Το ντοκιμαντέρ για το ιστορικό σκακιστικό καφενείο «Πανελλήνιον» συναντά το κοινό

Το «Πανελλήνιον» ως τόπος, είναι ένα ιστορικό σκακιστικό καφενείο στη συμβολή των οδών Μαυρομιχάλη και Σόλωνος. Μεταφέρθηκε στο σημείο αυτό το 1991, συνεχίζοντας μια παράδοση που ξεκίνησε από το 1885, όταν άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του σε άλλη τοποθεσία εκεί κοντά. 

Το «Πανελλήνιον» ως ντοκιμαντέρ, είναι ένας τρυφερός φόρος τιμής σε ένα πολύτιμο τοπόσημο της πόλης των Αθηνών, η μικρογραφία ενός σύμπαντος μέσα σε τέσσερις τοίχους και 64 τετράγωνα. Έκανε πρεμιέρα στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε 3 βραβεία: του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου καθώς και το ειδικό βραβείο της Επιτροπής Νεότητας των Φοιτητών των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης. Περνώντας από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο super 8 φιλμ, οι θαμώνες του μιλούν μπροστά στην κάμερα σαν φίλοι προς φίλο, εξομολογούνται, τσακώνονται, παίζουν σκάκι και -κυρίως- βρίσκουν έναν ασφαλή χώρο να υπάρξουν αδιαπραγμάτευτα σε μια ολόδική τους μικροσκοπική επικράτεια.

Το «Πανελλήνιον» είναι ένα εκτός τόπου και χρόνου καταφύγιο για ανθρώπους που ασφυκτιούν στην καθημερινότητά τους, που αρνούνται ή αποτυγχάνουν να προσαρμοστούν στις συνθήκες της σύγχρονης πραγματικότητας. Ο Γιάννης, ιδιοκτήτης του καφενείου, συνειδητά απέχει από το σκάκι. Γι’ αυτόν οι σκακιστές είναι πλάσματα εξωτικά και απίθανα: επιστήμονες, καλλιτέχνες, συνταξιούχοι και εργάτες που ψάχνουν διέξοδο, παρηγοριά και φροντίδα. Προστατευμένοι σε αυτό τον ιδιότυπο κλειστό μικρόκοσμο, εξομολογούνται, λένε ιστορίες θρυλικών εκκεντρικών θαμώνων του παρελθόντος, φιλοσοφούν, πίνουν και τραγουδάνε.

Όπως σημειώνουν οι σκηνοθέτες Σπύρος Μαντζαβίνος και Κώστας Αντάραχας: «Το «Πανελλήνιον» έχει γυριστεί σε διάστημα διαφορετικών εποχών και χρόνων παρακολουθώντας το τέλος ενός παλιού κόσμου με διαφορετικούς ηθικούς κώδικες. Άντρες όλων των ηλικιών, εθνοτήτων, κοινωνικών και οικονομικών καταγωγών αναζητούν ένα κοινό καταφύγιο γύρω από σκακιέρες, ποτά και μεζέδες, ακούγοντας ρεμπέτικα και λαϊκά. Η μόνη γυναίκα θαμώνας μοιάζει με τη μοναδική και μονάκριβη βασίλισσα στην σκακιέρα. Μέσω μιας διαλεκτικής σχέσης μεταξύ του «παρόντος» των ασπρόμαυρων σκηνών και των «εκτός τόπου και χρόνου» έγχρωμων super 8 αποσπασμάτων, γνωρίζουμε τις ιστορίες των βασικών μας χαρακτήρων καθόσον εκείνοι στοιχειώνουν το καφενείο αναβιώνοντας τα φαντάσματα θρυλικών θαμώνων – λες και αυτός είναι ο μόνος τους τρόπος για να υπάρξουν οι ίδιοι. Ως θαμώνες του καφενείου και εμείς οι ίδιοι, ανακαλύψαμε σύνθετους, ευαίσθητους και παθιασμένους χαρακτήρες με τους οποίους καταλήξαμε να γίνουμε καλοί φίλοι. Με αυτήν την ταινία θέλουμε να απαθανατίσουμε αυτούς τους σπάνιους, εκκεντρικούς και εξαιρετικούς ανθρώπους που συνυπάρχουν αποκλειστικά στον μικρόκοσμο του «Πανελληνίου» ως σύμβολα ενός κόσμου που χάνεται».

Ο Σπύρος Μαντζαβίνος είναι απόφοιτος του τμήματος Σκηνοθεσίας της Σχολής Σταυράκου. Το 2019 εκδόθηκε το βιβλίο του «Μνηστηροφονία και άλλες ιστορίες» (εκδ. Καστανιώτη) το οποίο προτάθηκε για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού «Κλεψύδρα». Η μικρού μήκους ταινία του «Αναλούλουδα» ήταν υποψήφια ως καλύτερη σπουδαστική ταινία στο φεστιβάλ Moscow International Shorts το 2019.

Ο Κώστας Αντάραχας είναι απόφοιτος του τμήματος Σκηνοθεσίας της Σχολής Σταυράκου. Συμμετείχε στα εργαστήρια και το pitching lab του ΕΚΚ – Creative Europe ως συν-σεναριογράφος του σεναρίου «Τζιν Τόνικ» (2016). Το σενάριό του «Πιάνο Βυθού» βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Σεναριογράφων το 2017. Η μικρού μήκους ταινία «Χορεύετε;» (2018) ήταν η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά.

«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ» των Σπύρου Μαντζαβίνου & Κώστα Αντάραχα

Από 7 Μαρτίου αποκλειστικά στο Cinobo Πατησίων

Συντελεστές

Σκηνοθέτες: Κώστας Αντάραχας & Σπύρος Μαντζαβίνος | Διεύθυνση  Φωτογραφίας: Γιώργος Κουτσαλιάρης | Μοντάζ: Δημήτρης Πολύζος | Παραγωγός: Λεωνίδας Κωνστανταράκος