ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΟΡΤΩΘΕΙΣ ΛΙΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Χρύσανθου Μαργώνη».
Tο Βραβείο της ΕΡΤ των 2.000 ευρώ απονεμήθηκε από τη Σύνθια Σάπικα, Γενική Διευθύντρια της ΕΡΤ3 και μέλος του ΔΣ του Φεστιβάλ, στην ταινία:
ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΟΡΤΩΘΕΙΣ ΛΙΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Σκηνοθεσία: Χρύσανθος Μαργώνης, Παραγωγή: Ελένη Κοσσυφίδου - Blackbird Productions, Συμπαραγωγή: Μαρίνος Χαραλάμπους - Boycott Films, Ελλάδα, Κύπρος
ΒΡΑΒΕΙΟ AGORA SERIES TALENTS
Στο νεοσύστατο Agora Series Talents, το οποίο απευθύνεται σε σεναριογράφους τηλεοπτικών σειρών απονεμήθηκε το βραβείο Crew United από τη Βένια Βέργου και την Ίριδα Ασημακοπούλου της Crew United στην:
Κατερίνα Παπαναστασίου
Το σκεπτικό: «Απονέμουμε το βραβείο στην Κατερίνα Παπαναστασίου για το πρότζεκτ τηλεοπτικής σειράς με τίτλο Elena, Unhinged, το οποίο ξεχώρισε για το καυστικό του χιούμορ, τη δυναμική του φωνή και την ειλικρινή του ματιά στους αγώνες μιας γενιάς που πασχίζει να επιβιώσει και να μείνει αληθινή απέναντι στον εαυτό της».
Ο νικητής λαμβάνει μια 5ετή συνδρομή Premium μέλους στο Crew United, την κορυφαία διαδικτυακή πλατφόρμα δικτύωσης.
±ᢥߡ cﱜ
Masterclass με τον Φρέντρικ Ελμς: «Η Συνεργατική Τέχνη»
Το κοινό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το συναρπαστικό masterclass που έδωσε ο διάσημος διευθυντής φωτογραφίας και σταθερός συνεργάτης σπουδαίων σκηνοθετών Φρέντρικ Ελμς, την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Το masterclass με τίτλο «Η Συνεργατική Τέχνη» συντόνισε ο διευθυντής φωτογραφίας Σίμος Σαρκετζής.
Η συζήτηση κινήθηκε τόσο γύρω από τη συνεργασία του Φρέντρικ Ελμς με σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως ο Ντέιβιντ Λιντς, ο Τζιμ Τζάρμους και ο Ανγκ Λι όσο και την ανάλυση των τεχνικών που εφαρμόστηκαν, ώστε να μεταφερθούν οι ιδέες των μεγάλων αυτών δημιουργών στη μεγάλη οθόνη. Στη διάρκεια του masterclass προβλήθηκαν αποσπάσματα από τις ταινίες Μπλε βελούδο (1986), Η παγοθύελλα (1997), Paterson (2016) και Ατίθαση καρδιά (1990), ενώ ο διευθυντής φωτογραφίας αναφέρθηκε εκτενώς και στη συνεργασία του με τον Τζον Κασσαβέτη. Παράλληλα, μίλησε για την υποχρέωση του DoP να υποστηρίζει το όραμα του σκηνοθέτη, να αντιλαμβάνεται, να προβλέπει και να εκμεταλλεύεται δημιουργικά τα διάφορα απρόοπτα που μπορεί να προκύπτουν κατά τα γυρίσματα, αλλά και να αποτυπώνει την ψυχική κατάσταση των ηρώων του μέσα από κινηματογραφικές τεχνικές, όπως ο φωτισμός ή η κίνηση της κάμερας.
