Ο μοντερνιστής αρχιτέκτονας Γιου Μιν Πέι, ένας από τους πιο διάσημους του 20ού αιώνα, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 102 ετών, όπως δήλωσε ο γιος του Τσεν Τσουνγκ Πέι στους New York Times. Εκπρόσωπος της εταιρείας του Κινεζοαμερικάνου στη Νέα Υόρκη επιβεβαίωσε το θάνατό του στο Associated Press.
Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του συγκαταλέγονται οι γυάλινες πυραμίδες που αποτελούν την είσοδο του μουσείου του Λούβρου, ο ουρανοξύστης της Bank of China στο Χονγκ Κονγκ, η προεδρική βιβλιοθήκη του Τζον Κένεντι στη Βοστόνη, πτέρυγα της Εθνικής Πινακοθήκης στην Ουάσινγκτον και το Δημαρχείο του Ντάλας.
Ο Τσεν, γιος ενός σημαντικού τραπεζίτη στην Κίνα, εγκατέλειψε την πατρίδα του το 1935, μετακόμισε στις ΗΠΑ, σπούδαζε αρχιτεκτονική στη Μασαχουσέτη και στο Χάρβαρντ κι έγινε Αμερικανός πολίτης το 1955.
Στα μουσεία, τα δημοτικά κτίρια, τα ξενοδοχεία, τα σχολεία και άλλες δομές που έχτισε ο Πέι σε όλο τον κόσμο φαίνεται η γεωμετρία ακριβείας και η αφηρημένη ποιότητα σε συνδυασμό με… σεβασμό στο φως. Έργα φτιαγμένα από πέτρα, χάλυβα και γυαλί , το οποίο χρησιμοποιούσε συχνά.
Στο Λούβρο, μέρος του οποίου χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, ο αρχιτέκτονας έχτισε το πιο αμφιλεγόμενο δημιούργημά του, το οποίο ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει αναμφισβήτητα ως το πιο δύσκολο της καριέρας του.
Αφού ο τότε πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν τον «έκλεισε» με άκρα μυστικότητα για το έργο, ο αρχιτέκτονας μελέτησε για τέσσερις μήνες το μουσείου αλλά και την ιστορία της χώρας.
Ύστερα πήρε την απόφαση για την φουτουριστική πυραμίδα ύψους 70 ποδιών, ως μεγάλη είσοδο για το μουσείο, και τις τρεις μικρότερες δίπλα, την οποία επέκριναν πολλοί Γάλλοι.
Όταν ο Πέι κέρδισε το διεθνές βραβείο αρχιτεκτονικής Pritzker το 1983, αξιοποίησε το χρηματικό ποσό των 100.000 δολαρίων που το συνόδευε ώστε να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για Κινέζους αρχιτέκτονες που θέλουν να σπουδάσουν στις ΗΠΑ.
Παρόλο που αποχώρησε επίσημα από την εταιρεία του το 1990, η Pei εξακολουθούσε να αναλαμβάνει έργα στα τέλη της δεκαετίας του '80, όπως τα μουσεία στο Λουξεμβούργο, το Κατάρ και το προγονικό σπίτι του Suzhou.
Ζούσε με τη σύζυγό του από το 1942 μέχρι το θάνατό της το 2014. Είχαν τέσσερα παιδιά, δύο από τα οποία έγιναν αρχιτέκτονες.
Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών
