Ο Δήμος Αθηναίων, υπό την πρωτοβουλία του δημάρχου Χάρη Δούκα, αποφάσισε να «ντύσει» την πόλη με κόκκινες καρδιές για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά όχι για να γιορτάσει τον έρωτα – τουλάχιστον όχι με τον κλασικό τρόπο.
Οι καρδιές αυτές, που τοποθετήθηκαν σε οχήματα και δίκυκλα σταθμευμένα παράνομα ή αντικοινωνικά, συνοδεύτηκαν από το μήνυμα «Δεν μ’ αγαπάς!» και τον υπαινιγμό ότι η πραγματική αγάπη είναι η ευαισθησία προς τους συμπολίτες μας, ιδιαίτερα όσους αντιμετωπίζουν κινητικές δυσκολίες.
Η πρωτοβουλία είχε στόχο να αφυπνίσει τους οδηγούς που παρκάρουν σε ράμπες, διαβάσεις και πεζοδρόμια, δημιουργώντας ανυπέρβλητα εμπόδια για άτομα με αναπηρία, γονείς με καρότσια και γενικότερα όσους δυσκολεύονται να κινηθούν στην πόλη. Παράλληλα, συνοδεύτηκε και από την επιβολή προστίμων σε αρκετές περιπτώσεις.
Ωστόσο, η κίνηση αυτή δεν παύει να έχει έναν συμβολικό χαρακτήρα που δύσκολα αγγίζει το πραγματικό πρόβλημα. Γιατί η Αθήνα δεν είναι απλώς γεμάτη από οδηγούς που παρκάρουν αντικοινωνικά, είναι μια πόλη που σχεδόν αποτρέπει τη μετακίνηση των πιο ευάλωτων κατοίκων της. Οι σπασμένες ράμπες, οι στενοί πεζόδρομοι, η έλλειψη προσβασιμότητας στα μέσα μεταφοράς και η γενικότερη εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου δημιουργούν πολύ πιο μόνιμα εμπόδια από ένα παρκαρισμένο μηχανάκι στη γωνία.
Η καμπάνια του Δήμου μπορεί να προσφέρει ένα μικρό μήνυμα ευαισθητοποίησης, αλλά η πραγματική συμπερίληψη στους δρόμους της Αθήνας απαιτεί κάτι πολύ πιο ουσιαστικό από συμβολικές κινήσεις και κόκκινες καρδούλες. Απαιτεί σχεδιασμό, επενδύσεις και, πάνω απ’ όλα, πολιτική βούληση.