Αφετηρία του masterclass αποτέλεσε η προβολή ορισμένων επιλεγμένων αποσπασμάτων από την ταινία του Ντέιβιντ Λιντς, Μπλε βελούδο (1986): «Θα ήθελα πολύ να είμαι σε θέση πάρω τα εύσημα γι' αυτή τη δουλειά, αλλά η αλήθεια είναι πως ο Ντέιβιντ είχε ήδη σκεφτεί και γράψει τα πάντα εκ των προτέρων. Από την πλευρά μας αυτό, που οφείλουμε είναι να υποστηρίζουμε το όραμα του σκηνοθέτη και να εφευρίσκουμε τρόπους για να αποτυπώσει αυτό που φαντάζεται. Στην προκειμένη περίπτωση, τον απασχολούσε πολύ πώς θα εισάγει τον χαρακτήρα που ερωτεύεται ο Κάιλ, τη Σάντι. Ήθελε το αποτέλεσμα να είναι μαγικό. Έτσι, αποφασίσαμε να την εντάξουμε στην αφήγηση μέσα από ένα ολοσκότεινο αρχικά κάδρο, σαν να εμφανίζεται δηλαδή από το πουθενά. Αναπτύσσεται λοιπόν μια αίσθηση υπερβατική, η οποία μεταδίδεται και στο κοινό. Ως διευθυντές φωτογραφίας δημιουργούμε τεχνάσματα, τα οποία λειτουργούν υποστηρικτικά και για τις ερμηνείες των ηθοποιών. Φυσικά, όλο αυτό ενισχύεται κι από τον ήχο και τη μουσική. Τον Λιντς τον ενδιέφερε πάντα το σκοτάδι. Υπήρχαν στιγμές που το αμφισβητούσα αυτό. Του έλεγα: “Ντέιβιντ δεν γίνεται να το κάνουμε τόσο σκοτεινό, δεν θα βλέπει κανείς τίποτα”, αλλά εκείνος επέμενε».
«Η πρώτη ταινία που κάναμε μαζί ήταν το Eraserhead (1977)», συνέχισε ο Φρέντρικ Ελμς. «Τα γυρίσματα διήρκησαν χρόνια, αλλά ο Ντέιβιντ πάντα πίστευε ότι η ταινία θα βρει το κοινό της και εμείς τον υποστηρίξαμε. Ένα από τα πράγματα που μας έδεναν ήταν ότι μαζί εξερευνούσαμε το σκοτάδι που τον γοήτευε, σε μια εποχή που όλα τα γυρίσματα γίνονταν με φιλμ. Δεν μπορούσες να δεις τι έχεις τραβήξει: αντιθέτως, έπρεπε να περιμένεις τουλάχιστον δυο-τρεις ημέρες. Η χρήση αναλογικών μέσων είναι κάτι που προτείνω σε όλους τους φωτογράφους, γιατί θα τους βοηθήσει να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους», ανέφερε. «Σε μια σκηνή στο Μπλε βελούδο (1986), η Ιζαμπέλα Ροσελίνι τραγουδάει επί σκηνής και στον τελευταίο στίχο γυρνάει την πλάτη της στο κοινό. Ταυτόχρονα, χαμηλώνουν τα φώτα και καταλήγουμε να βλέπουμε μόνο τη σιλουέτα της. Ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή, η οποία συνέβη κατά λάθος. Αυτά τα “ατυχήματα” αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ρουτίνας ενός διευθυντή φωτογραφίας, και πρέπει να μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε και να τα εκμεταλλευόμαστε δημιουργικά. Ακόμα και σε ένα πολύ αυστηρό storyboard, ένα τέτοιο “ατύχημα” μπορεί να δημιουργήσει μια σπουδαία ανατροπή σε σχέση με αυτό που ήταν αρχικά προγραμματισμένο. Αυτή η κουλτούρα της ανατροπής είναι κάτι που μου δίδαξε ο Ντέιβιντ Λιντς», τόνισε.
ǠӕͅуTɊǠԅǠ/MASTERCLASS ̅ ԏ֑͠ōԑɊ ŋ̓
Στο σημείο αυτό, η συζήτηση μεταφέρθηκε στη συνεργασία του Φρέντρικ Ελμς με τον Ανγκ Λι και συγκεκριμένα την ταινία Η παγοθύελλα (1997), μια ιστορία που, όπως σημείωσε ο Φρέντρικ Ελμς, προσπαθεί να διερευνήσει πώς η φύση αποκτά τον έλεγχο, γίνεται πιο ισχυρή από τους χαρακτήρες και, τελικά, τους καθορίζει. «Ήμουν πολύ τυχερός για αυτή τη συνεργασία. Ο Ανγκ Λι είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης, ο οποίος δίνει μεγάλη έμφαση στις ερμηνείες των ηθοποιών του. Η ταινία έχει επίσης ένα καταπληκτικό σενάριο: διαδραματίζεται στις ΗΠΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, σε μια εποχή έντονων κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών. Στην ταινία, ο Κέβιν Κλάιν διατηρεί δεσμό με τη γειτόνισσά του, τη Σιγκούρνι Γουίβερ, και ένα από τα ζητήματα που μας απασχόλησαν ήταν πώς να αναδείξουμε τις διαφορές ανάμεσά τους. Αποφασίσαμε να τοποθετήσουμε τη Σιγκούρνι Γουίβερ σε ένα σπίτι μοντέρνας αρχιτεκτονικής με έντονο γυάλινο στοιχείο, ενώ για τον φωτισμό επιλέξαμε ψυχρούς τόνους. Από την άλλη, το σπίτι του Κέβιν Κλάιν είναι ξύλινο με πολλές υφές και γήινους τόνους. Με αυτό τον τρόπο προσπαθήσαμε να τους διαχωρίσουμε και να καταδείξουμε τις διαφορές που τους χωρίζουν. Επίσης, σε ένα δεύτερο τέχνασμα, στη σκηνή που παρακολουθούμε μια άβολη συζήτηση μεταξύ των δύο στο σπίτι της Σιγκούρνι Γουίβερ, η κάμερα είναι εξίσου άβολα τοποθετημένη πίσω από την πλάτη τους», εξήγησε.
