Η δεκαετία που ακολούθησε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και οδήγησε στο κραχ ήταν μια δεκαετία πλούτου και υπέρβασης. Οι Αμερικάνοι στις υπαίθριες περιοχές μετανάστευσαν στις αστικές περιοχές των μεγάλων πόλεων με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής ασχολούμενοι με τον συνεχώς αναπτυσσόμενο βιομηχανικό τομέα. Ενώ οι αμερικανικές πόλεις ευημερούσαν η τεράστια μετανάστευση από τις υπαίθριες περιοχές και η αμέλεια του γεωργικού τομέα των ΗΠΑ οδήγησε τους Αμερικάνους αγρότες σε οικονομική απελπισία κατά την διάρκεια της δεκαετίας παράγοντας που αργότερα θα θεωρούνταν ως ένας από τους παράγοντες κλειδιά της κρίσης.
Παρά τους κινδύνους των εικασιών πολλοί πίστευαν ότι το χρηματιστήριο θα συνέχιζε να αναπτύσσεται επ'αόριστον. Ωστόσο στις 25 Μαρτίου 1929 ένα μικρό κραχ προέκυψε αφού οι επενδυτές άρχισαν να πωλούν μετοχές σε γρήγορο και απότομο ρυθμό εκθέτοντας έτσι την ασταθή βάση του χρηματιστηρίου.Δύο μέρες αργότερα ο τραπεζίτης Τσαρλς Μίτσελ ανακοίνωσε ότι η τράπεζα του θα πρόσφερε 25 εκατομμύρια για να σταματήσει την πτώση του χρηματιστηρίου. Η κίνηση του Μίτσελ οδήγησε σε μία προσωρινή παύση της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο η αμερικανική οικονομία είχε εμφανίσει δυσμενή σημάδια προβλημάτων. Η παραγωγή ατσαλιού παράκμασε, οι κατασκευές ήταν αργοκίνητες, οι πωλήσεις αυτοκινήτων μειωμένες και οι καταναλωτές απέκτησαν πολλά χρέη λόγω του εύκολου χρήματος.
Ενώ το χρηματιστήριο βρισκόταν σε καλή κατάσταση η αισιοδοξία κατέρρευσε όταν στις 18 Σεπτεμβρίου 1929 οι τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης έπεσαν απότομα. Στις 20 Σεπτεμβρίου το χρηματιστήριο του Λονδίνου κατέρρευσε όταν ο Βρετανός επενδυτής Κλάρενς Χέιτρι και οι συνεργάτες του φυλακίστηκαν για απάτη και πλαστογραφία. Η κατάρρευση του χρηματιστηρίου του Λονδίνου εξασθένησε ακόμα περισσότερο την αισιοδοξία την αισιοδοξία των Αμερικάνων επενδυτών σε ξένες αγορές. Τις ημέρες πριν το κραχ η χρηματιστηριακή αγορά ήταν πολύ ασταθής. Περίοδοι πωλήσεων και υψηλών εντάσεων στο εμπόριο ακολουθούνταν από περιόδους αύξησης των τιμών και ανάκαμψης.
Στις 24 Οκτωβρίου (Μαύρη Πέμπτη) η αγορά έχασε το 11% της αξίας της. Πολλοί τραπεζίτες της Γουόλ Στριτ συναντήθηκαν στο χάος και στον πανικό του ορόφου του εμπορίου για να βρουν μία λύση για το πρόβλημα.
Με τους τραπεζίτες και τα οικονομικά τους εφόδια ο Ρίτσαρντ Γουίτνει, αντιπρόεδρος συναλλαγών και εκλεγμένος υπεύθυνος της κατάστασης υπέβαλλε προσφορά για να αγοράσει κομμάτι μετοχών μίας εταιρία ατσαλιού σε τιμή απάνω από το φυσιολογικό. Το ίδιο επιχείρησε και σε άλλες επικερδής μετοχές. Αυτή η τακτική ήταν παρόμοια με εκείνη που εκτελέστηκε στον Πανικό του 1907. Η κίνηση πέτυχε και σταμάτησε την πτώση ωστόσο σε αντίθεση με τον πανικό του 1907 η ανάκαμψη ήταν προσωρινή.
Το σαββατοκύριακο τα γεγονότα αναφέρονταν σε όλες τις εφημερίδες σε όλη την χώρα. Στις 28 Οκτωβρίου, την Μαύρη Δευτέρα περισσότεροι επενδυτές αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την αγορά οδηγώντας έτσι σε μεγαλύτερες πτώσεις των μετοχών με την συνολική αξία της αγοράς να ανέρχεται το 13%.