«Διαθέτουμε πάρα πολλά εργαλεία για να αναδείξουμε ορισμένες καταστάσεις», συνέχισε ο Φρέντρικ Ελμς σχετικά με την ταινία Η παγοθύελλα (1997). «Τα περισσότερα από αυτά προκύπτουν μέσα από τη συζήτηση με τον σκηνοθέτη και την ανάγνωση του σεναρίου. Είναι λεπτομέρειες που μπορούμε να ελέγξουμε, όπως για παράδειγμα το τέχνασμα με το χρώμα των τοίχων στα σπίτια των δύο χαρακτήρων. Ως τέχνασμα χρησιμοποιείται και ο πάγος στο σενάριο: είναι ένα στοιχείο πιο ισχυρό και από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Η πρόκληση για εμάς σε αυτή την ταινία ήταν να δημιουργήσουμε ένα μαγικό σκηνικό. Συγκεκριμένα, στη σκηνή που ο Ελάιτζα Γουντ πεθαίνει από ηλεκτροπληξία, χρειάστηκε να δημιουργήσουμε ένα χιονισμένο παραμυθένιο τοπίο σε μια ανοιξιάτικη περίοδο. Χρησιμοποιήσαμε τζελ μαλλιών για να αποδώσουμε αυτή την κρυστάλλινη υφή του θανάτου. Θυμάμαι πως είχαμε και μια διαφωνία με τον σκηνοθέτη, ο οποίος ήθελε να δείξει το πτώμα του Ελάιτζα Γουντ, ενώ εγώ το έβρισκα πολύ χοντροκομμένο. Όμως ο Ανγκ Λι επέμεινε και γυρίσαμε τελικά τη σκηνή, η οποία εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα συστατικά της ταινίας. Απεχθάνομαι που θα το παραδεχτώ αυτό σε ένα δωμάτιο γεμάτο σκηνοθέτες, αλλά τις περισσότερες φορές ο σκηνοθέτης έχει δίκιο», αστειεύτηκε ο Φρέντρικ Ελμς.
Έπειτα, οι δύο διευθυντές φωτογραφίας συζήτησαν για την ταινία Paterson (2016) και τη συνεργασία του Φρέντρικ Ελμς με τον Τζιμ Τζάρμους. Μεταξύ άλλων, ο Φρέντρικ Έλμς ανέφερε πως πρόκειται για μια περίπτωση νατουραλιστικής προσέγγισης, όπου η κάμερα απλώς παρακολουθεί και δεν επιχειρεί να σχολιάσει. «Ο Πάτερσον είχε τη δυνατότητα να γράφει ποίηση, ακριβώς επειδή ακολουθούσε αυτή την άκρως απλοϊκή ρουτίνα. Ήταν αυτή που του παρείχε τον απαραίτητο χώρο για να σκεφτεί και να εκφραστεί δημιουργικά. Εμείς κληθήκαμε απλώς να βρούμε έναν τρόπο να αποδώσουμε και οπτικά αυτή τη ρουτίνα. Στην προκειμένη, το τέχνασμα που χρησιμοποιήσαμε είχε να κάνει με τον φωτισμό και συγκεκριμένα με το φυσικό φως. Παρακολουθούμε τον Πάτερσον να ξυπνάει κάθε μέρα, την ίδια ώρα, στο ίδιο κρεβάτι. Όταν όμως συμβαίνει κάτι που τον συνταράσσει, ξυπνάει με έναν εντελώς διαφορετικό φωτισμό. Έτσι, ο χαρακτήρας είναι αναστατωμένος και ο φωτισμός είναι πλέον ψυχρός. Αυτό δημιουργεί μια συναισθηματική ένταση, χωρίς να έχει προκύψει κάποια καθοριστική διαφοροποίηση στη δράση. Ο ρυθμός της αφήγησης, όμως, έχει αλλάξει». Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο συντονιστής της συζήτησης, Σίμος Σαρκετζής, η νατουραλιστική αυτή προσέγγιση της παρατήρησης είναι κάτι που συναντάμε και στην πιο πρόσφατη δουλειά του Τζάρμους, στην ταινία Father Mother Sister Brother (2025). «Πράγματι, είναι ένα χαρακτηριστικό του Τζάρμους», προσέθεσε ο Ελμς. «Αφήνει την κάμερα να στέκεται ακίνητη και το μόνο που επιτρέπει στην αφήγηση να ξεδιπλωθεί είναι η δράση του χαρακτήρα».
Λίγο πριν την ολοκλήρωση του masterclass, ο Φρέντρικ Ελμς αναφέρθηκε σε μία από τις πλέον χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας Ατίθαση καρδιά (1990) του Ντέιβιντ Λιντς, η οποία προβάλλεται στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. «Πρόκειται για ένα road movie με ρομαντικά αλλά και horror στοιχεία. Ο Νίκολας Κέιτζ θυμίζει λίγο Έλβις, αλλά και λίγο Μάγο του Οζ. Υπάρχει μία συγκεκριμένη σκηνή, όταν οι δύο ερωτευμένοι προσπαθούν να ξεφύγουν και οδηγούν προς το ηλιοβασίλεμα. Τότε, ο χαρακτήρας της Λόρα Ντερν εκνευρίζεται γιατί το μόνο που ακούει αλλάζοντας τις ραδιοφωνικές συχνότητες είναι κακές ειδήσεις. Θυμάμαι πως στο γύρισμα βιαζόμασταν, διότι είχαμε πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή μας, και προσπαθούσαμε να πετύχουμε το μικρό χρονικό παράθυρο που ο ήλιος βρίσκεται στο ιδανικό σημείο. Χρειαζόμασταν το ηλιοβασίλεμα γιατί επιδιώξαμε να καταδείξουμε ένα αίσθημα οικειότητας και δεσίματος μεταξύ των δύο χαρακτήρων, μια στιγμή ασφάλειας, μια απόδειξη ότι θα τα κατάφερναν, αλλά και ένα εχέγγυο του δεσμού τους. Έπρεπε να τα συγχρονίσουμε όλα και υπήρξαμε τυχεροί», δήλωσε.
Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις από το κοινό. Ως προς το πώς καταφέρνει να συνδέσει φωτισμό και συναίσθημα σε ένα πλάνο, ο Ελμς σημείωσε πως πρόκειται για κάτι που εν μέρει προκύπτει μέσα από την παρατήρηση και την εμπειρία, ενώ παρότρυνε τους νέους καλλιτέχνες να αντλούν έμπνευση από έργα τέχνης, πίνακες ζωγραφικής, αλλά και φωτογραφίες, και να παρατηρούν πώς το φως λειτουργεί και φωτίζει τους χαρακτήρες σε αυτές τις περιπτώσεις. «Κατανοήστε πώς το φως σάς συγκινεί και τι συμβαίνει μέσα σας στη διάρκεια αυτών των μικρών στιγμών», συμπλήρωσε. Παράλληλα, μιλώντας σχετικά με την ισορροπία ανάμεσα στο ένστικτο και την προετοιμασία σε ένα γύρισμα, εξήγησε: «Προσπαθώ πάντα να κατευνάσω αυτή την ανάγκη μου για έλεγχο πάνω στο σετ. Υπάρχουν πράγματα που μπορώ να ελέγξω, όπως η κίνηση των ηθοποιών και ο φωτισμός, όμως υφίσταται πάντα μια μικρή πιθανότητα για ατυχήματα, τα οποία μπορεί να μην έχεις προβλέψει. Αν όμως καταφέρεις να τα αναγνωρίσεις την ώρα που συμβαίνουν και να τα εκμεταλλευτείς δημιουργικά, μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι εντυπωσιακό». Τέλος, ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Τζον Κασσαβέτη, σημειώνοντας, μάλιστα, πως τη θεωρεί ιδανικό επίλογο στη συζήτηση: «Σε ένα σενάριο, οι τεχνικές οδηγίες για την κάμερα αποδεικνύονται συχνά πολύ λιγότερο σημαντικές από τις λέξεις που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης για την περιγραφή μιας κατάστασης ή ενός συναισθήματος», ολοκλήρωσε.
